Stabiliteit van een niet symmetrisch eenlaags gebouw

[Beunhaas]

Hallo mensen,

Een topic dat enigszins aansluit op mijn vorige. Voor een casus met een zeer onregelmatige plattegrond heb ik een overkapping ontworpen. Het vervelende van de constructie is het feit dat de kolommen geen vast patroon hebben qua ligging.

In de tekening is de situatie weergeven. De kolommen zijn omcirkelt en de grijze lijn geeft het (platte)dakvlak aan (dus de overstekken). De gevel loopt overal voor de kolommen langs.

Mijn plan is als volgt:

De stabiliteit van de constructie in de spantrichting, dus bij wind op de 16meter zijde wordt gewaarborgd door het 3-scharnierspant dat gevormd wordt door de ligger en de kolommen (maw 1 kolomligger verbinding scharnierend en 1 momentvast). Het dakvlak is in beide richtingen uitgekruist en wordt als stabiel dakvlak beschouwd om de windbelasting op de vlakken te verdelen over alle spanten. De stabiliteit bij wind op de gevel van 15 meter wordt gewaarborgd door de windbokken tussen de 2e en de 3e as van onder.

Ik heb een aantal vragen over deze constructie:

-Is het voldoende om de windverbanden tussen de 2e en 3e horizontale assen van boven te plaatsen? Aangezien er bijvoorbeeld tussen de onderste 2 assen een driehoekig deel uitsteekt. (zie afbeelding).

- Dienen de kolommen ook met behulp van een randligger met elkaar verbinden te worden? En zo ja, waarom? (de horizontale belasting gaat toch via het dakvlak?)

- Worden dit soort constructies wel eens op poeren gefundeerd i.p.v. een balkenrooster, aangezien dat hier niet mogelijk is.

- maakt het uit dat de windbokken niet haaks in de richting van de rakwindverbanden staan maar schuin meelopen met de gevel?

[In physics I trust]

Dienen de kolommen ook met behulp van een randligger met elkaar verbinden te worden? En zo ja, waarom?

Of het dient te gebeuren is veelal een kwestie van de waarden van je belasting lijkt me. En op de vraag waarom: een kolom wordt in principe gedimensioneerd om drukkrachten op te vangen, door ze met elkaar te verbinden verhoog je de stijfheid en daarmee de deflecties, waardoor eccentrische momenten een kleinere invloed hebben.