Ontwikkelingshulp

[Roland Ronceval]

... Kijk maar naar Afrika met zijn vele miljoenen vluchtelingen, die vaak de hongerdood nabij zijn. ....

...Iedereen is geintereseerd in zijn eigen economie, in zijn eigen bestaan maar zij hebben er nooit aan gedacht om die mensen daar te helpen? Af en toe sturen zijn 1 à 2 mannen/vrouwen om hen te helpen. De rijke landen willen hen gewoon niet helpen. In plaats van miljarden te investeren in een absurd wetenschappelijk onderzoek kunnen zij even goed die mensen daar helpen.

www.arabistjansen.nl/ontwikkeling.doc

Wetenschappelijk is er over ontwikkelingshulp eigenlijk geen discussie meer. De kwestie is duidelijk. Hulp kan niet helpen, zie vooral:

- P.T. Bauer, Equality, The Third World & Economic Delusion, Londen 1981

- Graham Hancock, Lords of Poverty, Londen 1989

- Catherine Caufield, Masters of Illusion, Londen 1996, repr. 1997.

Let er op hoe de drie titels van deze boeken naar elkaar verwijzen. Hierbij twee van mijn artikelen over deze kwestie, een uit HP/deTijd van 1996, en een uit de Gids van 1997. Overigens ben ik van 1991 tot 1997 lid geweest van de Nationale Adviesraad voor Ontwikkelingssamenwerking, in de wandeling de NAR, het toenmalige (inmiddels opgeheven) officiële adviesorgaan van de Minister van Ontwikkelings-samenwerking.

HP/deTijd 16.8.96

...

De bekwame voorlichter Dig Ishta, ooit diplomaat bij de Nederlandse ambassade te Cairo met hulp in zijn portefeuille, heeft in oktober 1996 voor de NCRV-radio, in de rol van presentator, een criticus van ontwikkelingshulp proberen klem te zetten: "Wat doet u als u uw huis, uw baan, uw bezittingen, uw familie, uw geld, alles kwijt bent? Dan vraagt u toch ook om hulp?" Dit leek hem een goed argument voor voortzetting van ontwikkelingshulp.

Het tegendeel is echter het geval. Regeringen in de Derde Wereld die met een zekere regelmaat hun onderdanen hun huis, hun baan, hun bezittingen, hun familie, hun geld, alles, afpakken, krijgen vervolgens ontwikkelingshulp aangereikt namens onze wijze en capabele regering. Dat moet ophouden. En misschien is het ook voor het eerst in de jaren na de Tweede Wereldoorlog dat het inderdaad kan ophouden: bij Moskou aankloppen als de Westerse hulpkraan dichtgaat, is er niet meer bij.

[Anonymous]

Tja Roland, heb je enig idee hoe we Afrika etc. dan wel op de kaart kunnen krijgen?

[DePurpereWolf]

Laatst zag ik een Keniaanse economie hoogleraar aan de Uni van Washington aan het woord op tv.

Hij stelde het zo: 'Men moet strenger zijn voor de regeringsleiders in Afrika, en niet altijd maar buigen voor die verschrikkelijke beelden op tv.'

We helpen de mensen namelijk niet met een goede regering, we helpen ze niet met een economie opbouwen, we helpen ze niet met oorlogen voorkomen, we helpen ze zelfs niet met het voorkomen van epidemieen.

De enigste manier waarop rijke landen helpen is als er hongerende kinderen op de buis komen. Wat er dan gebeurt is dat we allemaal geld storten op de rekening van dat land. En voedsel wordt die kant op gestuurd. Verder wordt soms de crediet van dat land kwijtgescholden.

De oorzaak van een hongersnood is echter de economie en de regering.

Deze worden niet geholpen, de regering wordt zelfs aangemoedigd omdat het een goede manier is om van hun crediet af te komen, en om geld te krijgen. De economie wordt bestraft. Ineens is er genoeg eten, dus waarom kopen.

Een hongersnood kan voorzien worden, maar waarom wordt er niet aan de bel getrokken door de regering? Waarom moeten er eerst honderden mensen sterven terwijl de graanproductie van dat land op weg is naar europa en amerika om onze koeien ervan te voorzien.

Tja, we houden ons ogen dicht.

