maximale kromming ruimtetijd

[wnvl1]

Voor effect 2 krijg je een soortgelijke redenatie, en dat heeft dan waarschijnlijk soortgelijke gevolgen voor de massa die de kromming veroorzaakt.Voor grote afstanden tot de massa zie je geen verschil met de 'enkele relativiteit' net zoals je bij lage snelheden geen verschil ziet tussen niet relativistisch en relativistisch. Dat staat in het 2e plaatje (grote afstand= zelfde lijnen) maar voor kleine afstanden ontstaat er een verschil, namelijk dat de ontsnappings snelheid in het 'enkel relativistisch model' naar oneindig gaat en je dus een waarnemingshorizon krijgt als de ontsnappings snelheid groter wordt dan c. en voor straal=0 heb je dan de singulariteit omdat daar de ontsnappings snelheid oneindig wordt.

Maar voor het 'dubbel relativistisch model' gaat het anders. Daar wordt voor kleiner wordende afstanden toe toename van de ontsnappingssnelheid ook kleiner zodanig dat die uiteindelijk niet naar oneindig gaat maar naar c.
dat geeft dan een soortgelijk gevolg voor de dubbel relativistische massa namelijk dat die steeds verder afneemt en voor r=0 zelfs 0 wordt. terwijl in het 'enkel relativistisch model' de massa constant blijft.

double_rel1.gif
double_rel2.gif

Dat de ontsnappingssnelheid groter wordt dan c, is dat eigenlijk een probleem? Dat is toch nog geen singulariteit. Het betekent dat licht of deeltjes opgesloten zitten in een bepaald gebied. Die doubly SRT zorgt ervoor dat de Planck lengte invariant is. Dus het moment waarop quantum effecten een rol gaan spelen is voor elke waarnemer hetzelfde. Als die niet invariant is, zou het kunnen zijn dat voor 1 waarnemer een voorwerp kleiner wordt dan de Planck lengte en voor een andere niet. Dus de ene gaat moeten werken met quantum effecten en de andere niet om de fysica te beschrijven.

[HansH]

Dat de ontsnappingssnelheid groter wordt dan c, is dat eigenlijk een probleem? Dat is toch nog geen singulariteit.

Het probleem is ontsnappingssnelheid naar oneindig. maar als die niet naar oneindig gaat, waar gaat die dan wel naartoe en waarom?

[Xilvo]

Het probleem is ontsnappingssnelheid naar oneindig. maar als die niet naar oneindig gaat, waar gaat die dan wel naartoe en waarom?

De ontsnappingssnelheid gaat niet naar oneindig. Dat is een klassieke interpretatie.

Het begrip lijkt mij zinloos binnen een zwart gat. Zou aan een zwart gat willen ontsnappen, dan zou je terug in de tijd moeten kunnen reizen.

[wnvl1]

Waar het op neerkomt is dat als je vertrekt vanuit een ruimte-tijdpunt binnen de waarnemingshorizon, dat er geen toekomstgerichte tijdachtige geodeten zijn die de waarnemingshorizon doorkruisen, dus kan er niets ontsnappen. Dat is mooier verwoord dan verwijzen naar de ontsnappingssnelheid. Op zich lijkt mij dat geen probleem. Probleem is de singulariteit in het "centrum". Misschien dat je dat probleem opgelost krijgt met die doubly SRT? Ik weet niet wat de effecten allemaal zijn van die theorie.

[HansH]

De ontsnappingssnelheid gaat niet naar oneindig. Dat is een klassieke interpretatie.

van mij mag je het ook anders omschrijven. maar maakt voor de gedachte in dit topic weinig verschil denk ik.

[HansH]

Het begrip lijkt mij zinloos binnen een zwart gat. Zou aan een zwart gat willen ontsnappen, dan zou je terug in de tijd moeten kunnen reizen.

dat is het geval in de 'enkel' variant zoals ik dat eerder had genoemd (= traditionele theorie). Maar ik heb het nu over de dubbele variant. Daar zijn dan toekomstgerichte tijdachtige geodeten die de van binnen naar buiten kunnen omdat er geen waarnemingshorizon meer is.

[Xilvo]

dat is het geval in de 'enkel' variant zoals ik dat eerder had genoemd (= traditionele theorie). Maar ik heb het nu over de dubbele variant. Daar zijn dan toekomstgerichte tijdachtige geodeten die de van binnen naar buiten kunnen omdat er geen waarnemingshorizon meer is.

We zien niets naar buiten komen. Dus alleen al afgaande op de waarnemingen lijkt me dit een zinloze gedachtegang.

