sciencetalk

Hooggedoseerd vitamine C meer dan 4 gram per dag is een goede ontstekingsremmer, zeer goed voor reuma, hart- vaatziekten.

wordt het teveel aan vitamine C niet meteen uitgeschijde ?

Hmmm... ik heb laatst ergens gelezen dat een teveel aan vitaminen ook schadelijk voor je kan zijn.. Volgens mij spreken verschillende bronnen zich hierover tegengesteld uit... Ik zou niet zo maar zoveel vitaminen per dag gaan eten! Groeten

Ik zelf en diverse familie leden eten per dag 5 gram vitamine C of meer.

Onze oma van 82 jaar wordt steeds sterker zij loopt nu weer over de wekelijkse markt wat daarvoor niet mogelijk was wegens conditie (Hart)en atrose (versleten knieen).

Anonymous schreef:Ik zelf en diverse familie leden eten per dag 5 gram vitamine C of meer.

Onze oma van 82 jaar wordt steeds sterker zij loopt nu weer over de wekelijkse markt wat daarvoor niet mogelijk was wegens conditie (Hart)en atrose (versleten knieen).

Hoge dosis Vitamine C brengt een mens meer schade toe dan dat het gezond is. Diarree, jicht en nierstenen zijn bekende problemen bij het nemen van grote hoeveelheden Vit. C. Hier een kort stukje van een artikel over vitamines: Bron: http://www.diagnose-kanker.nl/alternatievenpagina.htm

"Hoge dosissen vitamine zijn schadelijk.

Aan voedingssupplementen met vitamine C worden door de producenten en door heel wat alternatieve genezers tal van voordelen toegedicht, over nadelen wordt niet of nauwelijks gesproken. Ondanks de waarschuwingen door voedingsspecialisten zijn er heel wat gezonde mensen die dagelijks vitaminesupplementen blijven nemen.

De meest gekende propagandist voor dit systeem was Linus Pauling (1901-1994), de Amerikaanse biochemicus en Nobelprijswinnaar, die zich vooral baseerde op dier- en laboratoriumproeven. Hij lag mee aan de basis van de "orthomoleculaire geneeskunde", die ervan uit gaat dat grote dosissen vitamines verschillende ernstige kwalen kunnen voorkomen of zelfs genezen. De bewering dat megadoses vitamine C nuttig zouden zijn in de behandeling van kanker, begon hij te promoten eind jaren '70. Volgens Paulings onderzoek was het een middel tegen verkoudheid en overleefden kankerpatiënten die dagelijks 10 gram vitamine C kregen toegediend, drie tot vier keer langer dan diegenen die dit niet namen. Gezien de grote faam van Pauling als Nobelprijswinnaar werd hij aanvankelijk geloofd en werd zijn methode ernstig getest. Bij later onderzoek, uitgevoerd onder beter gecontroleerde omstandigheden, werden deze verbeteringen niet waargenomen. Nog geen enkel wetenschappelijk gefundeerd onderzoek heeft kunnen aantonen dat dergelijke hoge doses vitamines een gunstige werking hebben op de gezondheid van mensen die een normale voeding hadden. Pauling zelf is overleden aan kanker, zij het wel op hoge leeftijd.

Door de propagandisten van de "orthomoleculaire therapie" wordt meestal een combinatie van de vitamines A, C, en E aangeraden, met de bewering dat hiermee het algemeen welzijn verbetert en het immuunsysteem versterkt wordt. De dagelijkse dosissen die ze voorstellen zijn een veelvoud van de aanbevolen dagelijkse behoefte. Tot op heden blijft dit systeem nogal populair bij de alternatieve genezers en patiënten. Het is wel eigenaardig te constateren dat dit overdadig slikken van vitamines als een natuurlijke behandeling wordt aangeprezen, daar ze heel vaak gemaakt worden van petroleumderivaten. Sommigen maken een verschil tussen "natuurlijke" en chemische vitamines, maar dit is niet meer dan een glad verkooptrucje want er kan geen enkel verschil in werking aangetoond worden."

http://utopia.knoware.nl/~wwitsel/main/art...len/ijzer1.html

http://www.findarticles.com/p/articles/mi_..._60/ai_57062722

Hoge dosis Vitamine C brengt een mens meer schade toe dan dat het gezond is.

