De wil om vooruit te komen komt van twee kanten. Degene die wat wil leren kan zich ook wat meer verdiepen in datgene wat hij wil begrijpen. Vertalen naar het niveau van de lezer gaat tot op een bepaald punt, en dan moet je niet al te hoge eisen stellen wanneer je toch gedetailleerde antwoorden (waar komt die exacte factor 2 vandaan?) wilt krijgen.ik heb ook het idee dat soms niet goed wordt gelezen of men zich niet verplaatst in degene die iets opmerkt en waarom diegene dat zou kunnen opmerken. Daarmee begint de samenwerking om tot vooruitgang te komen immers.
ps, oh ja, en accepteren dat niet iedereen op hetzelfde kennisnivo zit of kan zitten en dat ook respecteren hoort daar ook bij. Het is dan meer de taak van degene met de meeste kennis om die kennis naar het nivo te vertalen van de lezer.
Ik heb zelf een tijdje wiskunde gegeven bij een deeltijdopleiding voor 2e graads wiskundedocenten, en daar ervoer ik regelmatig een houding van "wij hebben een druk leven, wij betalen collegeld, dus wij vragen en u draait". Daar heb ik na een jaar voor bedankt. We hebben allemaal een druk leven en als ikzelf iets nieuws wil leren begrijpen, verontschuldig ik me ook niet op die manier. Ik krijg verder ook het idee dat mijn bijdragen niet gewaardeerd worden, ik val constant in herhaling en ik doe het voor m'n lol, dus bij deze toedelodoki.