sciencetalk

Miels schreef:En verder is 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000. lichtjaren nog steeds iets heel anders dan oneindig. Iets wat heel groot is, is misschien moeilijk voor te stellen, maar zeker niet oneindig!

PS: vanwaar de "=D> dank u" ?

Zei ik al, wel eerst alles goed lezen...

En het applaus is voor jezelf.

gr

R

[quote='"Miels"][quote]Zoals Rogier al zei ziet het ernaar uit dat het heelal vanuit 1 punt is ontstaan' date=' en zich aan het uitbreiden is. Om het wat meer in beelden uit te drukken: vergelijk het met een kiezel die je in een meer gooit. Er onstaan kringen die zich vanaf het middelpunt wegbewegen. Het gedeelte binnen de 1e kringen is dan het heelal. Wanneer je dat naar 3 dimensies vertaalt is het inderdaad een bol. (uiteraard is de vergelijking verre van perfect, vergeef me...)[/quote']

Dat is toch de mooiste vergelijking hè miels, een steen in het water, die heb ik zelf ook al eens gemaakt. Zo zou je ook het (lichtende) leven van een ster als één kring (golf) kunnen beschouwen, wanneer je de afstand en de tijd wat inkrimpt natuurlijk.

De oerknal lijkt in mijn ogen dan echter weer meer op de werkelijke gang van zaken, wanneer je een steen in het water gooit: vrijwel onophoudelijk nieuwe kringen, die zich wegspoeden van het middelpunt, totdat de plas water weer tot rust komt uiteraard.

Wat vindt je overigens van mijn ideeën over de oerknal?

Heb je al gestemd?

Pieter

Is het niet mogelijk dat 'middelpuntvliedende materie' af kan buigen (in een kromme gaan) in het heelal, vanwege dat het mogelijk rond is en een bepaalde aantrekkingkracht cq. centripetaalkracht ons terug doet keren, althans doet afwijken van een rechte baan ?

singulariteit ??? [wortel]  sorry die ken ik nog niet

Dit zijn plaatsen in het heelal waar dat onze huidige natuurkundige theorien niet op toepasbaar zijn zoals bijvoorbeeld de oerknal maar ook dingen zoals zwarte gaten. Beide hebben een ongelofelijk dichtheid op een zeer kleine plek, waardoor dus ook het ruimtetijd model oneindig is zoals je bijvoorbeeld die plaatjes kent van een zwart gat:

ik lees hier een aantal keren dat het heelal een bol is?!

Ik geloof niet dat men bedoelt dat het heelal vorm van een bol heeft, maar meer dat de maan, de aarde, de rest van de planeten allemaal in een circel draaien. In bijna alle gevallen om een object wat een sterkere zwaarte-kracht heeft.

De zon waarschijnlijk ook, en dan waarschijnlijk in een circel.

Als het heelal oneindig is, kunnen we ons niet druk maken over welke vorm het heelal heeft.

Ik persoonlijk denk dat het heelal in bal is die in een andere "ruimte" zweeft die wij totnutoe nog niet gedefinieerd hebben.

Bradley H. schreef:Ik geloof niet dat men bedoelt dat het heelal vorm van een bol heeft, maar meer dat de maan, de aarde, de rest van de planeten allemaal in een circel draaien. In bijna alle gevallen om een object wat een sterkere zwaarte-kracht heeft.  

De zon waarschijnlijk ook, en dan waarschijnlijk in een circel.

Inderdaad, middelpuntvliedend en draaiend

Als het heelal oneindig is, kunnen we ons niet druk maken over welke vorm het heelal heeft.  

Het besef van de vorm kan helpen de oorsprong te vinden, als dat al mogelijk zou zijn voor ons mensen.

dit is wel een leuke link

http://map.gsfc.nasa.gov/m_uni/uni_101shape.html

Hier vertellen ze dus dat ze door metingen van achtergrondstraling hebben bepaald dat het universum plat is

Theoriën betreffend een eventueel middelpunt en vliedende materie, zijn nog nooit officiëel tot geldend verklaard, althans is nog steeds niet onomstotelijk aangetoond hoe het 'is'.

http://www.phys.uu.nl/~strous/AA/nl/reken/...artekracht.html

(Is dit niet mogelijk ?)

zegt niets over de vorm van het heelal toch...

zegt niets over de vorm van het heelal toch...

Er is nog niet aangetoond dat er niet een centripetaalkracht van invloed is op de materie in het heelal.

Dat deze centripetaalkracht er zou kunnen zijn, impliceert dat het ook een aantrekkingskracht vanuit het beginpunt kan betreffen (is niet aangetoond dat het niet kan).

Ik realiseer me dat dat evntuele middelpunt nooit meer te vinden zal zijn, maar theoretisch zou 'het' ergens moeten zijn (het middelpunt van een ballon met een bepaald volume heeft niet meer dat zelfde punt als middelpunt, wanneer je hem opblaast). Het lijkt mij logisch dat, als het heelal aan alle kanten even snel (lichtsnelheid) uitzet dat het rond is.

