Hmm, voor heel kortlevende kan dat misschien ook meevallen: zoals die 41Ar, 1,83 h halveringstijd.Benm schreef: voor tritium is dat aardig te doen met een halfwaardetijd van 12 jaar, maar voor kortlevende isotopen is het allemaal minder duidelijk
Om de stralingsbelasting in de wijde omgeving met 40 GBq te verhogen als gevolg van mijn emissie (stel even omgekeerd dat dat mijn streven zou zijn) moet een hoeveelheid van
\(N_t = \frac{A_t\cdot t_\frac{1}{2}}{\ln 2}= 3,8\cdot 10^14 \)
radioactieve nucleiden in de omgeving aanwezig zijn en blijven. En omdat er daarvan elke seconde 40 miljard vervallen vul ik dat elke seconde aan met 40 miljard nieuwe. Stel dus dat ik elke seconde een kuub lucht die schoorsteen uit jaag dan mag die kuub 40 miljard 41Ar nucleïden bevatten.
De activiteit van die kuub lucht bedraagt daarmee ruwweg ln(2) x 4·1010 : 6588 = 4,2 MBq /m³
Wacht, dan ben ik er nog niet, want dan ben ik alleen nog maar een bestaande stralingsbelasting aan het onderhouden. Maar op een jaar tijd moet daar 40 GBq bijkomen......
ik word er een beetje suf van (en ben toch al snotverkouden )
Voorlopig verzoek: zit ik zover goed, kan ik met een uitstoot van 40 miljard 41Ar nucleïden per seconde de stralingsbelasting in de omgeving op peil houden?