De vraag of de economie voorspelbaar is, is meer een kwestie van mate, dan van principe. Ondanks dat "economie" een van de jongste wetenschappen is -- geen humane, maar een abstracte trouwens -- zijn er wel degelijk lange termijn modellen ontwikkeld, die economieen met een hogere waarschijnlijkheid voorspellen. Alhoewel, dat hangt er ook vanaf hoe je "hogere waarschijnlijkheid" definieert. Het is eigenlijk onmogelijk -- zoals als anderen hier al opmerkten -- dat je een bepaald econonomisch fenomeen met optimale nauwkeurigheid kunt voorspellen: dat zou eerder toeval zijn. Maar het is mogelijk om een grof plaatje te verkrijgen, via het bestuderen van lange termijn cycli, economische en monetaire data, en het gevoerde beleid.
Er zijn vele verschillende soorten cycli bekend, varierend van meer functionele cycli tot kringlopen die milennia's beslaan. Een Russiche econoom, genaamd Kondratieff, heeft veel onderzoek verricht naar cycli die zich zowel in korte termijnen herhalen, als wel in langere. De essentie van de economische cyclus is een zekere opeenvolging van gebeurtenissen, wanneer de economie -- of deel daarvan -- gestimuleerd wordt, danwel afzwakt, volgens het principe van oorzaak en gevolg. Bijvoorbeeld: hogere olieprijzen beinvloeden transport kosten, en beide beinvloeden de inkoop kosten voor bedrijven, en hogere bedrijfskosten doen de uitgave patronen van consumenten veranderen. Geen enkele economische ontwikkeling blijft zonder economische consequenties, aangezien alle economische middelen met elkaar in verband staan.
Talloze economische modellen worden gebruikt door Centrale Banken, Pensioen-en verzekeringsmaatschappijen en (professionele) beleggers. Geen van deze systemen verschaft een optimale accuratesse, maar dat gebrek, op zich zelfstaand, impliceert niet het totaal ontbreken van voorspelbaarheid. Immers, voorspelbaarheid is niet lineair van karakter: het fluctueert continue. De economie is veel voorspelbaarder dan vele denken, maar nooit met een nauwkeurigheid die het publiek overtuigt van een verdergaande objectiveringsnoodzaak in economische kwesties. Er bestaat wel degelijk een "beter" economisch beleid, en eveneens beroerde. Het punt is dat sommige politici grijpen de relatieve onvoorspelbaarheid aan als mogelijkheid voor achterlijke beleidsbeslissingen -- en verhogen daarbij de lange termijn risico's voor iedereen -- voor het winnen van een paar (onwetende) stemmen. En er komt een dag dat we daarvoor een prijs gaan betalen.