sciencetalk

Een project waarin men ongetwijfeld diep nagedacht heeft over 'ns is het project Corpus Gesproken Nederlands, waarvan het doel was om een databank te vullen met de uitspraak van het hedendaags Nederlands zoals dat wordt gesproken door volwassenen in Nederland en Vlaanderen. Duizend uur geluidsopname werd uitgeschreven door luisteraars, volgens afgesproken richtlijnen. De gekozen schrijfwijze voor veelgebruikte gereduceerde vormen was: ’k, ’t, ’s, ’m, ’r, ’ns, d’r, m’n, z’n, da’s, zo’n, ie.

Een voorbeeldje (helaas zonder 'ns): ja 't was in de eenentwintigste minuut. || toen uh brak op de rechterkant Bas Schaaij door || hij omspeelde z'n man mooi legde de bal terug. || in de zestien meter kwam uh Rikken || binnengelopen die werd aangetikt || tenminste zo oordeelde scheidsrechter uh Tempelaar.

Dat lijkt mij een grove vergissing voor zo'n corpus, gezien er meerdere varianten zijn, die allemaal min of meer informeel standaardtalig zijn: 's [əs], 'ns [əns], is [ɪs]