In dit item vraag ik naar mogelijkheden om Esperanto te kunnen promoten.
Ik denk dat je dit amper kan promoten, en in mijn ogen terecht.
Esperanto is ontstaan/getriggerd om een reëel communicatie proleem op te lossen, niet vanuit een wereldomvattende gedachte of droom.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_het_Esperanto
Afstanden (fysiek en anders) waren rond 1880, 1890 enorm.
Nu betekenen afstanden, in vergelijking haast niets meer.
Boeken, het net, zorgt voor wereldwijde contacten alsof het niets is.
Door welk automatisme ook werd Engels de/een taal van de wetenschap, jongerenmuziek, film, het net, enz.
Ik ben helemaal niet pro of anti Amerikaans/Engels.
Maar als ik een tweede taal als een gemeenschappelijk communicatiemiddel zie dan lost dit zichzelf wel op.
De enige reden om zich te verzetten tegen een dergelijk haast natuurlijk automatisme is een principiëel politieke/culturele houding tegen een bepaalde taal, wat op zichzelf in tegenstelling is met een objectieve practische benadering om tot een gemeenschappelijk communicatiemiddel als een tweede (of derde) taal te geraken.
En er zijn nog de andere grote taalgroepen ....
Als in de toekomst blijkt dat een andere taal zich beter zou lenen, zal de kennis en verspreiding zich hiervan ook automatisch aanpassen.
Het promoten van Esperanto kan niet lukken omdat dit geen (breed verspreide) behoefte vervult. Het is (in de huidige hedendaagse context) een kunstmatig ding waar geen nood aan is.
De huidige verspreiding van Esperanto vertelt genoeg (in ratio t.o.v. de bevolking). In mijn ca <60 levensjaren heb ik vaak over Esperanto gehoord als gespreksonderwerp, maar nooit iemand gezien die de taal machtig was (bij mijn weten).
Een colega/taalmaniac beweerde ooit dit te kennen (wat best mogelijk was) maar ik heb het hem nooit horen praten.
Ik sta 100% achter Ger zijn post ter zake.
Waar het onstaan van Esperanto binnen de originele context en tijd te begrijpen was, is het promoten van Esperanto in de huidige context een theoretisch leuke bezigheid voor enkelingen (als ratio, niet absolute getallen), om aan een persoonlijke, eerder dan een breed maatschappelijke behoefte te voldoen.
Eric