[Wezel]

De ontwikkeling van economieën in Afrika worden inderdaad tegengehouden door voedselgiften. Hierdoor hoeft men zelf geen voedsel te produceren en te verhandelen. Het geld zou m.i. beter besteed worden aan onderwijs en als investering in industrie, landbouw,... Ook moet de handel zo vrij mogelijk gemaakt worden. Hoe minder subsidies en belastingen, hoe beter de Afrikaanse landen kunnen concurreren op economisch gebied met de westerse.

[Roland Ronceval]

Laatst zag ik een Keniaanse economie hoogleraar aan de Uni van Washington aan het woord op tv.

...

Ik heb dat intervieuw ook gezien -- spijtig genoeg vind ik er niet direct iets van terug op het Internet. In dezelfde periode was er ook een economist uit Senegal die een gelijkaardig geluid liet horen. Wat daar voor mij daar nieuw aan was is dat die stemmen uit de betrokken gebieden zelf kwamen, terwijl vroeger enkel westerse economen die stelling verdedigden, die dan steevast als "rechts (met negatieve connotatie)" omschreven werden.

De enige oplossing is zoals Wezel die beschreef.

[Roland Ronceval]

M.i. een interessante site:

http://www.capitalism.org/tour/preamble1.htm

[wim600008149]

...Hij stelde het zo: 'Men moet strenger zijn voor de regeringsleiders in Afrika, en niet altijd maar buigen voor die verschrikkelijke beelden op tv.'...

Volledig mee eens, hoe zeer ik ook meeleef met de echte sukkelaars.

Probleem is ook dat men ons (=Europa) stelselmatig een schuldcomplex tracht op te zadelen voor alles wat er mis gaat in dat continent.

Dikwijls wordt het feit dat de meeste Afrikaanse landen colonie geweest zijn van één of andere Europese mogendheid gebruikt, of beter gezegd misbruikt, om dat schuldgevoel of tenminste de druk om te helpen, te versterken.

Afrika is een continent met gigantisch veel mogelijkheden, maar de hulp die wij bieden mist vaak z'n doelstelling. Dat heeft volgens mij meer dan één oorzaak, maar één van de belangrijke oorzaken is volgens mij het belang dat de Europese politiek ziet in de stabiliteit van de diplomatieke relaties met veel Afrikaanse landen.

Ik begrijp deels dit belang, maar soms dient men volgens mij toch ook grenzen te stellen :

Na zijn rondreis creëerde onze minister een diplomatieke rel met zijn zinledig statement dat “hij in Congo maar weinig deskundige politici heeft ontmoet”. Een paternalistische neo-koloniale uitspraak, die voorbij gaat aan zijn eigen competenties, die zeker op het vlak van buitenlandse betrekkingen veelvuldig in vraag gesteld werden aan de noordkant van de evenaar...

datum bron : 05-03-2005

http://www.indymedia.be/news/2005/03/94305.php

Het gebeurt slechts zelden dat een Europese politicus ook eens wat durft eisen in ruil voor Europese hulpverlening. Toen onze (België) minister van Buitenlandse Zaken een paar maanden geleden na zijn bezoek aan Congo stelde dat zowat geen enkele plaatselijke minister met wie hij een onderhoud had van veel bekwaamheid getuigde volgde er meteen een diplomatieke rel en hij heeft z'n woorden dan maar ingetrokken...

Deze rel was wellicht wat minder hevig geweest had hij een paar weken daarvoor niet gesteld dat het tijd werd dat wij ook eens wat garanties gingen krijgen van Congo inzake stabiliteit, de besteding van de financiële middelen, én medezeggenschap van ons land op vlak van de wijze waarop het ontwikkelingsgeld dat door ons wordt geschonken, wordt besteed.

Al deze zaken vond ik persoonlijk meer dan terecht, en ik was in feite blij dat er eindelijk een politicus zoiets durfde zeggen. Zo'n dingen worden echter maar met mate geapprecieerd door vele Afrikaanse regimes, die zulke eisen van ons kant vaak als beledigend en vernederend ervaren, want dat is "bemoeienis". Het feit dat de Europese politiek hiervoor over het algemeen elke keer opnieuw zwicht is volgens mij dan ook een grote oorzaak van het feit dat veel geld niet terechtkomt waar het zou moeten.

[Anonymous]

Wat ik niet snap is dat ze die regeringsleiders niet eens aanpakken en achter slot en grendel zetten. Of zou het niet mogelijk zijn die mensen hierop te pakken? Vervolgens kijk je naar mensen die lange tijd geholpen hebben het land weer "op te bouwen" en zet je die in de regering, die mensen doen het ook nog ergens voor! Maar goed zomaar een ideetje..

