Betrapt.
Ik schaam me nu dood omdat ik mezelf altijd vreselijk erger aan (d/t-)fouten van anderen. Zoals je ziet kan het iedereen overkomen als je snel typt en even niet nadenkt.
Bij omkering van de jij-vorm valt weer de t weg: jij bevindt, bevind jij?
Nee, dat klopt niet. Eenvoudig trucje: vergelijk met een ander werkwoord, zoals "spelen", "lopen", of "smurfen":LoKzz schreef:Is dit zo? Ik heb altijd geleerd dat als er ik/jij in de buurt staat(lees: direct voor of achter), het nooit -dt is maar gewoon -d.
Dus:
"Jij word", "Word jij?"
En niet:
"Jij wordt", "Word jij?"
Dat is in de meeste gevallen inderdaad een handig hulpmiddel, al begrijp ik niet waarom je er verleden tijd én meervoud van moet maken. Enkel omzetten in de (onvoltooid) verleden tijd is voldoende om het te horen.Ik heb altijd geleerd om er meervoud en verleden tijd van te maken, dan hoor je vanzelf of het op een D of T eindigd (= eindigt).
Waar vind(t) u ons?ypsilon schreef:[off-topic]
Ehm... Er stond een -t waar er geen moest staan in mijn bericht. Het is "vind je" zonder -t, maar "vindt u" mét -t. Vergelijk: "loop je?" vs. "loopt u".[/off-topic]
Ik - en velen met mij - hebben het geleerd met het werkwoord lopen.Als je twijfelt, gebruik dan een werkwoord waarvan de stam niet op een t of een d eindigt:
Ik - en velen met mij - hebben het geleerd met het werkwoord lopen.
Tegenwoordig wordt het vaak geleerd met het werkwoord 'smurfen'. Want de meeste mensen hebben een goed taalgevoel voor het Smurfs. Dan wordt het Smurft u dat ik gelijk heb? en Smurf je dat ik gelijk heb?.