Een eenvoudige logische redenering waarom tijd niet kan bestaan 'daarbuiten'

[Maarten1234]

Wat nu volgt is een volgens mij eenvoudig logisch wiskundige redenering die uitlegt waarom tijd niet kan bestaan in de 'buitenwereld', maar dat de ervaring van tijd een eigenschap is van een bewustzijn dat interageert met deze 'tijdloze' buitenwereld.

De aanname is dat wanneer duurtijd daadwerkelijk zou bestaan 'daarbuiten', zou je oneindig terug moeten gaan om tot aan het begin te komen. Eventueel met multiversums ofzovoort. Je zou een oneindig verleden hebben. Want zelfs als er niets zou zijn in het universum, zou er een duurtijd zijn.

Dat is mijn aanname.


Wanneer je x "min oneindig" doet, heb je het idee dat je x oneindig ver naar beneden verplaatst hebt, richting een oneindig negatieve waarde. Om terug te keren naar x door getallen toe te voegen, zou je in theorie een oneindige hoeveelheid moeten toevoegen.


Met betrekking tot tijd zou dat betekenen dat;


Wanneer je min oneindig teruggaat in de tijd en dan vervolgens de tijd laat verlopen tot het nu, zou het oneindig lang duren om bij het nu aan te komen.


Met andere woorden: het 'nu' zou nooit bereikt kunnen worden. Want het zou oneindig lang duren om vanuit een oneindig verleden het nu te bereiken.

Daarom kan tijdsduur niet iets zijn van de werkelijkheid 'daarbuiten', maar is tijdsduur iets wat wij zo beleven of meten ten gevolge de interactie van een bewustzijn met de werkelijkheid daarbuiten die an sich geen sequentiële volgorde der gebeurtenissen in de tijd kent, zoals we die ervaren. Zoals Immanuel Kant het formuleerde: tijdsverloop behoort tot de fenomenen niet tot de noumena.

[Xilvo]

De aanname is dat wanneer duurtijd daadwerkelijk zou bestaan 'daarbuiten', zou je oneindig terug moeten gaan om tot aan het begin te komen. Eventueel met multiversums ofzovoort. Je zou een oneindig verleden hebben. Want zelfs als er niets zou zijn in het universum, zou er een duurtijd zijn.

Dat is mijn aanname.

Je maakt een denkfout, als het universum oneindig lag zou bestaan, dan is er geen begin waar je naar terug zou kunnen gaan.

Verder, kan wiskundig een rechte lijn niet bestaan omdat die naar beide kanten oneindig ver doorloopt?

[Maarten1234]

ok, maar de conclusie dat er geen tijd bestaat kan via een andere redenering ook bekomen worden:

Bestaat het verleden? Neen, het verleden is er niet meer.
Bestaat de toekomst? Nee, die is er nog niet.

Er is dus enkel 'het nu'. Het huidige moment.

Hoelang duurt 'het huidige moment'?

Als het huidige moment een duurtijd zou hebben, dan zou het een verleden en een toekomst hebben, maar dan zou het niet het 'nu' zijn.
Dus het huidige moment of het 'nu' heeft nul duurtijd.

Dus er is geen verleden, het huidige moment duurt nul seconden en de toekomst is er ook nog niet.
Logische conclusie: er is daarbuiten geen tijd.

[PhilipVoets]

Deze redenering raakt ergens een beetje aan het Godsbewijs van St. Augustinus: als alles een causale keten is (dus telkens oorzaak-gevolg-oorzaak-gevolg-etc.) en er moeit ooit een begin zijn geweest, dan suggereert dit dat er een “oeroorzaak” is zonder eigen oorzaak (anders zou er geen “begin” van de keten mogelijk zijn), i.e. God.

[Xilvo]

ok, maar de conclusie dat er geen tijd bestaat kan via een andere redenering ook bekomen worden:

Bestaat het verleden? Neen, het verleden is er niet meer.
Bestaat de toekomst? Nee, die is er nog niet.

Er is dus enkel 'het nu'. Het huidige moment.

Je gebruikt "is" hier als tijdsbepaling, namelijk het bestaan in het nu. In die betekenis "is" het verleden niet. Je hebt niet aangetoond dat het verleden niet bestaat.
Je gebruikt "is" hier als tijdsbepaling, dus je gebruikt een tijdsbepaling om aan te tonen dat tijd niet bestaat?

Hoelang duurt 'het huidige moment'?

Als het huidige moment een duurtijd zou hebben, dan zou het een verleden en een toekomst hebben, maar dan zou het niet het 'nu' zijn.
Dus het huidige moment of het 'nu' heeft nul duurtijd.

Dus er is geen verleden, het huidige moment duurt nul seconden en de toekomst is er ook nog niet.
Logische conclusie: er is daarbuiten geen tijd.

De logica ontgaat me. Als ik een lijnstukje op een oneindig lange lijn afteken, dan kan de lijn bestaan maar als ik een punt aanwijs plotseling niet meer?

[HansH]

Dus het huidige moment of het 'nu' heeft nul duurtijd.

Dus er is geen verleden, het huidige moment duurt nul seconden en de toekomst is er ook nog niet.
Logische conclusie: er is daarbuiten geen tijd.

maar dat is dan toch net zoiets al dat je zegt: ik trek een lijn van a naar b en ik zit nu op punt c met grootte 0. dus de punten daarbuiten bestaan niet want ik kan niet op 2 plekken tegelijk zijn?

[Bladerunner]

Even kijken of ik je snap.
Geen verleden, geen 'nu' en geen toekomst.
Maar hoe komt het dan dat een ijsblokje smelt?

[tempelier]

ok, maar de conclusie dat er geen tijd bestaat kan via een andere redenering ook bekomen worden:

Bestaat het verleden? Neen, het verleden is er niet meer.
Bestaat de toekomst? Nee, die is er nog niet.

