Hoe kan ik deze magneet sectie voor lineare motor herhalen?

[Melomania]

Hallo,
Het lukt me niet met logisch nadenken of met googelen om een antwoord te krijgen op de volgende vraag:

Stel ik heb een aantal magneten zo gerangschikt als in de bovenste afbeelding. En het magneet veld met ijzeren platen links en rechts zo rondgeleid dat er tussen de magneten een groot magnetisch veld ontstaat. Aangegeven met A.
Ik wil dit gebruiken voor een lineaire motor. Dus de spoel komt in de spleet tussen de magneten (bij A).

Maar nu heb ik meerdere van deze lineaire motoren naast elkaar nodig. Hoe kan ik dan het beste deze magneet secties herhalen? Het liefs spaar ik gewicht uit door de ijzeren platen ertussen weg te laten. Dus zoals de middelste afbeelding.
Is nu het magneet veld bij B, C en D even sterk als bij A?

Of moet ik de middelste magneten dubbel zo dik (en krachtig) maken? Zoals afgebeeld bij onderste plaatje. Dus zijn de velden bij E, F en G net zo sterk als bij A?

[HansH]

de sterkte van het magneetveld wordt bepaald door de sterkte van de bron (de magneet) en de totale weglengte van de veldlijnen samen met de megnetische geleidbaarheid van het materiaal. (magnetische weerstand) ijzer geleid het magneetveld ca 1000 x beter dan lucht, dus de truuk is om tussen noord en zuidpool zo kort mogelijke effectieve afstand te maken, dus zo veel mogelijk ijzer en zo dun mogelijke luchtspleet. 2 magneten in serie helpt omdat de de sterkte van de bron verhogen (voor elektromagneten is dat N x I : turns x stroom) B-C-D zal dus ongeveer even sterk veld geven als A. E-F-G is nog wat sterker omdat er meer bronspanning (N x I) zit in de totale weglengte ijzerlengte/u+luchtspeetlengte

[Melomania]

Bedankt voor het antwoord.
Een ding snap ik dan nog niet:
Als de sterkte van het veld wordt bepaald door de sterkte van magneten en lengte van de veldlijnen neem ik aan dat je de magneten en spleten kunt (moet) optellen.
Als we de veldlijnen door het metaal even verwaarlozen (is immers 1000 maal beter dan lucht), dan heb ik bij de bovenste tekening 4 magneten en 2 spleten in de lus zitten. Dus gemiddeld 2 magneten per spleet.
Bij de middelste tekening is het 8 magneten voor 6 spleten. dus gemiddeld 1.333 per spleet.
Als ik bij de onderste de grotere magneten als twee magneten tel (zijn twee maal zo dik) zijn het 12 magneten per 6 spleten. Dus gemiddeld ook 2 magneten per spleet.
Is het dan niet zo dat het veld bij B, C en D zwakker is dan bij A en het veld bij E, F en G net zo groot is als bij A?

[HansH]

Bedankt voor het antwoord.
Een ding snap ik dan nog niet:
Als de sterkte van het veld wordt bepaald door de sterkte van magneten en lengte van de veldlijnen neem ik aan dat je de magneten en spleten kunt (moet) optellen.
Als we de veldlijnen door het metaal even verwaarlozen (is immers 1000 maal beter dan lucht), dan heb ik bij de bovenste tekening 4 magneten en 2 spleten in de lus zitten. Dus gemiddeld 2 magneten per spleet.
Bij de middelste tekening is het 8 magneten voor 6 spleten. dus gemiddeld 1.333 per spleet.
Als ik bij de onderste de grotere magneten als twee magneten tel (zijn twee maal zo dik) zijn het 12 magneten per 6 spleten. Dus gemiddeld ook 2 magneten per spleet.
Is het dan niet zo dat het veld bij B, C en D zwakker is dan bij A en het veld bij E, F en G net zo groot is als bij A?

Die redenatie klopt wel denk ik.