door DePurpereWolf » vr 01 jul 2005, 19:18
Volgens de heer Freud leven wij mensen in angst van de dood, en proberen op elke manier eeuwigheid te verkrijgen. Voor de verlichting (dus de middeleeuwen en daarvoor, als men niet weet wanneer een van de belangrijste 'gebeurtenis' in het bestaan van de mens heeft plaats gevonden) leefde men zijn of haar leven meer in teken van het leven.
D mens probeert zich boven natuurlijke krachten aan te meten. Maar het is onmogelijk voor de mens om zijn eigen identiteit, als zijnde een biologisch wezen, te ontvluchten.
Wat heb je aan een tweede leven, als je van je eerste leven niet kunt genieten?
Volgens de heer Freud leven wij mensen in angst van de dood, en proberen op elke manier eeuwigheid te verkrijgen. Voor de verlichting (dus de middeleeuwen en daarvoor, als men niet weet wanneer een van de belangrijste 'gebeurtenis' in het bestaan van de mens heeft plaats gevonden) leefde men zijn of haar leven meer in teken van het leven.
D mens probeert zich boven natuurlijke krachten aan te meten. Maar het is onmogelijk voor de mens om zijn eigen identiteit, als zijnde een biologisch wezen, te ontvluchten.
Wat heb je aan een tweede leven, als je van je eerste leven niet kunt genieten?