Verschil meettechnieken bloeddrukmeters

[SjoerdR]

Hallo,
 
Voor een project op school loop ik vast bij het verkrijgen van informatie over meettechnieken die gebruikt worden bij bloeddrukmeters. 
Waar ik naar opzoek ben is wat de verschillen zijn tussen twee veelgebruikte meettechnieken, namelijk de oscillometrische en auscultatie meettechniek. Het is mij wel gelukt om de meettechnieken te beschrijven maar waarom de ene meettechniek boven de andere toegepast wordt niet..
 
Ik zou graag te weten willen komen of er een verschil is tussen de nauwkeurigheid of betrouwbaarheid van de meettechnieken bij verschillende situaties. 
Een aantal situaties waarin een bloeddrukmeter gebruikt kunnen worden staan hieronder weergegeven:
 
- IC
- bij kinderen
- in rust
- bij dikkere personen
- onder extreme temperaturen (zowel hoog als laag)
- toepasbaar voor 24-uur metingen
 
Over concrete verschillen tussen de meettechnieken valt op het web niet veel te vinden (naar mijn ondervindingen). Ik kan de volgende informatie niet verkrijgen:
 
- Is er bij de ene meettechniek een grotere kans op defecten of is dit niet te zeggen?
- Zijn allebei de meettechnieken toepasbaar voor thuisgebruik (ambulante bloeddrukmeters) en is hierbij een verschil in betrouwbaarheid/nauwkeurigheid?
 
Ook zouden bronnen waar ik misschien antwoordt op mijn vragen zou kunnen krijgen zijn erg welkom! 
 
Alvast bedankt!
 
Mvg, Sjoerd
 

[anusthesist]

Die aantal situaties zijn wel héél specifiek Je meet de bloeddruk als je een bloeddruk wilt weten, bij dikke, dunne, oude, jonge mensen, thuis of op de IC...

Auscultatie >>> oscillometrisch, mits je goede oren hebt en een beetje de techniek beheerst. Vanwege logistieke redenen kun je in het ziekenhuis niet bij elke patiënt handmatig de bloeddruk meten, want dat duurt gewoon veel te lang. Bij afwijkende waarden doe ik het dan wel handmatig.

De betrouwbaarheid is bij auscultatie vele malen hoger dus. Het enige nadeel, behalve het eerdergenoemde arbeidsintensieve aspect, is dat het vrij lastig kan zijn bij niet coöperatieve patiënten, dan is oscillometrisch makkelijker (comateuze patiënten, agressieve patiënten waar je liever niet te lang bij in de buurt blijft want eigen veiligheid eerst etc).

[The artist]

 
 
- Is er bij de ene meettechniek een grotere kans op defecten of is dit niet te zeggen?
 
 

 
Wij maken op onze verpleegafdelingen gebruik van zowel elektronische als manuele bloeddrukmeters. Beiden hebben voor- en nadelen. Wat betreft elektronische bloeddrukmeters, ik vind ze praktischer omdat je de manchet maar aan te leggen hebt en op start moet drukken, maar langs de andere kant moeten deze van tijd geijkt worden wil je de accuraatheid van je gegevens behouden.
 
Ik ondervind ook dat er zich steeds technische foutjes voordoen zoals Error-meldingen, kapotte batterijen enzovoort, welk de continuïteit van je zorg ontzettend beïnvloedt. Bij sommige patiënten is het vaak ook niet mogelijk de bloeddruk te nemen (noch elektronisch, noch manueel), je zou dan verwachten dat een elektronische bloeddrukmeter deze uitzonderingen wel zou kunnen meten, maar dit is dus meestal niet het geval (bv bij ernstige hypotensie), lager dan 60/30mmHg meet hij gewoon niet, onze vaste monitors dan weer wel. Vandaar dat we de accuraatheid zeg maar van deze aparte toestellen kunnen beoordelen. 
 
Manuele bloeddrukmeters vind ik minder praktisch, het neemt net iets meer tijd in beslag en het horen van de slagen is niet altijd even duidelijk in een zeer lawaaierige omgeving. Daarnaast heb je dan weer niet het probleem dat de batterij uitvalt, de "frequente" ijkingen of de Error-meldingen die eigenlijk ontzettend veel lawaai maken... 
 
Uiteraard zal veel ook afhangen van het merk neem ik aan, maar ik heb geen idee welk merk wij gebruiken, tot zover mijn bevindingen. 

[The artist]

De betrouwbaarheid is bij auscultatie vele malen hoger dus. Het enige nadeel, behalve het eerdergenoemde arbeidsintensieve aspect, is dat het vrij lastig kan zijn bij niet coöperatieve patiënten, dan is oscillometrisch makkelijker (comateuze patiënten, agressieve patiënten waar je liever niet te lang bij in de buurt blijft want eigen veiligheid eerst etc).

