sciencetalk

kotje schreef:Tgeleyn schreef: door een verwaarloosbare beroering begint de paal te vallen.

Hij bedoelt dat de paal uit haar evenwicht komt en dus niets anders kan doen dan vallen in een homogeen zwaartekrachtveld. Houdt er rekening mee dat de beroering een bepaalde grote moet hebben om uit uit haar evenwicht te komen anders blijft de paal staan en duurt het natuurlijk oneindig lang voor ze valt.

En daar zit dus precies de tegenstrijdigheid. Als je zegt dat de verstoring een bepaalde grootte heeft, is hij niet meer verwaarloosbaar klein. Want wat bepaalt wat "verwaarloosbaar" is, als de valtijd zo sterk wordt beïnvloed door de grootte van die verstoring? Hoe je het ook wendt of keert, deze vraag heeft pas zin als je specificeert hoe groot de verstoring is.

En daar zit dus precies de tegenstrijdigheid. Als je zegt dat de verstoring een bepaalde grootte heeft, is hij niet meer verwaarloosbaar klein. Want wat bepaalt wat "verwaarloosbaar" is, als de valtijd zo sterk wordt beïnvloed door de grootte van die verstoring? Hoe je het ook wendt of keert, deze vraag heeft pas zin als je specificeert hoe groot de verstoring is.

Ik heb de zaak berekend en ik denk dat de auteur bedoelt dat de verstoring zo groot is dat de paal uit haar labiel evenwicht komt.

Ik heb de zaak berekend en ik denk dat de auteur bedoelt dat de verstoring zo groot is dat de paal uit haar labiel evenwicht komt.

Okay, in dat geval is de breedte van het grondvlak dus ook belangrijk. Daar kan ik mee leven, aangezien je wel kunt verwachten dat dat een relevante parameter is in het probleem.