Ha thermo, welkom terug.
Dank je, dat je me gemist hebt. Ik was drie weken van het forum verbannen wegens een overtreding. Ik wees iemand erop, dat zijn item bij natuur of techniek moest staan en dat mag niet.
Ik ben in Delft afgestudeerd aan LR, dus je begeeft je een beetje op glad ijs, maar voel je vrij om je standpunten te verdedigen.
Als dat recent was, is dat alsnog een dikke en welgemeende felicitatie waard. Als dat wat langer geleden was, dan heb je hoe dan ook mijn respect. Ik heb fysica gestudeerd aan de RU Leiden maar dat is al decennia geleden.
bessie schreef:Bij een looping (jouw verticale cirkelbeweging, toch) moet het vliegtuig een beweging maken, waarbij voortdurend de standhoek verandert, dus de zwaartekracht m.g heeft voortdurend een andere richting tov het vliegtuig. Hierdoor moeten draagkracht en weerstand veranderen. Wil het vliegtuig dezelfde snelheid behouden dan zal tevens de stuwkracht moeten veranderen.
Daarbij komt dat om de cirkel te beschrijven, er voortdurend een kracht loodrecht op het vliegtuig moet werken ter grootte m.v^2/r (centripetale kracht). Deze zorgt ervoor dat de passagiers hun gewicht voelen toenemen, natuurlijk tegengewerkt door de zwaartekracht m.g als het vliegtuig ondersteboven hangt.
Hier breng ik niets tegenin, alleen had ik het niet over een looping maar over een horizontale cirkel (wat toch het meest gebruikelijk is).
Maar het gewicht m.g van elk deel van het vliegtuig blijft gewoon gelijk.
Hier zijn we het fundamenteel niet eens.
De zwaartekracht is de aantrekkingskracht van de aarde (
mg) die aangrijpt in het massamiddelpunt.
De reactiekracht van de zwaartekracht is de gravitatie aantrekkingskracht die het vliegtuig op de aarde uitoefent. Diens aangrijpingspunt is het massamiddelpunt van de aarde. Deze kracht wordt vrijwel nooit beschouwd, omdat de versnelling die hij veroorzaakt minuscuul is.
Het gewicht is per definitie de kracht die een voorwerp op het steunvlak uitoefent. Deze grijpt aan bij het aanrakingsoppervlak.
De reactiekracht van het gewicht is de normaalkracht die ook bij het steunvlak aangrijpt.
Vaak wordt helaas ten onrechte beweerd, dat de normaalkracht de reactiekracht van de zwaartekracht is!
In rust zijn
mg en gewicht gelijk. Uit jouw vorige paragraaf blijkt, dat het gewicht wel degelijk verandert, lettend op 'mijn' definities. Zie verder het voorbeeld hierboven over de lift in diverse omstandigheden.
De situatie is volledig vergelijkbaar met een massa aan een slinger. Daar levert het touw de opwaartse kracht en de zwaartekracht de neerwaartse. Uit hun vectorsom wordt de versnelling berekend. Of zeg jij dan ook dat het gewicht verandert?
'Jouw opwaartse kracht', de veerkracht, is hier 'de kracht op het steunvlak'. De veerkracht verandert steeds, dus het gewicht ook!
De zwaartekracht blijft natuurlijk steeds
mg.
Bij de vrije val zie je dat het beste: tijdens de val is het gewicht van het vallende lichaam nul (gewichtloosheid) terwijl de oorzaak van de val, de zwaartekracht, op volle sterkte
mg aanwezig blijft.
Samenvatting: zwaartekracht en gewicht zijn niet identiek. Het gewicht kan veranderen bij gelijkblijvende massa.