Idd. Hoge dosissen Vitamine C zijn zelfs zwaar toxisch. Elke geneeskunde

of biologie-student heeft dit op de unief geleerd. Probleem is dat de ge-

volgen steeds pas na chronisch overmatig gebruik optreden of lang na

het stopzetten van het gebruik opgemerkt worden.

Bij een overmaat van een bepaalde vitamine treden vrijwel steeds

vergiftigingsverschijnselen op. Een vitaminevergiftiging komt meestal

alleen voor bij vetoplosbare vitaminen, daar die moeilijker uitgescheiden

worden. Een teveel aan water oplosbare vitaminen wordt normaal weer

uitgescheiden via urine. Tijdens zwangerschap kunnen hoge dosissen

vitamine C bij de foetus een ascorbinezuurafhankelijkheid creeren,

waardoor bij het kind tijdens zijn latere leven scheurbuik kan optreden.

Dan deugt de studie op die universiteit volgens mij niet.

Of bewust gedaan zodat medicijnen worden voorgeschreven.

Nobelprijs winnaar linus Pauling had duidelijk een andere mening.

Anonymous schreef:Dan deugt de studie op die universiteit volgens mij niet.

Of bewust gedaan zodat medicijnen worden voorgeschreven.

Nobelprijs winnaar linus Pauling had duidelijk een andere mening.

Jullie hebben het altijd alleen maar over mensen die vitamine C slikken en heel oud zijn. Toon eens met wat simpele statistiek aan dat je gelijk hebt, zou ik zeggen. Het kan net zo goed zijn dat er nog veel meer mensen helemaal niet oud worden, terwijl ze hopen vitamines slikken (of omdat ze dat doen...).

V i t a m i n e C

is absoluut onschadelijk! Helaas blijft de holistische geneeskunde nog steeds een geliefd mikpunt van aanvallen. Men wil kennelijk nog steeds niet inzien dat de kentering die is begonnen niet meer te stoppen is. Onderzoeken tonen namelijk steeds vaker aan dat vitaminen en andere belangrijke voedingsstoffen wel degelijk bijdragen tot het behouden en verkrijgen van een betere gezondheid. Ernstige aandoeningen kunnen soms zelfs voorkomen en behandeld worden door middel van hooggedoseerde voedingsstoffen. Dit in tegenstelling tot reguliere medicijnen, die slechts symptomen bestrijden en door de vele bijwerkingen nieuwe klachten veroorzaken. Kanker Het wetenschappelijke tijdschrift Science publiceerde op 15 juni 2001 een artikel over vitamine C. In hoge doseringen zou deze vitamine met lipidehydroperoxides (een soort vetmoleculen) kunnen reageren, waardoor het erfelijke materiaal aangetast zou worden en er kanker zou kunnen ontstaan. Scheikundige werking Het Linus Pauling Instituut in Amerika geeft in haar reactie op het artikel in Science aan, dat er geen harde bewijzen geleverd zijn. Het gaat hier namelijk om een reageerbuisexperiment dat iets zegt over de scheikundige werking van vitamine C en niets over de biochemische en biologische werking. De reacties van vitamine C die in de reageerbuis plaatsvonden zullen of kunnen niet in het lichaam plaatsvinden omdat het lichaam uit vele cellen en weefsels bestaat die allemaal met elkaar reageren en met elkaar systemen vormen. Al deze cellen, weefsels en systemen kunnen niet in een reageerbuis nagebootst worden. Een reageerbuisproef is dan ook niet representatief voor de werking van een stof in het lichaam. Daarmee is volgens het Linus Pauling Instituut de conclusie niet hard te maken. Tekorten De mens zelf is niet in staat vitamine C aan te maken. Absolute tekorten, zoals vroeger het geval was bij scheurbuik, komen nu bijna niet meer voor. Relatieve tekorten echter des te meer. Voldoende aanvoer van vitamine C bevordert vooral de opbouw van het bindweefsel door het regelen van een optimale collageenproductie. Linus Pauling heeft hier samen met dr. Rath vele onderzoeken naar gedaan. In eerdere onderzoeken heeft het Linus Pauling Instituut aangetoond dat vitamine C juist effectief de vorming van lipidehydroperoxiden remt. Conclusie Volgens het Linus Pauling Instituut zijn er door het Science-onderzoek belangrijke scheikundige ontdekkingen gedaan over de werking van vitamine C in een reageerbuis (in vitro). De fysiologische relevantie moet echter nog worden onderzocht. Er is geen rekening gehouden met de reacties in het menselijk lichaam (in vivo) die totaal anders zijn dan in een reageerbuis. In haar reactie geeft het instituut de beperktheid van de reageerbuisproef in overtuigende bewoordingen weer: Om te stellen dat vitamine C kanker zou veroorzaken is net zo dwaas als te stellen dat er een genezing voor kanker is gevonden op basis van eenvoudige reageerbuisproeven. Voedingssupplement Het is niet de eerste keer dat vitamine C wordt aangevallen. In dit kader vraag je je dan toch af waarom allerlei instanties ons steeds vaker oproepen meer groenten en fruit te eten. Het antwoord is logisch: vitaminen helpen namelijk kanker, hart- en vaatziekten en vele andere ziekten te voorkomen. Het lichaam maakt echter geen onderscheid tussen vitamine C in voeding of in supplementen. Als men dus adviseert geen vitamine C-supplementen te nemen, dan zou men ook moeten adviseren minder groenten en fruit te eten. Iedereen begrijpt dat dit een volkomen belachelijke bewering is. Kiest u ervoor de dagelijkse voeding met voedingssupplementen aan te vullen, dan bent u er helemaal zeker van dat er geen vitaminetekorten zullen optreden. U kunt dus langer gezond blijven, zoals vele onderzoeken reeds hebben aangetoond Meer informatie www.vitamincfoundation.org

