sciencetalk

en op mooie avonden kunnen we hem dan meenemen naar het weiland 2 straten verderop

 
Houd er rekening mee dat dit telescoopje alleen een tafelstatief heeft.
 
Voor 50 Euro kan je natuurlijk niet veel verwachten, maar de Maan en haar kraters, de 4 grote manen van Jupiter (stipjes), en de ringen van Saturnus kan je er bij redelijke tot goede omstandigheden wel mee zien.

Hmm... als dat alleen nog maar stipjes zijn en alleen bij goede omstandigheden dan is dat eigenlijk gewoon te weinig voor de spanningsboog van een kleuter. Dan kan ik beter kijken of zijn interesse aanhoudt en in dat geval op een later moment een betere telescoop aanschaffen.

 

Om daar vast op vooruit te lopen: waar moet ik op letten als ik duidelijk herkenbare Galileïsche manen wil kunnen onderscheiden? Is dat alleen een bepaalde vergrotingsfactor of speelt er meer mee?

duidelijk herkenbare Galileïsche manen

 

Je bedoelt dat je (op de positie en minimale helderheidsverschillen van de stipjes na) iets van oppervlaktedetails wil zien?

Zo ja, vergeet dat. De schijnbare diameter van die manen ligt in de orde van 0,7 tot 1,2 boogseconden. Bij ideale omstandigheden (dus nooit in Nederland) kan je met een 250 mm reflector pixels van 1 boogseconde zien. Je begrijpt dat je dan in de meters terecht komt voor rudimentaire oppervlaktedetails.

Hier een foto van Ganymedes gemaakt door de 5 meter telescoop van Mount Palomar:

 

Ja zeg, op dit vlak ben ik een totale nitwit hè
 
Wat mij gewoon leuk lijkt is dat hij ziet dat er andere planeten zijn met manen die er omheen hangen. Een stipje is dan iets te weinig om tot zijn verbeelding te spreken. Ik zie bijvoorbeeld zulke foto's voorbij komen en hij zou het enorm tof vinden als hij die ook gewoon kan zien met zijn eigen ogen.
De link naar welke telescoop daarvoor gebruikt is werkt al jaren niet meer dus ik heb ook geen idee waar ik dan aan moet denken.

Ja, dat soort foto's gaat met een niet al te dure telescoop, een fototoestel en wat software prima lukken.

 

Maar je ziet daar dus Jupiter zelf (met een pakweg 27 tot 40 keer grotere diameter dan zijn manen), onze Maan en Saturnus.

Bedenk je wel dat die planeetfoto's gestackt zijn. Stacken is een digitale fotobewerkingstechniek waarbij uit meerdere (tientallen tot honderden) foto's één afbeelding met veel meer detail wordt gemaakt. Dan kan je met een redelijke telescoop bij uitstekend zicht en een nachtje 'Stacken' dit soort foto's construeren:
  Klik voor vergroting
 
Neemt niet weg dat de Maan, Jupiter of Saturnus ook met het blote oog achter een telescoop met een vergroting van pakweg 100 keer of meer een feestje is om te zien. Neem die hummel van je eens mee naar een kijkavond in een sterrenwacht, vindt hij vast prachtig. In Juni/Juli zijn Saturnus en Jupiter weliswaar vrij laag (15 graden) aan de avondhemel te vinden.

Die sterrenwacht staat ook zeker op de planning. Al is juni/juli hummel 2 in aantocht, maar dat moeten we t.z.t. maar eens bekijken

Ger schreef: ↑wo 16 jan 2019, 15:04 Hmm... als dat alleen nog maar stipjes zijn en alleen bij goede omstandigheden dan is dat eigenlijk gewoon te weinig voor de spanningsboog van een kleuter. Dan kan ik beter kijken of zijn interesse aanhoudt en in dat geval op een later moment een betere telescoop aanschaffen.

 

Om daar vast op vooruit te lopen: waar moet ik op letten als ik duidelijk herkenbare Galileïsche manen wil kunnen onderscheiden? Is dat alleen een bepaalde vergrotingsfactor of speelt er meer mee?

