(Politiek) Wat te doen met het volgende probleem?

[Veertje]

Bloem, ten eerste, ik sta helemaal achter je gedachten. Toch moet me nog even iets van het hart en daarna hou ik erover op: als iemand jouw redenering als "infantiel" zou betitelen dan vraag ik me toch ten zeerste af hoe jij daarop zou reageren. Weerleggen van iemands redenering wil niet zeggen dat je die redenering dan ook maar infantiel moet noemen. Het maakt volgens mij niet uit of je iemand als persoon infantiel noemt of de redenering van iemand infantiel noemt. Hoe dan ook, het blijft negatief en onaardig. Hoewel ik het wel begrijp, vooral gezien de voorbeelden die je noemde, maar ik zou het zelf gewoon niet zo snel op die manier verwoorden denk ik. Communicatie is een belangrijke factor in het elkaar begrijpen, hoe beter je communiceert hoe eerder je tot begrip komt. Zelf heb je dus uiteindelijk ook een verantwoordelijkheid voor een goede communicatie, sterke, geladen woorden die een bepaald oordeel uitdrukken horen daar in eerste instantie volgens mij niet in thuis.

De "screening" waar ik op doelde betrof het "screenen" van mensen die een verblijf in dit land willen aanvragen. Kijken of ze niet al een crimineel verleden hebben en zo.

Wat jouw kernvragen betreft: je hebt volledig gelijk. Waarom kunnen mensen, met hersenen, met capaciteit tot relativeren en communiceren, niet gewoon met elkaar samenleven? Eigenlijk zo idioot, dat wij als "slimste" wezens op deze planeet niet in staat zijn om op een normale manier met elkaar om te gaan. Maar ja, we communiceren dan ook niet op een goede manier.

[Anonymous]

veer, ik blijf erbij als iemand een bepaalde redenering infantiel vindt hoeft dat niet te betekenen dat die persoon de gehele persoon infantiel vindt, deze heeft toch nog veel meer te vertellen dan die ene redenering die je niet infantiel hoeft te vinden, ik denk niet dat we het eens worden over infantiel of niet

maar mrtn. accepteren? wil jij mensen accepteren die verder niks accepteren? ik denk niet dat je alles kan accepteren. moet je het accepteren als iemand een leraar doodschiet (ongeacht nationaliteit), of accepteren dat er moskees in de fik worden gestoken. ik kan wel zeggen dat ik vrij makkelijk ben in het accepteren, respecteren van mensen. maar tog kan ik geen respect voelen voor mensen die weigeren te luisteren naar anderen, die weigeren andere mensen te accepteren. ik zal ze zekr normaal behandelen want een eye for an eye makes the hole world blind (mahatma gandhi) maar toch lijkt mij een geweten juist van groot belang. ken je het schema van piet vroon? want dat vind ik eigenlijk heel verhelderend. het is zo jammer dat ons oerinstinct om te overleven vaak sterker is dan ons verstand en ons geweten zodat we slechte dingen doen. juist als iedereen zich goed bewust is van de gevoelens van andere mensen en ook hun geweten willen erkennen en compassie kunnen tonen denk ik dat het een stuk beter zal zijn. maar veel mensen kijken niet verder dan hun neus lang is. dat is jammer. zo wordt er geen compassie voor elkaar getoond in een maatschappij waar we toch afhankelijk van elkaar zijn. mensen die zich (eventueel) onredelijk gedragen zouden een keer in de zelfde situatie moeten staan als de mensen die zij weigeren te accepteren. de wereld van surviving of the fittest hebben we achter ons gelaten alleen in praktijk nog niet. door de jaren heen is er een samenleving gekomen en hoef je niet alleen te staan. ik doel niet op een kumbaja achtig iets. maar misschien dat als mensen stuk voor stuk worden aangepakt, (door middel van praten of zo) het misschien iets beter wordt. dit is een streven wat totaal onuitvoerbaar is helaas, want vele doen hun vingers in de oren en houden de ogen stevig gesloten.

misschien waren we beter af in de oertijd? hoewel je daar tog eigenlijk ook wel als groep moest overleven...

[Mrtn]

@ bloem

Point taken en ik snap goed wat je zegt.

Om te praten

maar misschien dat als mensen stuk voor stuk worden aangepakt, (door middel van praten of zo) het misschien iets beter wordt

moet je wel luisteren naar elkaar. Met accepteren bedoel ik dat je van de ander zijn acties, voortgekomen uit zijn denkbeeld/referentiekader/etc, snapt. Niet snappen, maar het goede woord kan ik nu niet vinden.

Alleen: dit is niet gelijk aan 'mee eens zijn'. Acceptatie sluit discussie en straffen niet uit. Strafvermindering door omstandigheden komt voort uit het (h)erkennen/accepteren van bijvoorbeeld de tekortkomingen van een individu. Overtuigingen horen daar wat mij betreft niet bij.

