raadsel ivm zwart gat

[Anonymous]

1) Hawkingsstraling ontsnapt wel degelijk uit een zwart gat (ook al vindt het fenomeen plaats aan de event horizon).

Door de hawkingsstraling ontsnapt er energie uit het zwarte gat.

2)

Dat bedoelde ik inderdaad. Zwaartekrachtsdeeltjes (of golven, wat het ook moge zijn) verplaatsen zich vermoedelijk met de lichtsnelheid, maar ze worden zelf niet door de zwaartekracht tegengehouden!

Gravitronen( als ze bestaan) worden wel degelijk door de zwaartekracht beinvloed. Indien dit niet zo was zou er nooit een zwart gat kunnen ontstaan.(zwaartekracht is niet lineair).

In de theorie van de gravitronen zijn het verder virtuele gravitronen die de zwaartekracht zouden overbrengen. Kan iets virtueels ontsnappen (of is het maar een wiskundige omschrijving)

[T-reg]

1) Hawkingsstraling ontsnapt wel degelijk uit een zwart gat (ook al vindt het fenomeen  plaats aan de event horizon).

Door de hawkingsstraling ontsnapt er energie uit het zwarte gat.

In de theorie van de gravitronen zijn het verder virtuele gravitronen die de zwaartekracht zouden overbrengen. Kan iets virtueels ontsnappen (of is het maar een wiskundige omschrijving)

1) Hawkingsstraling zorgt er voor dat er negatieve energie aan het zwart gat wordt toegevoegd, zodat het zwart gat massa verliest. Er ontsnapt geen energie uit het zwarte gat, dacht ik!

2) dat vroeg ik mij ook lange tijd af; of virtuele deeltjes uit een zwart gat konden ontsnappen, maar hoe moet je een virtueel deeltje voorstellen? Het is toch niet meer virtueel als het een reëel verschijnsel , nl zwaartekracht, veroorzaakt!?

[Anonymous]

maar hoe moet je een virtueel deeltje voorstellen? Het is toch niet meer virtueel als het een reëel verschijnsel , nl zwaartekracht, veroorzaakt!?

Ik heb een aantal jaren meegelopen op de universiteit van Leiden bij de faculteit natuurkunde. Daar waren ze indertijd (8-9 jaar geleden) bezig met een onderzoek met zwaartekrachtsgolven. Ik heb toen niet heel veel van de techniek begrepen ik weet alleen wat ze wilden. Ze hadden een (vrij grote) testopstelling gemaakt die ongeveer alsvolgt was opgebouwd:

Een 'zware' bol van zo'n 65 cm doorsnee gemaakt van een koperlegering. Deze bol wordt gepostioneerd in het midden van de opstelling en in eerste instantie met vloeibare stikstof en uiteindelijk met vloeibaar helium gekoeld tot vlak boven het absolute nulpunt. Bij die temperatuur werd de bol supergeleidend en konden ze metingen verrichten aan onze zwaartekracht maar ook aan 'zwaartekrachtgolven' uitgezonden door andere objecten. Wat ik er toen van begrepen heb was dat het zwaartekrachtsveld van de aarde er geen invloed meer op had en ze zodoende de 'uitgezonden golven' konden meten. Uiteindelijk hoopten ze in staat te zijn zelf ook golven te kunnen genereren. Dat zou nl een zeer krachtige manier voor communicatie mogelijkheden vormen. Niet alleen kun je dwars door de aarde heen zenden maar ook de ruimte in. Zwaartekrachts golven, zoals me die toen zijn uitgelegd, worden niet gehinderd door objecten.

Het onderzoek loopt nog hoewel ik me daar reeds 8 jaar niet meer mee bezig heb gehouden. Het onderzoek heet 'MiniGrail'.

Sites:

http://www.minigrail.nl/

http://nl.wikipedia.org/wiki/Zwaartekracht

Vooral de eerste site is erg duidelijk, beter dan mijn verhaal...

[Hallo1979]

De grail was helaas kapot, dus ze krijgen nu een nieuwe iets grotere bol. over een jaar of twee willen ze gaan metene!!!

[doemdenker]

Ik weet nog wel iets anders wat uit een zwart gat kan komen, maar dat vertel ik maar niet.

Je rekent de valversnelling uit op de event horizon, je geeft zoveel gas met je ruimteschip en je komt er wel uit, uit een zwart gat. De valversnelling is niet oneindig groot dus dat moet lukken.

[peterdevis]

Zwaartekracht beweegt zich voort met de lichtsnelheid en kunnen dus gezien worden als 'deeltjes'

Dat bedoelde ik inderdaad. Zwaartekrachtsdeeltjes (of golven, wat het ook moge zijn) verplaatsen zich vermoedelijk met de lichtsnelheid, maar ze worden zelf niet door de zwaartekracht tegengehouden!

Als krachten al worden overgebracht door deeltjes (zoals in de quantummechanica, in tegenstelling met de relativiteitstheorie waar krachten louter geometrisch zijn) gaat het nog steeds om virtuele deeltjes. Moesten deze niet virtueel zijn zouden we elk electromagnetisch veld letterlijk zien. De vraag blijft dus of er virtuele deeltjes ontsnappen.

Moest de zwaartekracht inwerken op de eigen krachtoverbrengende deeltjes, zou een ster zich volledig afsluiten van de rest van het heelal, zodra het een zwart gat werd. Bijgevolg zouden zwarte gaten dan geen zwaartekrachtsveld meer hebben.

