sciencetalk

De vergelijking gaat inderdaad maar deels op: het verschil tussen Italianen en Nederlanders is natuurlijk een stuk groter, dan tussen Groningers en Limburgers. Maar het idee is -- of zou zijn -- dat een Europa langzaam samengroeit, over tijd. Door een gemeendschappelijke grondwet, valuta, en het vrije verkeer van handel en mensen, zou op termijn een groter gevoel van saamhorigheid groeien. Uiteraard zullen er altijd lokale cultuurverschillen bestaan, waarvan taal waarschijnlijk de meest belangrijke is. Maar de Belgen spreken twee talen sinds de oprichting van hun staat. De Zwitsers spreken er vier. Met andere woorden, onderlinge verschillen, hoeven zich niet noodzakelijkerwijs te vertalen in een minder gevoel van verbondenheid, tussen Europeanen.

Maar het is en blijft een idee. En alle voorspellingen zijn speculatief van aard.

Een van de belangrijkste argumenten van de voorstanders voor een Europese Unie is de denkbeeldige noodzaak om met het buitenland (Verenigde Staten en China) te concurreren op militair en economisch gebied.

De Verenigde Staten heeft momenteel de grootste militaire macht en China begint zich ook militair te ontwikkelen. Nu wil Europa ook een machtig leger hebben, zodat het zich kan meten met deze machtsblokken. Dit lijkt me zeer onverstandig, omdat het hebben van wapens vaak betekent dat deze wapens ook gebruikt zullen worden. Daarom vind ik dat Europa het goede voorbeeld moet geven en de defensie uitgaven moet verminderen. Het geld dat daarmee uitgespaart wordt kan gebruikt worden voor het helpen van hongerige mensen of voor het milieu probleem.

De Verenigde Naties is momenteel een organisatie waar een beetje lacherig over gedaan wordt, maar dit is deze enige organisatie waar het voor landen mogelijk is om met elkaar over wereldvrede te spreken. Als het mogelijk zou zijn om via de VN vrede te verkrijgen is het oprichten van een Europese Unie niet meer nodig. Daarom geef ik er de voorkeur aan om juist deze organisatie te verbeteren i.p.v. de Europese Unie.

We moeten er rekening mee houden dat niet alle landen de westerse normen en waarden willen overnemen; het verschil tussen de culturen is vaak gewoon te groot. China bestaat bijvoorbeeld al duizenden jaren en bestaat dus langer dan de meeste westerse landen. Het westen moet dus niet gaan denken dat ze het beter weten dan in het oosten, want dat veroorzaakt conflicten. Het westen moet gewoon accepteren dat ze in bijvoorbeeld China anders over politiek en economie denken dan hier.

Als er wel een Europese Unie gesticht wordt, dan bestaan er straks drie grote machtsblokken namelijk; de Verenigde Staten, China en Europa met allemaal hun eigen economisch, politiek en militair systeem. De kans is groot dat er (vooral als het slecht gaat met de economie) meningsverschillen ontstaan tussen deze drie machtsblokken die niet met politieke en/of economische toezeggingen opgelost kunnen worden.

Als Europa moeten we juist aan de wereld laten zien dat verschillende landen met hun eigen cultuur, geschiedenis, taal en regering toch allemaal met elkaar kunnen samenwerken zonder een overkoepelende organisatie in het leven te roepen zoals de bedoeling is met de Europese Unie. We moeten dus niet gaan samenwerken omdat we één grondwet of één munt hebben, maar we moeten gaan samenwerken omdat we allemaal mensen zijn.

Daarom moeten we bij onszelf de vraag stellen; Op welke gronden willen we gaan samenwerken?