Ik zou zeggen: eet eens 3 buizen vitamine C leeg binnen een half uur en zie wat er gebeurt; als het allemaal zo veilig en gezond is, zul je je daarna een stuk beter voelen! (en dan achteraf niet zeggen dat het van mij moest).

@Gast: Laatse waarschuwing, Vit. C kan geen hart en vaatziekten en kanker genezen! Dit soort praatjes worden vanaf nu niet meer getolereerd op dit forum.

@de rest: het ging over ontstekingsremmers. Iemand nog ontopic opmerkingen?

Doffer schreef:Hoi

Cortisone is een ontstekingsremmer.  

Volgens mij aspirine ook, zijn er nog meer bekende ontstekingsremmers ?

Als ik het goed begrijp wordt een ontsteking veroorzaakt door het overactief reageren van het immuum systeem op een infectie of beschadiging van weefsel ?

Geneest met vlugger en beter van een infectie als er geen ontsteking ontstaat ?

Dan nog een vraag, wat doet een ontstekingsremmer ?

Ja een ontsteking remmen, maar hoe gaat dat in zijn werk.

Volgens mij weet je echt niet waarover je spreekt, maar dat kan je ook moeilijk kwalijk genomen worden.

om kort eens paar misverstanden uit de wereld te helpen:

*aspirine is een NSAID (niet-steroidale anti-inflammatoire drug) en remt dus uiteraard ontstekingen, dit door inhibitie van het cyclo-oxygenase! Dit enzym katalyseert de omzetting van precursor vetzuren (bv arachidonzuur C20onverzadigd vetzuur is dat) naar voorlopers van prosaglandines, PGG, PGH... deze worden dan omgezet naar de uiteindelijk werkende protaglandines die pijn, ONTSTEKING, koorts, bloedaggregatie regelen (zijn eigenlijk simpel gezegd een soort lokaal werkende hormonen)

* je definitie van ontsteking klopt niet en houdt eigenlijk geen steek. Je verwart het denk ik een beetje met een overgevoeligheidsreactie. Een ontsteking (warmte, kleur, pijn en zwelling) is juist een mechanisme om een infectiehaard te bestrijden (cfr. permeatie bloedvaten verhogen, vasodilatatie, om bijvoorbeeld bepaalde soorten van WBC ter plaatse te brengen.

