sciencetalk

 
Een symfonisch meesterwerkje!

mooi muziekstuk!

Krachtige website hier op WF.
Je kan gewoon Youtubefilmpjes onder mekaar zetten. 
Dat gaat nog niet op Facebook (met zichtbaarheid van de youtube begin schermen).

Het duurt wel even voordat het allemaal geladen is, zo een pagina met YouTube filmpjes.
 
Zijn er hier mensen met een bandcamp account? Mijn gebruikersnaam daar is 'torque'
Het leuke van bandcamp is dat je elkaar kan volgen zodat het in je 'feed' terecht komt als bijv. ik een nieuw album koop.

Een van de mooiste aria's vind ik Song to the Moon uit de opera Rusalka van Antonín Dvořák. Gisteren bracht Laetitia Gerards in Podium Witteman er een erg mooie uitvoering van (klik, rond 24:30 start), maar het geluid van de begeleidende instrumenten vond ik minder, reden voor deze bijdrage. Een bitterzoet lied waarin de waternimf Rusalka aan de rand van het meer, gevangen in het water en ver van haar geliefde gevangen op het land, in haar wanhoop tegen de Maan praat. En als ze uiteindelijk zo haar hart heeft uitgestort en wat kalmeert verdwijnt achter de wolken ook de Maan, en raakt ze in paniek.

 

Tsjechisch is wat lastig voor velen denk ik (in ieder geval voor mij), hier de vertaling in Engels.

 
Moon, high and deep in the sky

Your light sees far,

You travel around the wide world,

and see into people's homes.

Moon, stand still a while

and tell me where is my dear.

 
Tell him, silvery moon,

that I am embracing him.

For at least momentarily

let him recall of dreaming of me.

Illuminate him far away,

and tell him, tell him who is waiting for him!

 
If his human soul is in fact dreaming of me,

may the memory awaken him!

Moonlight, don't disappear, don't disappear!

 

Er zijn honderden uitvoeringen van deze beroemde aria. Persoonlijk houd ik niet van een te vet vibrato. Hier een uitvoering door Karina Aßfalg die ik wel mooi vind:

 

 
De muziek uit mijn jeugd. Geniaal! En prachtig om terug te zien die koppen met wilde haardossen, snorren en baarden.
 
Maar helaas - die tijd is voorbij.

@PP baarden zijn geen probleem tegenwoordig, heb zelf een baardje
 
 
Kan zijn dat ik hem al eerder geplaatst heb, maar jammer dan
 

 
En een ander mooi muziekstuk vind ik dit onbekende nummer van zeer bekende groep
 

Misschien een onbekend stuk van deze groep, maar het stuk zelf is heel bekend uit The Snowman. Hieronder het origineel, gezongen door Peter Auty, een jongenssopraan van een van de koren van St. Paul's Cathedral. Ik ben het overigens met je eens dat de versie van Nightwish heel mooi is en de beelden uit de Hobbit passen er goed bij.
 
 

en nu heb ik ook weer wat geleerd

Ter ere van het winnen door Bob Dylan van de Nobelprijs voor de Literatuur, een van de nummers waarmee hij naam heeft gemaakt: "Blowin' in the Wind".
 

Soms heeft een mens geen enkele behoefte aan de nabijheid van anderen.

De aanwezigheid van een stem volstaat. Bij voorkeur vertelt die stem niks wezenlijks. Iets in de trant van:

"Cri langomam face aou to clis

Briau to rontate for maun trouse"
of:
"No no no ne se fi,

ne ne ni fe ne soe,

no no no ne si ni ve te."

Volstaat.

Meer moet het soms echt niet zijn.
 


 
 

Rhiannon schreef: Ter ere van het winnen door Bob Dylan van de Nobelprijs voor de Literatuur, een van de nummers waarmee hij naam heeft gemaakt: "Blowin' in the Wind".
[...]