Als het voor een kind is zou ik niet meteen de ‘slechtste’ telescoop aanschaffen. Een spiegelkijker is het minste om mee te beginnen. Men zegt ook: hoe groter de opening hoe beter het beeld! Klopt als een bus... Ik ben zelf met een spottingscope begonnen daar zie je ook al aardig wat mee, maar veel te duur voor een beginnend kind. Daarna een 10” en nog later een 12” kijker gekocht, geen spijt ervan en men ziet meer. Een 8” spiegelkijker is het minimale. Geloof me, een goedkope kijker waar je niets mee ziet beland al heel snel op de zolder, in de kast of kelder... en word er niet meer door gekeken als je niet veel ziet.
De manen van Jupiter willen onderscheiden is een harde dobber. Onderscheiden in kleur/materie, dan moet je al een hele dure kijker hebben maar dan ga je richting het professionele. Niet weggelegd voor ons amateurastronomen.
Ook is het heel handig om eerst de sterrenbeelden te bekijken en te leren kennen met behulp van een sterrenatlas.

Hallo,

In het verleden wel eens een telescoop gehad en ben nu weer van plan één aan te schaffen en foto's te maken van maan en sterren etc.
Mocht dit bevallen dan kan ik in de toekomst een duurdere kopen maar wil eerst weer beginnen met een "beginner model".
Mijn oog is gevallen op de 70/900 van Nationan Geographic. https://www.telescoop-expert.nl/nationa ... -refractor
Mijn vraag is, weet iemand of hiervoor een adapter te krijgen is om een Canon EOS aan te sluiten?
Ik heb wel wat dingen gevonden maar of dit past? Heeft iemand hier ervaring mee?

Ja zo'n adapter is er. Celestron maakt die ondermeer.
Aan een zijde een 1,25" aansluiting voor in de telescoop en aan de andere zijde een 42 mm schroefdraad. Vervolgens moet je nog van die schroefdraad met een T2 T adapter die op de Canon Eos past:
Voorbeeldje hier

Ik vraag me wel af of de telescoop die camera kan dragen zonder scheef te zakken.

Verder, uitgezonderd voor de meest lichtsterke objecten (maan, planeten), zul je een (wat) langere belichtingstijd nodig hebben. Zeker bij een objectief van 70 mm, wat niet erg groot is. Door de draaiing van de aarde fietsen die objecten snel door het gezichtsveld.
Om een scherpe foto te krijgen moet je dan een telescoop hebben die de draaiing volgt, met behulp van een motor.

Alleen van de Maan zijn met dit telescoopje redelijke foto's te maken, want voor de planeten heb je een fikse vergroting nodig, en dan is het meegeleverde statiefje niet stabiel genoeg. Foto's van sterren zal niet lukken.
In ieder geval alleen foto's maken met de zelfontspanner bij windstil weer, aanraken van de telescoop is uit den boze.

Bedankt voor de info en tips, ik zal er nog even over nadenken. Een 90/900 zou beter zijn inderdaad maar dan gaat de prijs al aardig oplopen. En het klopt dat met een Canon EOS eraan vast de stabiliteit wel eens een probleem zou kunnen zijn maar over het algemeen zien die statieven er best gammel uit of je nou één van €100 of €300 hebt.
Wat zou dan wel een goede set zijn om mee te beginnen?

Dit telescoopje is best goed voor een beginner, voor live waarnemingen aan Maan en planeten. Maar het is niet geschikt voor astrofotografie, dat is ook geen beginnerszaak. Het kan wel maar het is sterk afhankelijk van wat je wil.
Maan fotograferen gaat met dit telescoopje en een camera. Voor planeten wil je wat detail heb je een duurder instrument nodig. Voor mooie foto's van de sterrenhemel volstaat een goede lens en stevig statief onder die eos, daarvoor is een telescoop niet nodig.

Overigens, hier in Nederland zijn de waarnemingsomstandigheden vaak beroerd, dus wil je genieten van dit telescoopje, neem het mee op vakantie indien mogelijk.