Een voorbeeld is de verantwoordelijkheid van de 'alternatieve genezer' van Sylvia Millecam als het om diens overlijden gaat. Je kunt aannemen dat die persoon redeneerde vanuit zijn/haar referentiekader, overtuigingen, etc. Maar was het fout haar niet naar een conventionele specialist te verwijzen?

Stel dat je een dag mee kon kijken over de schouder van Volkert van der G. en zijn gedachten zou kunnen volgen. Wie weet wat je dan te weten zou komen. Misschien snap je dan wat hem heeft bewogen een persoon te vermoorden. Dat wil niet zeggen dat je het ermee eens hoeft te zijn. Dat het fout is iemand te vermoorden lijkt me geen punt van discussie.

Over het al dan niet straffen van mensen die hun docent neerschieten ga ik niet eens in discussie; die mensen moet je straffen. Ongeacht nationaliteit, huidskleur, het merk van hun jas..

wil jij mensen accepteren die verder niks accepteren?

Wat brengt het je het niet te doen? Je er misschien zelfs tegen af te zetten?

Ik heb de overtuiging dat je nergens komt als je elkaar niet accepteerd. Dat wil niet zeggen dat ik over me heen laat lopen, het me niet interesseerd/aangrijpt als iemand zijn docent neerschiet of een met passagiersvliegtuig gebouwen met de grond gelijk maakt.

Zijn er mensen waar ik een aversie tegen heb? ..absoluut, maar dat zijn meestal indiviuen.

..maar dan.. als een heel volk nu zijn vrouwen laat besnijden: is dat dan elke keer weer de actie, voortkomend uit een keuze, van een individu?

- discutabel..

Goed.. ik dwaal te ver af.

Jammer dat ik je geen PM kan sturen.. dat scheelt het MSB een hoop off-topic tekst

[Anonymous]

he, mn laatste berichtje is weg?

Moderator: Het forum is vorige week gehackt. Vandaar dat er berichten verdwenen zijn. Je zal je bericht dus helaas opnieuw moeten schrijven.

[Anonymous]

ik wil niet heel onbeschoft zijn maar k heb het gevoel dat jullie een heel ietsiepietsie beetje racistisch overkomen. Jullie praten over het algemeen terwijl het maar een kleine groep is die het probleem veroorzaakt

[Anonymous]

wat maakt een buurt eigenlijk een probleembuurt?

[Anonymous]

Ligt het aan mij of moeten we iets gaan doen aan onze allochtone medemens die goedwillende leraren neerschieten die hun alleen maar willen helpen (zulke leraren op allochtone scholen zijn er al weinig) ? Jullie mogen me een racsist vinden, maar ik vind dit gewoon veel te ver gaan en ik vind dan ook dat zulke mensen uit onze samenleving moeten. Ik zeg dus niet ALLE BUITENLANDERS MAAR DIE MENSEN DIE TOT DEZE DINGEN IN STAAT ZIJN. Er moet echt een oplossing komen, want deze mensen weten nog steeds niet dat ze als ze hier geaccepteerd willen worden dat ze daar ook iets voor moeten doen. Ze kunnen er niks aan doen dat ze als buitenlander zijn geboren maar als je hier onder de mensen wilt leven moet je er dus ook gewoon deel van uitmaken. In mijn optiek is het niet toevallig dat de enige 2 neergeschoten leraren in dit land 'vermoord' zijn door allochtone jongeren.

Wanneer komt er een partij die hier echt wat tegen wil doen?

www.nationalealliantie.com

www.nvu.info

www.nieuwrechts.nl

[Cognition]

Waar het volgens mij allemaal omdraait is gewoon dat er verschil in cultuur bestaat tussen vele allochtonen en vele autochtonen. Nu lijkt dit een beetje een raar antwoord, maar laat ik het uitleggen: allochtonen zijn hier ooit zelf gekomen of hun ouders zijn hier gekomen vanuit een andere cultuur met op een aantal punten andere normen en waarden. De oplossing is dan ook dat we moeten zorgen dat we nader tot elkaar moeten komen. Maar dit leidt tot een probleem, omdat we niet alleen een verschil hebben van cultuur, maar er is ook nog het verschil dat autochtonen hier al een tijdje langer wonen en zich daarom (bewust of onbewust) in de hele dicussie gaan beroepen op het gevoel: "Wij waren hier eerst, dus zij moeten zich maar aanpassen". En dit valt natuurlijk verkeerd bij velen, die daardoor in sommige gevallen nog sterker op hun eigen traditie teruggrijpen en daardoor de kloof alleen maar groter maken... Let wel, vaak is er niet veel aan de hand, maar in de gevallen dat het misgaat, is vaak een heel eigen complex van problemen gaande. De oplossing is niet makkelijk, maar ik denk wel dat een deel van het antwoord is dat we beide wat water bij de wijn moeten doen. Maar we moeten wel duidelijkheid scheppen voor iedereen.