Als ik me niet vergis zou een graviton energie bezitten, zwaartekracht werkt in op energie dus gravitonen werken in op elkaar : zwaartekracht is een niet lineaire kracht! Mozst de zaartekracht niet op zichzelf inwerken zouden er geen zwarte gaten bestaan. Probeer maar eens een zwart gat te construeren met de theorie van Newton waar zwaartekracht wel lineair is.

[Bert]

Zwaartekracht is een gevolg van de vervorming van ruimt-tijd en dat is weer een gevolg van een massa.

De zwaartekracht rondom het zwarte gat is een gevolg van de vervorming die het ontstaan van het zwarte gat heeft achter gelaten. De zwaartekracht komt daarom niet uit het zwarte gat zelf maar uit de "bevroren" schil rondom het zwarte gat (waar de tijd stil lijkt te staan).

Overigens richten critici van de relativiteits theorie zich vooral op dat punt.

Je hoeft niet naar een zwart gat om de merkwaardige gevolgen hiervan te zien: ten gevolge van de tijd die het zonlicht erover doet om bij ons te komen is het duidelijk dat de zon zich niet bevindt op de plaats waar wij hem zien. Als zwaartekracht golven dezelfde snelheid hebben als het licht (en daar gaat men van uit) dan zou je verwachten dat de aarde om de schijnbare positie van de zon zou draaien (dus met als middelpunt de plaats waar wij de zon zien en niet de plaats waar hij nu is). Dat blijkt echter niet zo te zijn: de aarde beweegt zich rondom de plaats waar de zon zich werkelijk bevindt. Ook dit is een gevolg van het feit dat de zon de ruimte-tijd kromt en de baan van de aarde bepaald wordt door die kromming.

[doemdenker]

Bij het verdampen van een zwart gat worden vituele deeltjes omgezet in reeele deeltjes, kan iemand mij vertellen op wat voor manier dit nog meer kan?

[T-reg]

Bij het verdampen van een zwart gat worden vituele deeltjes omgezet in reeele deeltjes, kan iemand mij vertellen op wat voor manier dit nog meer kan?

Net na de oerknal zeker? Denkt men niet dat alle materie ooit deel was van virtuele paren, en dat een kleine maar beslissende asymmetrie ervoor heeft gezorgd dat niet alle deeltjes werden geannihileerd?

[edhoeven]

Ik kan aantonen dat er wél iets uit een zwart gat kan ontsnappen. Maar eerst laat ik jullie eens raden wat dat kan zijn (kwestie van het boeiend te houden   )

Ok zwaartekracht zou kunnen

Maar wat ook uit het zwarte gat komt is gammastraling.

[Elmo]

Bij het verdampen van een zwart gat worden vituele deeltjes omgezet in reeele deeltjes, kan iemand mij vertellen op wat voor manier dit nog meer kan?

Hawkingstraling: net buiten de horizon van het zwarte gat wordt een deeltje/antideeltje paar gecreerd. Als het antideeltje in de richting van het zwarte gat beweegt, dan (wegens behoud van impuls) beweegt het deeltje er vandaan. Wanneer deze twee snel genoeg bewegen, dan kan het reeele deeltje ontsnappen, en zo "verdampt" het zwarte gat.

[doemdenker]

Wat zijn nou die virtuele deeltjes?

[Bert]

Ik kan aantonen dat er wél iets uit een zwart gat kan ontsnappen. Maar eerst laat ik jullie eens raden wat dat kan zijn (kwestie van het boeiend te houden   )

Ok zwaartekracht zou kunnen

Maar wat ook uit het zwarte gat komt is gammastraling.

Gamma straling komt niet uit het zwarte gat maar ontstaat door het naar binnenvallen van materie. De zwaartekracht komt trouwens ook niet uit het zwarte gat maar is een overblijfsel van het ontstaan van het zwarte gat.

[JV]

Hawkingstraling: net buiten de horizon van het zwarte gat wordt een deeltje/antideeltje paar gecreerd. Als het antideeltje in de richting van het zwarte gat beweegt, dan (wegens behoud van impuls) beweegt het deeltje er vandaan. Wanneer deze twee snel genoeg bewegen, dan kan het reeele deeltje ontsnappen, en zo "verdampt" het zwarte gat.

Het lijkt me dus niet dat dit verdamping aan toont. Het deeltje/anti-deeltje wordt namelijk "gemaakt" door een foton. Dit foton bevindt zich op dat moment buiten de horzon van het zwartegat. Het deeltje of het anti-deeltje valt in het zwarte gat en de andere veroorzaakt de hawking straling. Het deeltje wat in het zwarte gat valt, zorgt er dus voor dat het zwarte gat zwaarder wordt en niet lichter.

[Elmo]

Het lijkt me dus niet dat dit verdamping aan toont. Het deeltje/anti-deeltje wordt namelijk "gemaakt" door een foton. Dit foton bevindt zich op dat moment buiten de horzon van het zwartegat.

Incorrect: het deeltje/anti-deeltje wordt niet gemaakt door een echt foton, doch door een virtueel foton. Deze voldoet niet aan E²=m²c⁴+p²c² en ligt dus niet op de massaschil. Daardoor kan de toevoeging van zo'n deeltje/anti-deeltje ervoor zorgen dat de netto massa van het zwarte gat omlaag gaat.