[HansH]

We zien niets naar buiten komen. Dus alleen al afgaande op de waarnemingen lijkt me dit een zinloze gedachtegang.

welke waarnemingen baseer je dat op? de enige foto die we hebben van een zwart gat was nogal een vaag vlekje.

[Xilvo]

welke waarnemingen baseer je dat op? de enige foto die we hebben van een zwart gat was nogal een vaag vlekje.

Er is meer dan foto's.

Afgezien daarvan, over welke dubbele variant heb je het? Flappelap kwam met een link naar "Doubly special relativity", jij maakte er onder (ongeveer) dezelfde titel een heel ander verhaal van.

[HansH]

dat staat uitgelegd in het openingstopic viewtopic.php?p=1184726#p1184726
en nader toegelicht in
viewtopic.php?p=1184736#p1184736
ik weet snap niet precies wat bedoeld wordt met ' "Doubly special relativity" daarom heb ik in viewtopic.php?p=1184736#p1184736 duidelijk proberen uit te leggen wat ik ermee bedoelde. ik denk niet dat dat hetzelfde is.

[HansH]

ik heb daarom Flappelap gevraagd om nadere toelichting waarom hij met die titel kwam, maar die heeft nog niet gereageerd.

[HansH]

Flappelap kwam met een link naar "Doubly special relativity", jij maakte er onder (ongeveer) dezelfde titel een heel ander verhaal van.

volgens mij draai je de zaak nu om:
Ik kwam met het idee voor een variant waarbij je geen singulariteit krijgt en waarschijnlijk ook geen waarnemingshorizon. Om dat te krijgen heb je een 2e effect nodig zoals ik daarvoor had uitgelegd wat simpel gezegd inhoudt dat de massa die de kromming veroorzaakt ervoor zorgt dat die kromming steeds minder toeneemt tov de 'standaard ART naarmate je dichter nadert tot die massa'

Dit effect wordt dan merkbaar naarmate de kromming zo groot wordt dat een waarnemings horizon zou gaan ontstaan. Dat triggerde Flappelap waarschijnlijk om te komen met "Doubly special relativity"

Het was dus niet flappelap die mijn idee triggerde (dat was immers al in het openingsbericht voor mij helder), maar mijn idee wat flappelap triggerde op te denken aan "Doubly special relativity". het is nu alleen nog zaak om helder te krijgen wat dan de overeenkomsten zijn tussen beide.

[HansH]

In moderne boeken wordt relativistische massa niet meer gebruikt. In plaats daarvan wordt gewerkt met invariante massa of rustmassa.

De invariante massa zou bij mijn idee dan in 2 situaties gbruikt kunnen worden:
1) De al bekende situatie waarbij de relativistische massa toe neemt omdat je er wel energie instopt door te versnellen, maar de snelheid hooguit nadert tot c
2) De nieuwe situatie waarbij de invariante massa dan de massa voorstelt welke de ruimtetijd kromt zoals in een ster. in de huidige theorie is de massa die de waarnemer waarneemt dan gelijk aan de invariante massa. maar in de ''dubbele'' theorie neemt de relativistische massa af omdat die minder kromming van de ruimtetijd waarneemt naarmate die dichter bij de massa komt omdat er nooit een grens overschreden kan worden die zou leiden tot een waarnemingshorizon. soortgelijk als de relativistische massa toeneemt bij punt 1 omdat je nooit sneller kan gaan dan c.

vraag is dus of je dat invariante gedrag bij punt 2 op de een of andere manier in formulevorm zou kunnen weergeven zonder dat er ergens een tegenstrijdigheid optreedt. omdat ik er zelf niet diep genoeg in zit zou ik niet weten hoe dat moet.

[HansH]

zou er bv uit kunnen zien zoiets als dit, maar onduidelijk welke formule er dan achter zou zitten. (formule alleen ter illustratie)

double_rel 488 keer bekeken

ps Beta stels dus de relativistische massa voor in het centrum (geschaald naar 1)

[flappelap]

ik heb daarom Flappelap gevraagd om nadere toelichting waarom hij met die titel kwam, maar die heeft nog niet gereageerd.

Als ik het me goed herinner stelt die DSR voor dat er naast een lichtsnelheid ook een invariante lengteschaal (de Plancklengte) is voor inertiaalwaarnemers, waardoor de algebra van de Poincaré-groep wordt gedeformeerd. Op basis daarvan kun je weer een zwaartekrachtstheorie formuleren, en wellicht dat met een dergelijke kwantisatie er ook een maximale ruimtetijdkromming zal zijn.