sciencetalk

Stel, dat dit versneld gebeurt. Dan zou een brok materie versneld bewegen door die ruimtetijd.

Dit is incorrect. Het 'bewegen' van materie heeft pas betekenis ten opzichte van ruimte(tijd). Wat er met de ruimtetijd zélf gebeurt verandert niets aan die beweging.

Dit is incorrect. Het 'bewegen' van materie heeft pas betekenis ten opzichte van ruimte(tijd). Wat er met de ruimtetijd zélf gebeurt verandert niets aan die beweging.

Als een voorwerp beweegt ten opzichte van ruimte,

dan beweegt ruimte ook ten opzichte van dat voorwerp.

Ik dacht te hebben begrepen dat er niet zo iets als "absolute afstand" of "absolute tijd" zou bestaan volgens Einstein is dit alles relatief?

Afstand niet, tijd wel, snelheid trouwens ook.

De ruimte is zelfs helemaal gevuld met achtergrondstraling,fotonen (op elke willekeurige plek kan je sterren zien) en gravitonen.

Afstand niet, tijd wel, snelheid trouwens ook.

Dit is onwaar, kijk maar naar de basisformules van speciale relativiteit. In AR wordt het nog erger.

Ohja! Lorentzcontractie... Als lengte relatief is, is afstand dat natuurlijk ook

En in de AR, daar is zelfs versnelling relatief toch?

Natuurlijk is versnelling reeds in klassieke mechanica relatief, dus wat met de uitspraak van machans wordt bedoeld is het volgende. In SR zijn de wetten van de fysica hetzelfde voor waarnemers die in eenparig rechtlijnige beweging (ERB) ten opzichte van elkaar bewegen. We schrijven ze neer ten opzichte van een bevoordeelde klasse van waarnemers (die tov elkaar een ERB uitvoeren). In AR zijn de wetten van de fysica hetzelfde voor alle waarnemers.

Maar wat met mijn oorspronkelijke vraag. Zie 1ste en 2de post van deze topic. Ik denk dat we wel ver zijn afgedwaald van de oorspronkelijke vraag.

De belangrijkste opmerking daarover is dat je spreekt over de snelheid van kluster A t.o.v. kluster B. Hiermee spreek je over de afgeleide van de afstand tussen deze klusters naar de tijd gemeten door deze klusters. Echter, deze grootheid mag je niet zien als een snelheid zoals we deze kennen in de speciale relativiteitstheorie. Een dergelijke snelheid kan je enkel meten door een locaal Minkowskistelsel te construeren, en ten opzichte van deze coördinaten de snelheid te meten. Het is enkel van een dergelijke grootheid dat we (bvb.) kunnen zeggen dat ze kleiner moet zijn dan de lichtsnelheid. Hetzelfde zeggen in algemene relativiteit is zeggen dat de deeltjes op een tijdachtige kromme moeten bewegen (dwz de raakvector aan deze kromme is tijdachtig). Dat beantwoordt tevens vraag 2: je moet de overgang tussen AR en SR nauwkeuriger beschouwen.

Ik dank je voor jouw antwoord. Ik moet echter bekennen dat mijn kennis van de AR te beperkt is om de zaak te begrijpen. Vroeger in de jaren zestig stond de cosmologie in zijn kinderschoenen als ik het zo bekijk. Het spijt me dat ik nu te oud ben om die achterstand in te halen maar ik hoop toch dat gij begrijpt dat wat ik neerschrijf logisch schijnt voor mij en misschien niet alleen voor mij.

Ik denk dat er meer mensen zijn die behoefte hebben aan een meer eenvoudige voorstelling van complexe theorien.

Ik sluit me aan bij de opmerking van qrnlk dat Ruimte niet niets is.

Na wat (jaren ) logisch denkwerk stel ik me Materie nu voor als knopen in een elastische Ruimte.

Ruimte bestaat dan niet uit Materie (van de kleinste soort) maar Materie uit Opgerolde Ruimte.

En die Ruimte zou op zijn beurt opgebouwd moeten zijn uit Energie, maar ik heb natuurlijk geen flauw idee in welke vorm.

Materie heeft dan een maximale snelheid in die Ruimte/Tijd, maar hoe die Ruimte/Tijd zich voortplant door het heelal ...

Ik denk dat we er alleen nog naar kunnen gissen. (Hubble ?)