* Werkingsmechanisme van nsaid's heb ik reeds kort toegelicht, maar dit is niet het enige bestaande natuurlijk. Corticosteroiden werken bijvoorbeeld oa door inhibitie van het fosfolipase A. Het lijkt me het simpelst voor jullie om die nsaid's en corticosteroiden uit elkaar te houden (want als ik ook bijvoorbeeld lees van dat een te veel aan nsaid's symptomen van Cushing zou uitlokken, dan gebood mijn apothekershart mij hier toch eens vlug mijn persoon van een gebruikersnaam en een wachtwoord te voorzien en hierop te replyen)

Ik denk gewoon dat je de basiskennis niet hebt om je te kunnen buigen over die materie en het heeft ook geen zin om daar je tijd in te steken. Stel liever concreet voor jou toepasbare vragen zonder de fysiopatholische relevantie ervan te willen snappen.

Groetjes,

apr. S J

Hoi Stijnjon

Bedankt voor je antwoord, ja ik heb niet echt een idee hoe het nu zit met ontstekingsremmers vandaar ook de vele vraagtekens.

Misschien een meer praktische vraag:

Wat gebeurt er als men ontstekingsremmers neemt terwijl er ontstekingen in het lichaam bevinden (door bv een virus of bacterie) ?

Doffer schreef:Hoi Stijnjon

Bedankt voor je antwoord, ja ik heb niet echt een idee hoe het nu zit met ontstekingsremmers vandaar ook de vele vraagtekens.

Misschien een meer praktische vraag:

Wat gebeurt er als men ontstekingsremmers neemt terwijl er ontstekingen in het lichaam bevinden (door bv een virus of bacterie) ?

Alle details terzijde: het lichaam 'organiseert' zijn ontstekingsproces door cellen die gespecialiseerd zijn in het uitlokken van dat proces en die instaan voor de communicatie die nodig is tussen de verschillende celtypes. Die cellen (bv types van lymfocyten) maken molecules aan die instaan voor deze doeleinden. Molecules ontstaan in een biochemische pathway waar tal van specifieke enzymes zijn in betrokken. Die gnm (zoals vele andere gnm trouwens) werken in op een bepaald enzym daarbij betrokken.

groetjes, apr. S.J.

Ik vraag me iets af.

Indien je ontstekingsremmers inneemt om bijvoorbeeld het erger worden van een ziekte als astma te voorkomen, is het dan zo dat er na een tijdje gewenning optreedt waardoor je steeds sterkere of een hogere dosis remmers moet gaan nemen?

Treedt er gewenning op in die zin dat je, indien je een (potentiëel levensbedreigende) ontsteking hebt, het middel minder zal werken waardoor je dus ... een probleem hebt?

Met andere woorden, wat zijn de nadelige effecten van het langdurig nemen van ontstekingsremers, en zijn die de voordelen waard?

En als laatste: indien die ontstekingsremmers uiteindelijk vrij nadelig zijn voor het lichaam, is het dan niet beter om met ontstekingsremmende kruiden te werken ipv met medicijnen?

(P.S.: Zoals waarschijnlijk al blijkt, heb ik geen basiskennis geneeskunde.)

Hoge dosis Vitamine C brengt een mens meer schade toe dan dat het gezond is. Diarree, jicht en nierstenen zijn bekende problemen bij het nemen van grote hoeveelheden Vit. C. Hier een kort stukje van een artikel over vitamines: Bron: http://www.diagnose-kanker.nl/alternatievenpagina.htm

Omdat een hoge dosis vitamine C zo giftig is kan men dan niet beter het missende enzym eten dat vitamine C aanmaakt in het lichaam L-gulonolactone oxidase of ook wel L-gulono-1,4-lactone? Er is zoveel strijd over de dosis. Ik was net iets aan het lezen over vitamine C, en ik dacht misschien kan het lichaam, met dat enzym, het zelf regelen hoeveel het nodig heeft. Of wordt het enzym afgebroken in de maag? Heeft iemand er misschien een antwoord op. Ik kan er niks over vinden.