Het besef van tijd toont eveneens aan dat materie afgeremd is (aangenomen het eerdergenoemde), anders zouden wij het niet kunnen waarnemen. Dat licht anders afbuigt zou dan theoriën over andere dimensies aan tonen.

Dat dit gegeven als één van de mogelijkheden kan behoren, mag het als theorie gehanteerd worden, totdat het ontkracht is. Niet ?

als het heelal een einde had zoals de aarde moet er nog iets achter zijn

en daar zou dan een nieuwe ruimte moeten zijn en zo oneindig doorgaan

=> niet logisch

als het heelal oneindig is, bij alles is er normaal gezien een einde

=> niet logisch

WAT moet je dan bij het heelal voorstellen, (on)eindig?

Ik kom er maar niet aan uit!

We weten niet en zullen waarschijnlijk nooit weten,waar we ons juist bevinden in dat heelal.Zitten we dicht bij het midden of ergens op het uiteinde?Is er een uiteinde?Waar is het midden van iets dat geen uiteinde heeft?Hoe kan je, je omgeving in kaart brengen,als je maar één meter ver kunt zien?We zijn maar een stofje in die eeuwig durende soep van energie en materie.Onze aarde is als een microbe in een oceaan.Het heelal is een interressant onderwerp om uren over te praten.Spijtig dat niemand het echt weet.

luc1f3rz schreef:zegt niets over de vorm van het heelal toch...

Er is nog niet aangetoond dat er niet een centripetaalkracht van invloed is op de materie in het heelal.

Dat deze centripetaalkracht er zou kunnen zijn, impliceert dat het ook een aantrekkingskracht vanuit het beginpunt kan betreffen (is niet aangetoond dat het niet kan).

Ik realiseer me dat dat evntuele middelpunt nooit meer te vinden zal zijn, maar theoretisch zou 'het' ergens moeten zijn (het middelpunt van een ballon met een bepaald volume heeft niet meer dat zelfde punt als middelpunt, wanneer je hem opblaast). Het lijkt mij logisch dat, als het heelal aan alle kanten even snel (lichtsnelheid) uitzet dat het rond is.

Het besef van tijd toont eveneens aan dat materie afgeremd is (aangenomen het eerdergenoemde), anders zouden wij het niet kunnen waarnemen. Dat licht anders afbuigt zou dan theoriën over andere dimensies aan tonen.

Dat dit gegeven als één van de mogelijkheden kan behoren, mag het als theorie gehanteerd worden, totdat het ontkracht is. Niet ?

Vanaf een afstand zal het massamiddelpunt altijd op zijn plaats blijven, ook al veranderd/verplaatst het in de bol zelf.

De verst verwijderde objecten hebben de grootste roodverschuiving. Maar weten we wel waar ze staan. In 12 miljd jaar is het licht waarschijnlijk van baan veranderd. Wie weet kijken we eigenlijk naar een positie die 12 miljd jaar geleden achter ons lag bij wijze van spreken. Ongeveer als een persoon die achter je staat en die je voor in de winkelruit ziet staan. Als je echt niet beter zou weten lijkt het alsof iemand in de winkel je aankijkt.

Gr,

Henk

michael1975 schreef:zoals de aarde hier zweeft naast de zon had hij ook 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000. lichtjaren kilometers verder bij een andere zon kunnen staan oneindig dus lijkt mij

Nee, dat had niet gekund, want als het heelal als singulariteit is begonnen (en daar wijst alles op) en sindsdien met lichtsnelheid uitzet (en sneller kan niet), zal het niet meer lichtjaren groot zijn dan het aantal jaren dat het heelal oud is, en dat laatste is met vrij grote zekerheid zo'n 13.7 miljard jaar.

Je maakt twee fouten.

1) De uitdijing van het heelal is niet begrensd aan de lichtsnelheid. Het zijn niet de sterren en andere objecten in het heelal die van elkaar vandaan bewegen, het is de ruimte zelf die uitdijt. Deze uitdijing kan best sneller dan de lichtsnelheid. Dit is geen schending van de relavitiveitstheorie. Er wordt geen informatie of energie uitgewisseld door de uitdijing van het universum.

Volgens de inflatietheorie heeft het universum vlak na de oerknal een periode van exponentiëel versnelde expansie ondergaan. De expansiefactoren die deze theorie voorspelt zijn werkelijk gigantisch. Voor bepaalde schattingen van de dichtheid van het universum etc kom je bijvoorbeeld op een expansiefactor van . Daarbij vergeleken is de lichtsnelheid helemaal niets.

2) Je kunt helemaal niet stellen dat het heelal als singulariteit is begonnen. Het enige wat we weten is dat alles wat we nu kunnen zien ooit (ten tijde van de Big Bang) samengeperst moet hebben gezeten in een volume kleiner dan de Planckstraal. Geen enkele reden om te denken dat dit toen het hele universum geweest moet zijn. Het valt helemaal niet uit te sluiten dat het heelal ten tijde van de oerknal ook al niet oneindig was.

hoe moet ik dat lezen 10 tot de 10 en dan nog eens tot de 5e ofzo