 
Precies, bij bovenstaande patiëntengroepen is het verre van praktisch om een manuele meting te doen, tenzij je met meer aanwezig bent maar dat is vaak niet het geval voor een standaard meting. Als wij te maken krijgen met agressieve patiënten die in een relatief kritieke toestand verkeren dan worden zij simpelweg gefixeerd om het even cru te stellen, pas dan gebeuren de metingen, een manuele meting is dan wel courant. Hoe oneerbiedig dit ook mag klinken voor iemand die niet in het werkveld staat. 
 
En dit vind ik dan steeds zo verrassend om te horen eigenlijk. Je zou toch verwachten dat oscillometrische bloeddrukmeters accurater zijn (neem nu als leek), waarom zou je ze anders fabriceren, of is dat een absurde en onlogische gedachtegang? Losstaand van het feit dat het beter is voor de continuïteit op zaal én dat ze niet onderhevig zijn aan omgevingsgeluiden e.d.... 
 
Nuja, met aan de ene kant onze oscillometrische bloeddrukmeters die bepaalde waarden niet registreren hebben we dan weer onze vaste monitors (deze omvatten; NIBD, Pulsoxymetrie, 3-lead ECG...) die àlle bewegingen registreren en continu asystolie of VT alarm slaan wanneer de patiënt bv een lidmaat beweegt.  
 
Te bedenken dat pakweg 60% van de patiënten die worden opgenomen op onze stroke-unit/neurologie afdeling en monitoring vereisen hetzij verward/agressief zijn en ervan houden om zichzelf te omgeven met kabels, of dan weer te zelfstandig zijn om continu stil in bed te liggen. Sja, een pretje is het niet, en daarnaast gevaarlijk ook... kwestie van tijdig het onderscheid te kunnen maken tussen een echt alarm en een foute registratie. Zo is dat trouwens ook met onze volumetrische pompen en drips... kortom al het elektronische materiaal. Al zie ik voor dat laatste geen ander alternatief. 
 
Door hierover te praten realiseer ik me ook hoeveel tijd er eigenlijk gaat naar het beantwoorden van beloproepen vanwege pompen en monitors die volledig tilt slaan. Er is dus zeker nog ruimte voor verbetering wat dat betreft. Uiteraard wil ik hiermee niet veralgemenen, misschien heeft ons materiaal gewoon zijn beste tijd gehad   .
 
Al betwijfel ik of dit aspect gauw zal verbeteren binnen de Antwerpse ziekenhuizen aangezien prioriteiten stellen tegenwoordig ont-zet-tend moeilijk lijkt... alle patiënten hebben toch een flatscreen van 90x90 nodig zeker, hoe gaan ze anders hun verblijf overleven hé... of is dit wat kort door de bocht. 

[SjoerdR]

Allereest erg bedankt voor de reacties!
 
Om het voor mezelf wat duidelijker te maken:
Kan ik hieruit opmaken dat er in de praktijk nauwelijks onderscheidt wordt gemaakt qua meettechniek (geautomatiseerd/manueel)? Dus bijvoorbeeld dat bij het meten van de bloeddruk van een neonaat geen specifiek apparaat (met specifieke meettechniek) gebruikt wordt?
 
Op enkele uitzonderingen na zoals al genoemd (aggressive/dikke patiënten). 
 
 

 
En dit vind ik dan steeds zo verrassend om te horen eigenlijk. Je zou toch verwachten dat oscillometrische bloeddrukmeters accurater zijn (neem nu als leek), waarom zou je ze anders fabriceren, of is dat een absurde en onlogische gedachtegang? Losstaand van het feit dat het beter is voor de continuïteit op zaal én dat ze niet onderhevig zijn aan omgevingsgeluiden e.d.... 

 
Dit is waar ik ook nog naar opzoek ben, waarom bestaat deze apparatuur/techniek als auscultatie toch beter/betrouwbaarder is?
 
Het antwoord zou kunnen zijn voor (zover ik nu weet):
- thuisgebruik
- eenvoudig in gebruik (geen expertise benodigd)
- in lawaaierige omgeving
 
Mvg

[The artist]

 
Kan ik hieruit opmaken dat er in de praktijk nauwelijks onderscheidt wordt gemaakt qua meettechniek (geautomatiseerd/manueel)? Dus bijvoorbeeld dat bij het meten van de bloeddruk van een neonaat geen specifiek apparaat (met specifieke meettechniek) gebruikt wordt?
 
Op enkele uitzonderingen na zoals al genoemd (aggressive/dikke patiënten). 
 

