Je zou je een theorie kunnen voorstellen waarbij je niet weet waar de theorie breekt. Dat is nu niet het geval omdat we een kwantum theorie voor zwaartekracht missen. Maar stel dat je niet weet wat er mis is met de theorie, dan is dat een zo goed mogelijke benadering van een 'perfecte theorie' als praktisch haalbaar is (tot iemand iet verzint dat de theorie breekt).

Maar het is nogal raar om te zeggen dat die theorie niet wetenschappelijk is. De wetenschappelijke eis aan een theorie is dat hij verifieerbaar is. En ook deze 'perfecte theorie' is nog steeds in principe vervangbaar, alhoewel dat dan nergens voor nodig is en zelfs onwenselijk (Occam's razor).

Je streeft naar een zo goed mogelijke theorie, bij voorkeur perfect. Alleen valt dat niet te controleren.
Er zou niets onwetenschappelijks zijn aan een perfecte theorie, net zomin als een perfect bewijs in de wiskunde (waar dat wél mogelijk en controleerbaar is) onwetenschappelijk is.

Ja, maar een theorie hoeft dus ook niet perfect te zijn, om toch een wetenschappelijke theorie te zijn. Dat is geen vereiste voor een wetenschappelijke theorie. sterker nog, het zou de theorie onwetenschappelijk maken. Foutjes zijn dus prima toegestaan in een wetenschappelijke theorie

Hoe zou je willen bepalen dat een theorie perfect, niet te verbeteren is?
Een theorie kan alleen perfect zijn als die de uitkomst van elk denkbaar experiment correct voorspelt.
Dan zou je de theorie onder alle mogelijke omstandigheden moeten testen. Dat is onmogelijk.

Dat maakt de stelling zinloos.

De gedachte is vrij simpel. In de wetenschap geldt de regel dat elke theorie in principe vervangen kan worden door een betere theorie.

Mocht je echter stuiten op een perfecte theorie, dan is dat eentje die niet verbeterd kan worden. En dus, zo'n theorie zou dan per definitie niet meer wetenschappelijk zijn.