[wim600008149]

Wat ik niet snap is dat ze die regeringsleiders niet eens aanpakken en achter slot en grendel zetten. Of zou het niet mogelijk zijn die mensen hierop te pakken? Vervolgens kijk je naar mensen die lange tijd geholpen hebben het land weer "op te bouwen" en zet je die in de regering, die mensen doen het ook nog ergens voor! Maar goed zomaar een ideetje..

Dat gebeurt wellicht niet omdat onze bestuurders dan, wegens het wegvallen van hun diplomatieke relaties met diegenen in Afrika die meestal over enorme financiële vermogens beschikken, hun persoonlijke belangen hierbij zouden verliezen...

[Miel]

Na zijn rondreis creëerde onze minister een diplomatieke rel met zijn zinledig statement dat “hij in Congo maar weinig deskundige politici heeft ontmoet”.

Ik kan hier niets anders doen dan jouw minister helemaal gelijk geven. Heel veel politieke leiders in armere landen weten simpelweg niet wat ze met donaties aanmoeten. Het beste voorbeeld is Polen als nieuw EU lidstaat. Polen krijgt grote donaties van het westen voor voorbetering van o.a. infrastructuur wat echt om te huilen is op het moment in Polen. Maar denk je nou echt dat dat geld wat het westen schenkt werkelijk naar die doelen gaat? Helaas... Die leiders hebben gewoon geen flauw idee hoe ze moeten beginnen aan renovaties. Voor ons lijkt dat misschien vanzelfsprekend, maar daar heerst een andere mentaliteit waar wij niet bijkunnen. Gelukkig wordt er goed bijgehouden waar het geld naartoe gaat en zodra het westen merkt dat de donaties in de zakken van de leiders verdwijnt, trekken ze het geld terug. Als zoiets al in een Europees land gebeurt, die stukken rijker is dan een Afrikaans land, beeld je dan eens in wat er in Afrika gebeurt...

[wim600008149]

Ik kan hier niets anders doen dan jouw minister helemaal gelijk geven.

Ik ook hoor. Je kan het ook vergelijken met de beslissingen van Mugabe in Zimbabwe om alle blanke boeren te onteigenen en uit het land te zetten. Dit heeft tot enorme werkloosheidstoename geleid, want heel wat zwarten waren in dienst bij blanke boeren/grootgrondbezitters.

Dit heeft uiteraard op zichzelf niets met ontwikkelingshulp te maken maar het tootn wel aan dat zonder expertise en deskundigheid moeilijk iets kan opgebouwd worden.

Geld op zich is slechts een middel om een doel te bereiken. Geld kan op zichzelf echter nooit het enige aan te wenden middel zijn. Wilskracht, exprertise, leergierigheid enz. zijn allemaal "middelen" die mijns inziens minstens evenveel waarde hebben. Voor heel wat derdewereld-regimes is het ontvangen van geld als ontwikkelingshulp blijkbaar het doel op zich geworden...

[Miel]

Helemaal waar wim600008149. Je schiet er niet veel mee op als je geld geeft aan iemand, die geen prioriteiten kan leggen in investeringen.

Hetzelfde is gebeurd met de miljarden euro's/dollars die naar de tsunami rampgebieden van december 2004 zijn gegaan. Het geld is niet gebruikt voor wederopbouw, maar voor persoonlijk gebruik van de politieke leiders. Het is naief om te geloven dat al je geld daadwerkelijk terecht komt in het rampgebied. Het beste help je door er zelf heen te gaan en daar met je eigen hand een bijdrage te leveren aan de wederopbouw.

Maar het allerbelangrijkste is om te investeren in onderwijs, want dat hebben ontwikkelingslanden het hardste nodig.

[Anonymous]

De ontwikkeling van economieën in Afrika worden inderdaad tegengehouden door voedselgiften. Hierdoor hoeft men zelf geen voedsel te produceren en te verhandelen. Het geld zou m.i. beter besteed worden aan onderwijs en als investering in industrie, landbouw,... Ook moet de handel zo vrij mogelijk gemaakt worden. Hoe minder subsidies en belastingen, hoe beter de Afrikaanse landen kunnen concurreren op economisch gebied met de westerse.

