Crisistheorie van henryk grossmann

[Bartjes]

Al zoekende op het internet kwam ik uit bij een formule die de economische crises van het kapitalisme beschrijft:

http://en.wikipedia.org/wiki/Henryk_Grossm...ution_to_Theory

Deze formule was mij onbekend, is deze theorie terecht in de vergetelheid geraakt? Zitten er logische fouten in? Hoe verhoudt de formule zich tot de economische realiteit?

Kortom: wat denken we hiervan?

[Bartjes]

Veel economen zien er - zoals ik in mijn speurwerk inmiddels gemerkt heb - niet veel in. Maar Anwar Shaikh is positiever:

http://homepage.newschool.edu/~AShaikh/lectures.html

[MarcCools]

Al zoekende op het internet kwam ik uit bij een formule die de economische crises van het kapitalisme beschrijft:

http://en.wikipedia.org/wiki/Henryk_Grossm...ution_to_Theory

Deze formule was mij onbekend, is deze theorie terecht in de vergetelheid geraakt? Zitten er logische fouten in? Hoe verhoudt de formule zich tot de economische realiteit?

Kortom: wat denken we hiervan?

Ik heb je link even gevolgd. De theorie is mij volkomen onbekend.

Wat mij opviel was dat er een krisis uitbreekt volgens de formule als de totale winst van de ondernemer (wat hij consumeert en opzij zet) kleiner is dan een verhoudingsgetal. Dat is zoiets als bepalen of 3000 boterhamen minder is dan 3%? Volgens mij is dat onvergelijkbaar.

Een bedrijf kan 'kapot groeien'. Dat is wanneer de behoefte aan bedrijfskapitaal sterker moet stijgen dan de winst die ze op dat kapitaal maakt. Doch dat is zeer simpel op te lossen. Je groeit minder door hogere prijzen te vragen.

Ik heb ook de indruk dat volgens Grossmann alle bedrijven samen moeten 'kapot groeien'. Dan pas kan je het volledige systeem als falend beschouwen. Dit lijkt mij zeer onwaarschijnlijk. Dit zou impliceren dat sectoren die arbeidsintensief zijn en bijzonder kapitaalarm eveneens een enorm rendementsverlies zouden hebben. Zo zou een schilder plots maar een fractie van zijn verkoopprijs nog kunnen binnenhalen.

Ook is er een soort van passiviteit. De groei is blijkbaar constant doorheen de jaren. De feiten zijn mijn inziens totaal anders.

In het gehele model gaat men er van uit dat er alleen kapitaal in het bedrijfsleven aanwezig is. Als een bedrijf in faling gaat dan gaan de productie middelen niet verloren. Die worden verkocht tegen een relatief lage prijs en worden weer ingezet om hetzelfde of iets anders te produceren. Het individueel falen geeft hierbij slechts aanleiding tot een tijdelijke vermindering van productie. De vrije markt is immers een winst en verlies systeem.

De theorie lijkt mij niet gesteund door enige feiten en is een puur wiskundige benadering van een economisch model waar niet alle factoren in aanwezig zijn.

Maar dat is natuurlijk ook maar mijn theorie ...

[Bartjes]

Hier is nog meer achtergrond-informatie te vinden:

https://digitalcollections.anu.edu.au/bitst...sm_preprint.pdf

De formule is inderdaad op een zeer sterk vereenvoudigd model gebaseerd. Grossman bespreekt ook wel de manieren waarop een crisis vertraagd of tijdelijk overwonnen kan worden, maar de kern van de zaak blijft volgens hem overeind. En dat is de tendentieel dalende winstvoet.

Ik heb zelf twee problemen met zijn model:

- Hoe maak je onderscheid tussen wat hoofd- en bijzaak is? Een neoliberale econoom zal wellicht beweren dat de markt de kern van de economie is. Een marxistische econoom als Grossman ziet kapitaal en arbeid in hun onderlinge verhouding als kern van de economie, althans binnen de huidige economische orde.

- Je zou empirische gegevens moeten hebben om de relatieve sterkte en zwakte van die benaderingen te beoordelen. Anwar Shaikh probeert zulke gegevens boven tafel te krijgen.