Muziektopic

[Typhoner]

Hm die mening deel ik niet helemaal. Dat is net waar het bij muziek om gaat in mijn ogen, de eigen ideeën volgen en niet zozeer de muziek afstemmen op de populatie die ernaar luistert (niet dat je dat bedoelt, maar wat wel door veel artiesten wordt gedaan zou ik denken) uitgesloten Brooke Candy dan, a.k.a schraal mens (lol), maar goed.

Apparat, ik denk dat hij ook één van de weinigen is die wat dat betreft "voet bij stuk" houdt. Dat is trouwens ook een van de redenen waarom ik steeds underground muziek zal verkiezen boven (zeer) commerciële muziek. Waarmee ik niet wil zeggen dat er geen goede commerciële muziek bestaat. (Zo nu en dan eens een simpele schijf van op tv kan ik zeker appreciëren)

Ik zie wel waar je die "saai" vandaan haalt, maar ik denk dan ook niet dat het de bedoeling is dat je de ganse dag luistert naar Apparat alleen, het blijft een sfeerbrenger (niet al te veel variatie, veel terugkomende aspecten), dat lijkt me nogal eigen aan dit genre.

Wat je daar aanhaalt over het samenwerken van Apparat en andere artiesten, dat dit meer volheid en zoals je daar mooi zegt "plezier" injecteert in de orginele versie, daar volg ik je wel in ergens, maar voor mij persoonlijk hoeft dat helemaal niet, het melancholische (en misschien monotone) aspect aan zijn muziek maakt net dat het zo goed is, dus, om wat te overdrijven, voor mij hoeft er helemaal geen zogezegde vette (happy) beat in verwerkt te worden om vervolgens nog eens op TMF te worden uitzonden, dat zou zulke muziek volledig teniet doen en ontdoen van waarde.

tja, behalve dan dat Apparat "vroeger" veel meer underground was dan nu, en ook effectief beter was . Toen hij nog effectief een hoofdfiguur in de Berlijnse technoscene was; hij is pas later dan dream pop-achtig gedoe gaan maken, en daar heeft hij ook veel grotere "mainstream" successen mee geboekt. Maar op zich maakt "wel of niet mainstream" mij natuurlijk niets uit, het is de muziek die telt (afgezaagd maar waar).

Ik zie dat Syndrome het project is van een Amenra-lid, dan moet ik het zeker eens uitchecken. De enige groep uit het Church of Ra collectief die ik nog redelijk goed ken is Oathbreaker (heb wat verderop in deze thread er iets van gepost) wat ik ook zeer goed vind. het is niet echt hetzelfde als Amenra, maar ze delen een groepslid en af toe komen er ook meer de sludgy atmosferen van Amenra in.

[The artist]

Goh, dat is nogal een subjectief gegeven. Ik denk niet dat Apparat enkel en alleen met de bedoeling om heel veel geld te verdienen een andere weg is opgegaan, want met dergelijke muziek bestaat er nog altijd een risico dat je maar een beperkt publiek aanspreekt. Ik zou denken dat je daar nog altijd wel wat chance in moet hebben, en vaak is het ook maar te wijten aan een simpel detail.

Mainstream, niet mainstream. 't Is te zien waar je interesses liggen lijkt me. Ik hou van wat uitgediepte muziek met een hoek af en de kans dat je zulke muziek aantreft op tv of een stadsfeest lijkt me minimaal (wel veel hoeken af (Lady gaga, Britney, Miley Cyrus), maar het uitdiepende laat dan weer te wensen over). Maar ja, die termen zullen voor iedereen dan ook wel weer een andere betekenis hebben.

Betreft Syndrome, klopt helemaal. Je vindt er niet direct iets van als je Syndrome intypt in de zoekbalk (youtube), maar wel als je naar de channel gaat van CHURCHOFRA C-O-R of op myspace, daar staat ook nog wel een nummer normaal gezien. Hier alvast het nummer absence.



Oathbreaker, daar ken ik niet erg veel van. Is wel iets compleet anders dan Amen Ra. Duidelijk wat black metal invloeden (No rest for the weary), begin deed me wat denken aan Shining - Du, Mitt Konstverk (mocht je die band kennen), of misschien beter van niet daar hij razorblades uitdeelt aan 15-jarigen tijdens een optredens, wat vervolgens resulteerde in een bloedbad =D> , goed zo jongen.

[Kravitz]

Low Roar met Tonight, Tonight, Tonight vind ik écht goed. Ik heb het al een aantal keer op repeat gespeeld. Het enige wat ik wat jammer vind is de erg lange outro.

De laatste tijd luister ik ook veel naar van Robin Schulz. Het genre is dezer dagen enorm "in", maar ik vind het wel lekker.

Willst du is eigenlijk een remix, maar het origineel is gewoon afgrijselijk.

[In physics I trust]

Interessante tekst ook trouwens!

[The artist]

Low Roar met Tonight, Tonight, Tonight vind ik écht goed. Ik heb het al een aantal keer op repeat gespeeld. Het enige wat ik wat jammer vind is de erg lange outro.

Jup, geef ik je geen ongelijk in. Voor mij part (ook) een beetje een sfeerverpester.

Wat je twee nummers van Robin Schulz betreft, het nummer Waves kan ik best nog wel appreciëren, als achtergrondmuziek in een café ofzo, maar ik moet toegeven dat ik me sowieso al niet erg thuis voel binnen dit soort genre, klinkt een beetje té Ibiza-achtig.

Ik had nog een goede mix ergens (Trentemoller), maar deze hebben ze blijkbaar (wéér) verwijderd.

[PeterPan]

Een natuurkundelesje

[317070]

Electroswing. Als je hierop kunt stilzitten ben je een stijve hark! (Anders waarschijnlijk ook)

[PeterPan]

Dat swingt inderdaad de pan uit. Als contrast



Die vrouw kan echt niet zingen. Behalve in dit nummer dat blijkbaar op haar lijf geschreven is.

[markos]

Dit is ook wel een relaxed nummer,....O'nie dan.

[Kwintendr]

http://www.youtube.com/watch?v=IlEkvbRmfrA

[Kravitz]

Burial vind ik goed! The uppermost rework van Archangel vind ik ook wel een goed alternatief.

Maar nu even iets anders: ik ontdekte onlangs Oscar and the Wolf (Belgische band blijkbaar), ze brachten hun debuutalbum afgelopen zomer uit en staan binnen enkele maanden al op Rock Werchter. Niet slecht bezig dus!

[Flisk]

Onlangs heb ik per toeval een album ontdekt dat mij wel erg smaakte. Spacemonkeyz vs gorillaz: laika come home. Het zijn eigenlijk allemaal gorillaz liedjes die "gecoverd" zijn door spacemonkeyz, die er een grote toets dub in hebben gestoken.

Hier één liedje:

[The artist]

Die Gorillaz vs spacemonkeyz is wel vet. Een beetje "futuristische" stonermuziek, lol .

Iets (volledig) anders. Vind ik persoonlijk een erg mooi nummer van She Wants Revenge.

[Flisk]

^Deed mij een klein beetje denken aan the strokes.

Eén van mijn favoriete prog rock band:

[The artist]

De stem klinkt inderdaad erg op die van de zanger van She wants revenge (dat zal het hem wel zijn denk ik). Tool maakt over de hele lijn ook wel strakke nummers. Zeer appreciabel.

Wat je mogelijk ook bevalt is Sleep, onderstaande nummer in het bijzonder, hun riffs zijn altijd wel memorabel.