 
Op een reguliere verpleegafdeling wordt er geen onderscheid gemaakt qua meettechniek, deze is ofwel manueel of oscillometrisch. Goed om te weten is dat het meten van de bloeddruk zowel invasief als non-invasief kan plaatsvinden, bovenstaande technieken behoren beiden tot de non-invasieve bloeddrukmeting/NIBD). Op intensieve zorgen (INZO) is de invasieve bloeddrukmeting gebruikelijker, maar kan de NIBD even goed worden gehanteerd.
 
Om ervoor te zorgen dat je de NIBD kan toepassen op verschillende doelgroepen zijn er manchetten in verschillende maten op de markt, de meest courante maten die gebruikt worden zijn kinderen/dunne individuen (small), volwassenen (medium), large. Standaard beschikt elke afdeling in normale omstandigheden over deze drie maten en het gebeurt wel degelijk dat we deze af en toe eens moeten verwisselen. Op onze afdeling gebruiken we hoofdzakelijk medium maar zo nu en dan ligt er wel eens een groot gewicht en niets is zo confronterend als een manchet die ontploft omdat hij niet past, een anticiperende houding is dus onontbeerlijk van tijd.    
 
Ook voor neonaten zijn er mini-manchetjes beschikbaar, deze passen letterlijk rond je duim. Wat betreft de methode wordt volgens het handboek "Intensive care voor neonatologie 2001" de oscillometrische methode verkozen bovenop de manuele vanwege de lage bloeddruk in neonaten. Maar dit kan dus ook even goed invasief. Of er specifiek apparatuur van een bepaald merk op neonatologie wordt gebruikt kan ik niet zeggen, dat is niet mijn côté. Misschien eens een keertje langsgaan of enkele firma's contacteren? 
 
 

 
Dit is waar ik ook nog naar opzoek ben, waarom bestaat deze apparatuur/techniek als auscultatie toch beter/betrouwbaarder is?
 
Het antwoord zou kunnen zijn voor (zover ik nu weet):
- thuisgebruik
- eenvoudig in gebruik (geen expertise benodigd)
- in lawaaierige omgeving
 
Mvg

 
Gemakkelijk af te lezen, de polsslag wordt gelijktijdig afgenomen,... verder wat je daar zegt. 
 
Wat betreft de accuraatheid van de manuele methode, ik durf me daar niet geheel over uit te spreken. Het bekomen resultaat blijft hoe dan ook subjectief en kan daardoor wel in waarde verschillen t.o.v. de zogenaamde echte meting. Ik denk dat het een kwestie is van de juiste middelen in de juiste context te gebruiken, zo ga je niet iemand met een hoorapparaat een stethoscoop aanbieden of ga je manueel de bloeddruk meten in een kamer vol rumoerige Afrikanen... je begrijpt mijn punt.
 
Beiden methoden hebben voor- en nadelen vanuit mijn standpunt met de kennis die ik erover heb (en die is eerder praktisch), (edit) dat kan een conclusie zijn. 

[anusthesist]

Manueel is doorgaans accurater, omdat een persoon de waarden interpreteert en niet een apparaat dat niet de waarden kan interpreteren. De bloeddruk meten is eigenlijk, althans zo hoort het, een continu integraal proces van allerlei verschillende parameters zoals: de band past net niet, patiënt heeft een zwakke of hele snelle pols, de arm wordt te veel aangespannen, de hoogte is niet helemaal correct.

Als je 10 artsen of verpleegkundigen hebt die heel frequent een bloeddruk meten en zij dus ook weten waar ze op moeten letten, dan wordt met bovenstaande gegevens ook rekening gehouden.

In de praktijk zie ik te vaak dat de band omgaat, de knop wordt ingedrukt en dan het denken stopt.

De oscillometrische methode maakt men lui, en ledigheid is des duivels oorkussen

Het is niet zo zeer dat die apparaten onbetrouwbaar zijn, of degene die het apparaat aanzet, het is juist die wisselwerking. Als je manueel meet valt iig al één 'waarnemer/meter' weg en dat is dat vervloekte apparaat

[The artist]

Door de toenemende zorgzwaarte en complexiteit kan het ook niet meer anders hé. En ik ben er zeker van dat dat in de toekomst voor veel andere zaken ook zal gelden (dat "lui" worden) vanwege de voortschrijdende technologisering.
 
Even off topic maar ik las een tijdje terug ergens iets over de ontwikkeling van een systeem waardoor  bloednames uitvoeren via een dergelijk systeem als Monovette of Vacutainer overbodig wordt. Was het nu omdat men alle testen kon uitvoeren op een druppel bloed of iets anders, ik weet het niet juist meer. Om maar te zeggen, binnen 100 jaar wordt alles voor ons gedaan en zijn onze menselijke vaardigheden wat dat betreft volledig waardeloos.