The Man : "Zodoende is het niet de materie dat luminale snelheden bereikt maar enkel de ruimtetijd."

Het idee van Einstein dat Ruimte kan vervormen impliceert dat het begrip ether weer uit de kast had moeten komen.

Maar dat gebeurde niet (omdat het een te gevoelig onderwerp was ?), behalve door Einstein zelf, geloof ik.

Ik heb gelezen dat het experiment dat zou bewijzen dat er geen ether bestaat erg veel aannames deed die niet goed doordacht waren. Toch werd het (definitief?) in de prullenbak gegooid.

"de lichtsnelheid was in alle richtingen gemeten precies even groot." Is dat niet een beetje naief gesteld ?

Ik vertrouw die proef voor geen cent.

Zeker in deze tijd waarin de meetinstrumenten zoveel gevoeliger zijn geworden zouden bepaalde proeven nog eens opnieuw doordacht en misschien uitgevoerd kunnen worden.

De orde van grootte van meetbare ruimte(ether) is misschien nog steeds veel te klein voor ons.

Om even aan te sluiten bij de discussie hierboven : Er zou dus best eens een heelal kunnen zijn waarin geen vervormbare ruimte is.... ( en daarom ook geen materie ) Het echte niets.

Deze zin van Gouwepeer kan ik niet volgen : "In dit geval zie ik fotonen ook als materie, welke in moet krimpen om c op de juiste schaal te houden." ( Zie : Dualisme van deeltjes en golven, en krimpende fotonen ... ?)

De stelling van Thermo1945 vind ik wel sterk : "Stel, dat dit versneld gebeurt. ...etc..."

Met dafboy kan ik het dus niet eens zijn : polaire zwaartekracht ? Het idee dat "Velden elkaar afstoten" komt mij helemaal niet begrijpelijk voor. En het idee "dat het zwarte niet meetbaar is" geldt dan volgens mij wel voor het lege heelal maar in principe niet voor de Ruimte/Tijd.

Ik ga even niet in op de vraag of de Ruimte plotseling zou kunnen verdwijnen. Daarover moet ik ook nog een aantal jaar nadenken Misschien was dat idee ingegeven door de economische ontwikkelingen ?

Ik hoop dat mijn bijdrage aansluit bij de oorspronkelijke vragen.

(Inspiratie-bron o.a. "Bouwstenen van de Schepping" G.'t Hoofd)

De vraag "wat is energie?" of "wat is ruimte?" is geen fysische vraag, fysica gaat ervan uit dat deze dingen bestaan, hooguit kan men beschrijven hoe het zich gedraagt, maar niet wat het "werkelijk" is. Reductionisme moet op een bepaald moment ophouden met iets dat IS, zonder verdere onderliggende verklaringen.



Even zo zal een fysicus aannemen dat tijd, ruimte, bestaan. Ruimte en tijd zijn, zonder verdere uitleg binnen de fysica.

Fysici zijn zoals iedereen weet rare mensen. Ze zijn het over alles eens en maken overal dezelfde aannames. Ze geven conferenties om met zijn alleen bewonderenswaardig te knikken tijdens het bekijken van een presentatie waar iedereen het al decenia over eens is. Als iemand met één nieuw experiment aankomt dat ze niet begrijpen, dan gaan ze halsoverkop en zonder enig verzet in één nieuwe richting kijken en wordt dat de nieuwe waarheid, om de oude theorie voor eeuwig te verbannen. Daarna gaan ze weer knikkend de conferenties af, en worden daar rijkelijk voor betaald.

Ik denk dat het voor de fysici onder ons erg moeilijk is om steeds opnieuw te verduidelijken dat deze onderstellingen over ons ten eerste niet waar zijn, en ten tweede niets met de fysica zelf te maken hebben. Het zou denk ik de kwaliteit van de topic ten goede komen als we ons terug op de fysica richten, en (zelfs suggesties naar) kritiek op de gemeenschap/theorieën of wetenschap-filosofische besprekingen houden voor de fora theorieontwikkeling respectievelijk wetenschapsfilosofie. Bijvoorbeeld, de vraag waarom de etherhyptothese werd verworpen gaat over fysica. Persoonlijke meningen over of dat goed of slecht is, gaat enkel over fysica wanneer je onderbouwt dat de gevolgen van het verwerpen van deze theorie ons geen stap verder hebben gebracht (laat ons eerlijk zijn, geen zinnig mens kan een dergelijke conclusie trekken).