Van de indeling van de verschillende tijdperken weet ik niet veel af, maar wel een beetje van het radiometrisch bepalen van jaartallen. Overigens is dit niet kort en ook geen sublieme analyse, maar ik hoop dat het er mee door kan
Overigens denk ik dat je om wetenschap van pseudowetenschap te scheiden vooral niet alles kort kort kort willen doen, al ben ik denk ik iets te vaak iets te langdradig
maar goed:
In de eerste plaats is de beruchtte c14 methode niet te gebruiken voor de leeftijd van de aarde, daarvoor vervalt c14 veel te snel.
Voor hogere leeftijden zijn uranium-looddatering en rubidium-strontium datering geschikt. Het argument van het niet weten de oorspronkelijke verhoudingen is hier niet terecht. De rubidium-strontium datering wordt op gesteente uit het heelal toegepast (en daarmee is de leeftijd van het zonnestelsel bepaald). Omdat dat gesteente ooit is gestold waarbij bepaalde stoffen eerder stolden dan anderen is de concentratie van je strontium en rubidium oorspronkelijk niet overal in je steen gelijk. Maar verschillende strontium isotopen stollen wel bij dezelfde temperatuur. Je hebt dus dat op het moment van stolling
\(^{87}Sr/^{86}Sr\)
overal gelijk was terwijl
\(^{87}Rb/^{86}Sr\)
verieert. Het
\(^{87}Rb\)
vervalt naar
\(^{87}Sr\)
. Door nu de hoeveelheid overgebleven rubium-87 op verschillende plekken in de steen te vergelijken met de verhouding
\(^{87}Sr/^{86}Sr\)
kun je (met behulp van de halfwaardetijd) bereken hoe lang geleden de steen gestold is.
Deze methode is onafhankelijk van je oorspronkelijke verhoudingen dus dat argument gaat alvast niet op. Ik neem overigens aan dat uranium-lood ook met dergelijke systemen dat probleem verhelpt. Overigens bepaald deze methode de leeftijd van het zonnestelsel op ca 4,55 miljard jaar. Even een quote van
wikipedia:
The uranium-lead radiometric dating scheme is one of the oldest available, as well as one of the most highly respected. It has been refined to the point that the error in dates of rocks about three billion years old is no more than two million years.
Wat de niet kloppende metingen betreft. Ik heb mensen wel eens horen beweren dat met c14 iets zou zijn gedateerd op een leeftijd van vele miljoenen jaren. En dat terwijl de halfwaardetijd 5736 jaar is en dus is de fractie overgebleven c14
\(\frac{1}{2}^{1000000/5736}\approx 3.3 \cdot 10^{-53}\)
(vanuit praktisch oogpunt =0)
Oftewel dit is hoe dan ook onzin en geen enkele wetenschapper zal zoiets publiceren. Bovendien zijn wetenschappers veel te kritisch op zichzelf (lees: elkaar) om er zo enorm naast te zitten en toch te claimen dat de foutenmarge in de orde van procenten of kleiner is.
Over die variabele vervalsnelheid heb ik wel eens tegenargumenten gezien dat de aarde een na de schepping vloeibaar was om op de huidige situatie uit te komen (ik heb geen bronnen of berekeningen maar het is in mijn ogen vooral grappig). Mijn voornaamste bezwaren tegen die weerlegging zijn dat er geen enkel experimenteel of theoretisch bewijs is dat iets dergelijks ondersteunt. Bovendien hangt vervalssnelheid af van de sterke en zwakke kernkracht. Rommelen met dergelijke krachten is niet een kleine aanpassing, je moet dan de hele natuurkunde gaan herschrijven op grond van een onwaarschijnlijke aanname dat de aarde 6000 jaar oud is. En dan hebben we het nog niet eens over uitgedoofd vulkanisme op mars, platentctoniek em het ontstaan van bergen en vulkanen op aarde, afstandsmetingen in de ruimte, leeftijden van sterren, evolutietheorie enz enz enz enz... Vanuit allerlei wetenschappelijke richtingen is er bewijs voor een "oude" aarde en een oud heelal. Misschien dat er mensen zijn die hier meer over kunnen/willen vertellen
Zelf ben ik overigens erg benieuwd naar de supernova
SN1987A. Hiervan is de afstand met een driehoeksmeting (dus erg betrouwbaar) bepaald op 168,000 lichtjaar. Deze bron zegt dat er straling gemeten is die te koppelen is aan radioactief verval van
Cobalt. Misschien weet iemand hier er meer vanaf???? Maar het lijkt er dus op dat radioactief verval en de lichtsnelheid al 168,000 op zijn minst redelijk constant zijn.