sciencetalk

Oh! jullie zijn op de klassieke tour : Deze twee nummers zijn mijn beste klassieke :
 
 
Dit nummer van Luc Donat was een artiest van het eiland Réunion.
 

 
Dit nummer van Tsjaikovski doet me denken/voelen aan de uitgestrektheid van het Russische landschap :
 

Ook klassiek en wat meer bombastisch.
 

 
Dit is ook van Bach; maar oh zo rustig :
 

Michel Uphoff schreef: @Rhianon (klik)
 
Ik was de link niet vergeten, maar die werkt niet meer en ik kan het filmpje niet meer vinden. Dus heb ik het audiobestandje in bericht 1330 geplakt. Ben benieuwd wat jij van deze uitvoering vindt.
 
Overigens, Dame Kiri te Kanawa heeft een geweldige stem, vooral haar "Chants d'Auvergne" van Canteloube vind ik prachtig.

 
Inderdaad een prachtige uitvoering. Haar stem is wat 'liever' dan die van Kiri te Kanawa, waardoor de uitvoering intiemer wordt.
 
Ook de clips die Gelukkoos heeft geplaatst, kan ik zeer waarderen, vooral het laatste stuk. Ik wou dat ik zo piano kon spelen!

 
Ik kwam dit tegen op youtube, ik ben altijd wel een bewonderaar van David bowie geweest.

Dit is ook tamelijk rustige muziek met minder dan een paar tiental noten op het pianoklavier.

 

 

Ik ontdekte een tijdje terug deze iets of wat excentrieke dame en gitarist uit Noorwegen, absoluut de moeite waard om eens te beluisteren. Ze coverde ook het nummer Wrecking ball op een heel aparte manier. 
 
Voor diegenen die zo nu en dan wat sentiment kunnen appreciëren   ...
 

 

Ik heb het gevoel dat Michiel dit nummer wel moet kunnen.
 

 
Jeff Beck, Jimmy Page, Eric Clapton te samen...

Als je Michel bedoelt; Ja dat ken ik natuurlijk, ik was toen 13.
Heb het echter nooit een goed nummer gevonden, mij wat te zoetig.
 
1965 was een prima provo/nozem en muziekjaar, Beatles (Yesterday) en Stones (Satisfaction) waren all over de hitlijsten, maar ook dit van eendagsvlieg "Het" wist de aandacht te trekken van het grote publiek. Ik vond het toen wel lekker lui en dwars, muzikaal stelt het erg weinig voor vrees ik.
 

lol excuus, een goede maat van mij heet Michiel, spelling a macht der gewoonte

Wat ben jij dan jong Michel! Ik had toen (in 1965) al de rijpe leeftijd van 18 bereikt, werd in oktober van dat jaar 19. Een paar jaar later werden we verblijd met dit nummer, ook weinig verheffend, maar iedereen brulde het mee. Het is een van de vele composities van Peter Koelewijn.
 

Wat ben jij dan jong Michel!

 
Zeg dat nog eens van dat jonge en zo...   
 
Ja die beesjas (geen tikfout). Als ik het nu voor mijn zoon of neefje zing krijgen zij ook een smile op hun gezicht.

Dat nummer heb ik ook genoeg meegezongen. Blijkt dus een tijdloos nummer te zijn!

en ik maar in de waan zijn dat allemaal beesjes van Jan Wolkers was... weer een illusie naar zijn gruzelementen.
 

 
De eerste keer dat ik dit nummer hoorde was bij de credits van Metal Gear Solid 3, blijft een mooi nummer vind ik

In memoriam David Bowie. Title track van zijn nieuwste album Blackstar.