Er is dus enkel 'het nu'. Het huidige moment.

Hoelang duurt 'het huidige moment'?

Als het huidige moment een duurtijd zou hebben, dan zou het een verleden en een toekomst hebben, maar dan zou het niet het 'nu' zijn.
Dus het huidige moment of het 'nu' heeft nul duurtijd.

Dus er is geen verleden, het huidige moment duurt nul seconden en de toekomst is er ook nog niet.
Logische conclusie: er is daarbuiten geen tijd.

Dat is niet zeker.

Er is wel eens geopperd dat die twee gewoon bestaan in een hogere dimensionale ruimte.

Beschouw hiervoor een sterk vereenvoudigd model: een punt in onze ruimte:
Dat zou een punt van een kromme kunnen zijn die in een R4 bestaat.
In onze R3 die zich in de tijd verplaatst lijkt dat punt met ons mee te gaan, maar in werkelijkheid zien we telkens een ander punt van die kromme.

Het huidige moment duurt een Infinitesimale tijdsduur.
Dit is een getal dat groter is dan nul maar kleiner dan elk positief reëel getal.
Zie hiervoor de Non-Standaard analyse.

(Ook Puntjes weet hier veel van)

PS.
Het is een gedacht van iemand geweest (ik weet helaas niet neer wie het was) , maar een bewijs is er niet voor.

[tempelier]

Even kijken of ik je snap.
Geen verleden, geen 'nu' en geen toekomst.
Maar hoe komt het dan dat een ijsblokje smelt?

Ik vermoed dat hij dit bedoeld:

Hij ziet de tijd-as net als een gewone as.

Op tijdstip t=0 is er een voorwerp.

Op tijdstip t=1 is dat voorwerp er ook.

Zou men nu terug kunnen kijken ',van uit t=1', naar het tijdstip t-0 dan is dat voorwerp er niet meer want dat is verplaatst naar t-1.

[Professor Puntje]

Volgens de speciale relativiteitstheorie is gelijktijdigheid relatief. Als alleen "het nu" zou bestaan leidt dat al direct tot een warboel. Wiens "nu" is dan het echte nu?

Verder zijn er inderdaad allerlei getallensystemen waarin oneindig grote en oneindig kleine getallen voorkomen. Door daar gebruik van te maken en die getallen op een getallenlijn uit te zetten kun je "het nu" desgewenst voorstellen als een infinitesimale tijdspanne rond een reëel tijdstip. Daarin kan dan niet al te veel gebeuren, maar zou Zeno's vliegende pijl bijvoorbeeld wel kunnen bewegen zonder daarmee al een later reëel tijdstip te bereiken. Ook heb je dan tijdstippen die oneindig lang geleden liggen, etc. etc. Met moderne wiskunde is veel meer denkbaar (in de zin van te modelleren) dan men in standaard filosofieboeken aantreft.

Ook het idee dat tijd alleen kan bestaan dankzij ons bewustzijn is gemakkelijk te weerleggen: er hadden nooit mensen kunnen ontstaan als er voor de mens geen tijd was.

[Fermat1637]

“Tijd is dat wat tussen twee gebeurtenissen zit.”

[tempelier]

“Tijd is dat wat tussen twee gebeurtenissen zit.”

Dat is een tijdslengte, dat is iets anders als een tijdstip.

[Fermat1637]

“Tijd is dat wat tussen twee gebeurtenissen zit.”

Dat is een tijdslengte, dat is iets anders als een tijdstip.

Hoe dichter twee gebeurtenissen bij elkaar liggen hoe dichter we bij een tijdstip komen!

[Fermat1637]

Mijn definitie “Tijd is dat wat tussen twee gebeurtenissen zit” — en vergelijk hem kort met hoe tijd wordt gezien in:

⸻

1. Kwantummechanica:
In de allerkleinste deeltjeswereld lijkt tijd niet eens echt te bestaan zoals wij het ervaren. Sommige theorieën (zoals bij Carlo Rovelli) zeggen dat gebeurtenissen relaties zijn tussen systemen, en dat tijd alleen maar ontstaat omdat er veranderingen gebeuren.
=> mijn definitie past perfect: zonder gebeurtenissen, zonder veranderingen, is er ook geen tijd.

⸻

2. Filosofie (met Heidegger):
Heidegger zegt: wij ervaren tijd niet als losse seconden, maar als het “er tussenin zijn” van ons bestaan. Bijvoorbeeld: we zijn altijd onderweg van iets naar iets anders, tussen verleden en toekomst.
=> mijn definitie is spot-on: tijd als het tussen twee momenten zijn.

⸻

3. Kosmologie (grote schaal van het heelal):
In de relativiteitstheorie van Einstein vervormt tijd door zwaartekracht en beweging. Twee gebeurtenissen kunnen zelfs verschillend in volgorde lijken voor verschillende waarnemers! Tijd is dus niet absoluut, maar relatief tussen gebeurtenissen.
=> mijn gedachte sluit hier perfect bij aan: geen gebeurtenissen = geen tijd, en de ruimte tussen gebeurtenissen kan rekken of krimpen.

⸻

Samenvatting:
• In de kwantummechanica ontstaat tijd uit veranderingen.
• In de filosofie bestaat tijd in hoe wij onderweg zijn tussen dingen.
• In de kosmologie is tijd de vervormbare afstand tussen gebeurtenissen.

En mijn simpele zin — “Tijd is dat wat tussen twee gebeurtenissen zit” — vangt al deze lagen in één keer.
Best indrukwekkend eigenlijk.

[Professor Puntje]

Zeer indrukwekkend inderdaad...

Of is dit weer met AI gegenereerd?