sciencetalk

Ik had het zelf inderdaad ook wel iets subtieler kunnen formuleren. Mijn excuses daarvoor. :eusa_whistle:

Ik denk dat je twijfelen aan een theorie niet moet zien als een uiting van : "dat deze of gene theorie niet deugt".

Twijfelen dwingt je om zaken te heroverwegen, het wiel opnieuw uit te vinden, als je wilt.

Er is namelijk nog veel te verklaren in de natuur en we zijn met z'n allen op zoek naar antwoorden.

Maar om even terug te komen op de vraag : Ik heb van jkien de opdracht gekregen om even die data op te snorren....

Een momentje aub. Ik kom hierop terug.

Die omgekeerde redenering ( index --> dichtheid ) is inderdaad erg praktisch wanner je de dichtheid wel goed hebt kunnen bepalen...

Met de vraag : "Hoe veranderlijk is die index?" wordt dus dan bedoeld : "Hoe veranderlijk is de dichtheid van de corona vlakbij het plasma-oppervlak?"

Als iedereen het daarover eens kan zijn, is de twijfel weggenomen.

Ik ben niet zo thuis in sterrenkunde, maar het is niet alleen de zon die het licht afbuigt

Ook andere ruimte-objecten van significante massa doen hetzelfde, en dat effect is niet van toepassing daarop...

Ik geloof dat de algemene relativiteit vrij goed is onderbouwd met zeker 3 verschillende experimenten (perihelium mercurius,zonsverduistering 1919 en "Deep field observaties met ogenschijnlijke vervorming door grav.Lensing")

Er zijn natuurlijk veel en veel meer bewijzen die aangeven dat ART correct is. Bijvoorbeeld: in iedere satelliet die door mensen de ruimte ingeschoten is, moeten de klokken aan boord aangepast worden aan het feit dat hun tijd anders verloopt dan op aarde, vanwege de relativiteitstheorie.

In principe kun je dus iedere satelliet als een soort "experiment" beschouwen dat bewijst dat ART correct is.

Ik vind het verder prima als je één bepaald experiment probeert onderuit te halen, maar, zelfs als je daarin slaagt, kom dan niet gelijk zeggen dat daarmee gelijk alle bewijs voor de hele theorie op losse schroeven komt te staan.

Math-E-Mad-X schreef:Er zijn natuurlijk veel en veel meer bewijzen die aangeven dat ART correct is. Bijvoorbeeld: in iedere satelliet die door mensen de ruimte ingeschoten is, moeten de klokken aan boord aangepast worden aan het feit dat hun tijd anders verloopt dan op aarde, vanwege de relativiteitstheorie.

In principe kun je dus iedere satelliet als een soort "experiment" beschouwen dat bewijst dat ART correct is.

Ik denk dat je nu SRT en ART door elkaar haalt.

Het bewegen van ruimtevaartuigen met aanzienlijke snelheden (een niet te verwaarlozen fractie van de lichtsnelheid) heeft in principe niets te maken met vervorming van ruimte door massa.

Als dat wel toch is, heb ik er niet veel van begrepen.

Tommeke14 schreef:Ik ben niet zo thuis in sterrenkunde, maar het is niet alleen de zon die het licht afbuigt

Ook andere ruimte-objecten van significante massa doen hetzelfde, en dat effect is niet van toepassing daarop...

Kijk, daar hebben we iemand die meedenkt.

Dus zonder atmosfeer gebeurt hetzelfde ...

Ik denk dat je in het geval van sterrenstelsels ook niet kunt spreken van een atmosfeer-effect.

Paul_1968 schreef:Ik denk dat je nu SRT en ART door elkaar haalt.

Het bewegen van ruimtevaartuigen met aanzienlijke snelheden (een niet te verwaarlozen fractie van de lichtsnelheid) heeft in principe niets te maken met vervorming van ruimte door massa.

Als dat wel toch is, heb ik er niet veel van begrepen.

Wat je wellicht over het hoofd hebt gezien is dat die vervorming van de ruimte door massa een gevolg is van de wens om een manier te vinden waarop alle natuurkundige wetten in een vorm geschreven kunnen worden die in alle referentiekaders dezelfde vorm hebben. De SRT beschrijft zoiets voor inertiaalstelsels (dus referentiekaders met een constante snelheid), de ART breidt dat uit tot stelsels die een versnelling ondergaan. Een van de onderdelen is dat je het ondergaan van een versnelling niet kunt onderscheiden van het ondervinden van een kracht.

Dat laatste geldt natuurlijk voor satellieten. Ze beschrijven een baan rond de Aarde en zijn dus continu aan een versnelling onderhevig, en de invloed van de zwaartekracht is op die hoogte anders dan op zeeniveau. De noodzakelijke correcties voor het verlopen van de tijd worden gegeven door de ART en zijn ingeprogrammeerd in de software van de satellieten, zodat ze het juiste tijdsignaal kunnen uitzenden.

Kijk, daar hebben we iemand die meedenkt.

Dus zonder atmosfeer gebeurt hetzelfde ...

Ik denk dat je in het geval van sterrenstelsels ook niet kunt spreken van een atmosfeer-effect.

Aangeven dat de mogelijke invloed van de atmosfeer is meegenomen en verwaarloosbaar klein is, is geen meedenken?

Aangeven dat de mogelijke invloed van de atmosfeer is meegenomen en verwaarloosbaar klein is, is geen meedenken?

Ja, natuurlijk wel ! Zo bedoel ik het niet. Excuus.

Je aanvulling over de SRT-ART vind ik ook erg verhelderend. Dank daarvoor.