Maar is het niet zo, dat wanneer de subsidies van de EU en USA worden opgeheft, de grote boeren het in de Afrikaanse (en andere) landen voor het zeggen krijgen? Daar ben ik namelijk heel bang voor. Kleine boeren kunnen nu bestaan omdat ze dmv ruilhandel zelfvoorzienend kunnen blijven. Maar het kromme is, dat wanneer subsidies ed. worden afgeschaft, de grootgrondbezitters het meest profiteren aangezien zij voor een lage prijs een goed product kunnen afleveren. En dit treft niet alleen de arme mensen in de 3e wereld maar ook onze suikerbietboeren. Ik heb zo'n gevoel dat zowel het huidige systeem, als het nieuwe systeem niet volledig kunnen werken.

Wat ik wel vind, is dat de subsidies moeten worden afgeschaft. Zolang landen "afhankelijk" zijn van ontwikkelingshulp kunnen ze nooit financieel onafhankelijk worden. Een voorbeeld van een huisgenoot: een aantal landen heeft met de EU een vrijhandelsverdrag voor suiker weten te bedingen. Deze mogen hun suikerriet op de Europese markt voorkopen voor de Europese prijs (3x de mondiale prijs). Wanneer nu in 2009 de suikermarkt wordt opengegooid, zullen deze landen niet kunnen concurreren met de grote spelers op de wereldmarkt, welke nu al de mondiale prijs krijgen.

Al met al leveren beide systemen problemen op. Ontwikkelingshulp werkt dan ook niet m.i. al was het alleen maar dat zo verschillende groeperingen tegen elkaar worden uitgespeeld, groeperingen wapens - van het verdiende geld bij het verkopen van voedsel - kopen enz. Ik heb er een vak over gehad (Conflict, Development & Disaster) en de hoogleraar had geen "echte" oplossing voor het probleem (iig niets wat mij is bijgebleven ). Dat baart mij toch enige zorgen, aangezien ik graag een eerlijkere wereld zie (hoewel deze utopisch lijkt).

De belangen van rijke landen zijn te groot, om hun handelspositie zo maar op straat te gooien en daar ligt volgens mij het grootste probleem. Als rijke landen hebben wij uiteindelijk niks aan sterkere economiën in Afrika en Zuid-Amerika (beter dan in Afrika maar toch). Dat zou namelijk betekenen dat wij een groot deel van onze macht moeten inboeten. En geen regeringsleider die dat aan zijn volk wil gaan uitleggen...

[Anonymous]

Wat ik niet snap is dat ze die regeringsleiders niet eens aanpakken en achter slot en grendel zetten. Of zou het niet mogelijk zijn die mensen hierop te pakken? Vervolgens kijk je naar mensen die lange tijd geholpen hebben het land weer "op te bouwen" en zet je die in de regering, die mensen doen het ook nog ergens voor! Maar goed zomaar een ideetje..

Dat gebeurt wellicht niet omdat onze bestuurders dan, wegens het wegvallen van hun diplomatieke relaties met diegenen in Afrika die meestal over enorme financiële vermogens beschikken, hun persoonlijke belangen hierbij zouden verliezen...

mm, dat lijkt me wel een erg slecht iets, onze bestuurders verdienen al genoeg. Dan moeten ze die bestuurders van ons maar pushen!

[PNCO]

Wat ik niet snap is dat ze die regeringsleiders niet eens aanpakken en achter slot en grendel zetten. Of zou het niet mogelijk zijn die mensen hierop te pakken? Vervolgens kijk je naar mensen die lange tijd geholpen hebben het land weer "op te bouwen" en zet je die in de regering, die mensen doen het ook nog ergens voor! Maar goed zomaar een ideetje..

Dat gebeurt wellicht niet omdat onze bestuurders dan, wegens het wegvallen van hun diplomatieke relaties met diegenen in Afrika die meestal over enorme financiële vermogens beschikken, hun persoonlijke belangen hierbij zouden verliezen...

mm, dat lijkt me wel een erg slecht iets, onze bestuurders verdienen al genoeg. Dan moeten ze die bestuurders van ons maar pushen!

JP heeft net nog een nieuwe beveiligde auto gekocht.. dus dat geld is er wel.. Maar idd zijn er te veel dictatoren die geld wegsluizen... Ontwikkelingshulp werkt gewoon niet (zie mijn vorige post), omdat er altijd tegenstrijdige belangen spelen (tegelijkertijd)... Eerlijkere economie bedrijven zou een oplossing kunnen zijn, maar daarvoor moeten de Afrikaanse landen wel aan gaan werken!