De, voor mij, lange tijd ultieme Dylan song, kwam er al erg vroeg in zijn muzikale carrière. Als ik me goed herinner midden de jaren 1960. Het nummer staat op de LP "The Times they are a-changin": "The lonesome death of Hattie Carroll". Een vlijmscherpe Dylan die een "fait-divers" van die tijd onder de loep neemt.
Naderhand is gebleken dat Dylan zich wel erg veel dichterlijke vrijheid gepermitteerd had, zie o.m. hier en hier.
Maar het lied blijft, als een aanklacht tegen onrecht en straffeloosheid voor wie het zich kan permitteren, wel overeind.

Deze is nieuw voor mij. Leuk dat je op zo'n manier erop wordt gewezen dat je in je jeugd lang niet alles wist of hoorde, ook al was je er heilig van overtuigd dat je alwetend was.

Tja. Ik ben een van die ouwe knarren die destijds nog zijn dienstplicht gedaan heeft in Duitsland. Het enige interessante aan die periode was, dat je via de culturele dienst van het leger erg goedkoop boeken en platen kon kopen. In die tijd heb ik dus alles wat er tot dan van Dylan was, gekocht, naast nog een aantal andere dingen  die inmiddels cultstatus verworven hebben: Jetro Tull's "Thick as a Brick"', Pink Floyd's "Atom Heart Mother", Boudewijn De Groot's "Nacht en Ontij", Leonard Cohen's "Songs of Love and Hate", Alan Stivell's "Live in Dublin, die dingen... 
Destijds had je als "SM" (soldaat - miliciën) ook recht op, gratis (of zo goed als gratis, dat weet ik niet meer), 30 pakjes sigaretten/maand. Dat gaf natuurlijk aanleiding tot een omvangrijke sigarettensmokkel van Duitsland naar België. De winst zette ik dus om in de aankoop van "cultuurdragers".
 
Mensen hebben de neiging te denken dat "vroeger alles beter was". Ik betrap er mezelf soms op. Dat is dus niet zo. De jaren 1970 waren de jaren waarin Duitsland en Italië gebukt gingen onder de "loden jaren". In Spanje was Franco nog aan de macht tot midden de jaren 1970, in Griekenland de kolonels, Portugal was moeizaam op weg om zichzelf opnieuw uit te vinden na de "anjerrevolutie" van 1974. Zowat gans Midden- en Zuid-Amerika ging gebukt onder militaire dicaturen. In 1975 bezette  Indonesië, met stilzwijgende instemming van de VS en Australië, Oost-Timor. Hetzelfde jaar waarin de Rode Khmer de macht greep in Cambodja.
1976 was het jaar van de vliegtuigkaping die eindigde op de luchthaven van Entebbe in Oeganda, enkele jaren na de dramatische olympische spelen in München. In 1975 was er in Nederland de treinkaping bij Wijster, in 1977 die in De Punt.
En zo kan ik nog wel een paar uur doorgaan. Hoezo, "vroeger was alles beter"?
 


 
 

Vroeger had je in Vlaanderen, zoals allicht overal, van die bruine kroegen. Wel vaker verwezen de namen naar enige erotische activiteit en lang durende, maar kort aanvoelende nachten: "De Roste Muis", "Het Vloeren Foefken", "L'Heure blue", ...

De meeste daarvan zijn verdwenen. In enkele ervan zijn nu sjieke "brasserieën" gevestigd, waar je kan kiezen uit dertig watertjes voor bij de croque-monsieur, die een twintigvoud kost van wat zo'n laagwaardige rommel waard is.

Kan ook moeilijk anders: uitbaters huren de keet, eigendom van een brouwerij en zijn verplicht de drank af te nemen van de verhuurder. Aan woekerprijzen. Dat terzijde.

In een van die kroegen werkte destijds een Griekse jongen, die hier ooit eens aangewaaid was en was blijven hangen. Een uitstekende barman/ober.

Als het wat later op de avond werd, werd er al eens een LP of een cassetje bovengehaald van Mikis Theodorakis, Melina Mercouri enz.

Dit was er regelmatig te horen. Wisten wij veel waarover het ging: internet bestond toen nog niet. Maar we vonden het wel héél mooi.

Van de ene dag op de andere was de kroeg dicht. Er waren wat geruchten over een faillissement en dat de ober naar huis gegaan was.
Wat zou er van Aïgis geworden zijn?