Effect principe van Mach op ART

[wnvl1]

Het principe van Mach stelt dat er precies één toestand is zonder rotatie. Die toestand is gerelateerd aan de 'verre sterren'. Stel nu dat dit principe niet zou kloppen. Zou de ART er dan anders uitzien? Is er een manier om dat te testen?

Ik zou geneigd zijn te denken van niet. We kunnen immers niet ons hele universum met alle materie die erin zit gaan draaien om een proef te doen.

[flappelap]

De ART is sowieso niet compatibel met Mach. Neem als oplossing van de Friedmann vergelijking maar eens de Minkowski ruimtetijd, plaats daarin een testdeeltje en laat dit ronddraaien. De geodetenvergelijking geeft dan schijnkrachten waar die volgens Mach afwezig zouden moeten zijn.

[HansH]

maar waar in de ART is de toestand 'geen rotatie' gedefinieerd? stel nu eens dat het niet roterende referentieframe ten opzichte waarvan de ART werkt nu eens op een andere plek in het heelal wel heel langzaam roteert. is er dan iets tegenstrijdigs als je de ART toepast?

[HansH]

maar waar in de ART is de toestand 'geen rotatie' gedefinieerd? stel nu eens dat het niet roterende referentieframe ten opzichte waarvan de ART werkt nu eens op een andere plek in het heelal wel heel langzaam roteert. is er dan iets tegenstrijdigs als je de ART toepast?

ter aanvulling: wat ik bedoel is de ART uitgaande van een niet roterend referentieframe kan vastleggen hoe alles beweegt tov dat niet roterende referentieframe. Maar dat frame dragging efect is blijkbaar alleen meetbaar voor zeer grote krommingen samen met snelle rotaties.
blijkbaar komt er uit de ART daardoor dat een plaatselijk roterende massa een plaatselijk roterend frame opwwekt.
Maar de vraag is of de massa in het heelal als geheel (met juist zeer kleine krommingen en geen rotatie ) dan de referentie voor niet roteren bepaald en of de afstand tot die massa en tot een wel roterende grote massa zoals een compleet melkwegstelsel er dan nog wat toe doet en of zulke effecten dan goed in de ART zitten of simpelweg ontbreken.

[HansH]

Die toestand is gerelateerd aan de 'verre sterren'. Stel nu dat dit principe niet zou kloppen. Zou de ART er dan anders uitzien? Is er een manier om dat te testen?

als je het hebt over 'verre sterren' dan moet er zoiets zijn als sterren samen die de 0 rotatie referentie bepalen. Dus dan moet er ook zoiets zijn als sommatie van invloeden van individuele sterren op de rotatie referentie en dan is de volgende vraag wat dan die invloed bepaalt, bv afstand en massa en snelheid van een ster tov de rotatiereferentie op de positie die je wilt meten?
Je zou die theorie kunnen loslaten op roterende melkwegstelsels en dan proberen een formule op te stellen op basis van het verwachte gedrag volgens de ART of Newton, (dat zal als het goed is voor zulke zwakke zwaartekracht precies hetzelfde opleveren) en dat vergelijken met de waargenomen draaiing van melkwegstelsels en realistische massaverdeling (zonder donkere materie lijm constructies) en dan daaruit een referentierotatie af te leiden voor een willekeurige bolschil rond het centrum van het melkwegstelsel. Daar zou dan zo'n functie van massa en afstand uit moeten rollen.

[wnvl1]

Inderdaad, als je in een Minkowski ruimte een deeltje laat draaien, dan krijg je schijnkrachten. Ik verwijs bvb naar paragraaf 2 van deze link.

https://iopscience.iop.org/article/10.1 ... acdc67/pdf

Als je een specifieke Minkowski ruimte wil uitkomen voor je universum op basis van de Friedman vergelijkingen, dan vertrek je van bepaalde randvoorwaarde. Die randvoorwaarde is een Minkowski metriek op oneindig. Als je dan achteraf gaat roteren, dan clasht dat met die eerdere randvoorwaarden op oneindig en krijg je schijnkrachten. Kan ik er zo naar kijken?

[HansH]

zie dit bericht. (2 topics lopen helaas door elkaar heen)
viewtopic.php?p=1179291#p1179291

[flappelap]

Inderdaad, als je in een Minkowski ruimte een deeltje laat draaien, dan krijg je schijnkrachten. Ik verwijs bvb naar paragraaf 2 van deze link.

https://iopscience.iop.org/article/10.1 ... acdc67/pdf

Als je een specifieke Minkowski ruimte wil uitkomen voor je universum op basis van de Friedman vergelijkingen, dan vertrek je van bepaalde randvoorwaarde. Die randvoorwaarde is een Minkowski metriek op oneindig. Als je dan achteraf gaat roteren, dan clasht dat met die eerdere randvoorwaarden op oneindig en krijg je schijnkrachten. Kan ik er zo naar kijken?

Daar moet ik ff over nadenken. Ik zie het namelijk simpeler: Mach definieerde alle beweging relatief t.o.v. elkaar, maar in de ART definieer je beweging uiteindelijk ten opzichte van de metriek (het gravito-inertiële veld, zoals Einstein dat noemde). Die metriek definieert op een diffeomirfisme na de ruimtetijd. Dat is volgens mij ook een reden dat Einstein jaren na de publicatie van de ART nog over een ether kon spreken. Zie b.v. Walter Isaacsons biografie van Einstein.

[flappelap]

maar waar in de ART is de toestand 'geen rotatie' gedefinieerd? stel nu eens dat het niet roterende referentieframe ten opzichte waarvan de ART werkt nu eens op een andere plek in het heelal wel heel langzaam roteert. is er dan iets tegenstrijdigs als je de ART toepast?

Dat zijn waarnemers die geen centrifugale (en Coriolis) krachten ondervinden.

Een waarnemer in een vlakke ruimtetijd zal, als hij geen krachten zelf uitoefent, bij een roterende massa meeroteren t.o.v. een verafgelegen waarnemer. Daar is niks strijdigs aan maar wordt beschreven met de Kerr-oplossing.

[wnvl1]

Ter aanvulling die Kerr metriek is een volledige oplossing van de veldvergelijkingen, terwijl je het Lense Tirring effect waar ik eerder naar verwees al kan beschrijven met een zwakke veld benadering. Het eerste (daterend van kort na de ontdekking van de ART) is simpeler dan het eerste (van de jaren '60).

[HansH]

Maar de vraag blijft: is dat idee ooit toegepast op grote roterende melkwegstelsels ?