DiDoria schreef:hey,
Als het universum blijft uitzetten zoals je zegt wat gebeurt er dan. Wel omdat er niet meer materie bij zal komen(laten we dit even aannemen) zal alles zo groot worden dat er na een tijdje gewoon nix is omdat alles oneindig ver van elkaar verwijderd zal zijn (maar toch weer niet echt).
Dus toenemende anarchie waar je vermoedelijk wel al iets van gelezen hebt.
MAAR dit is wel zwaar theoretisch en geen rekening gehouden met de samentrekking van het universum en dergelijke!
daar zou je oneindig veel tijd voor nodig hebben, zal dus nooit gebeuren denk ik
doemdenker schreef:Een "ruimtesingulariteit"(zwart gat) is voor mij een punt waar alle ruimtes van verschillende tijdstippen in samenkomen. Een "tijdsingulariteit"(wit gat) is voor mij een gebeurtenis waar alle wereldlijnen van verschillende plaatsen uit voortkomen(big bang) of in samenkomen(big ...).
Een zwart gat bevindt zich op een bep. plaats over een tijdsperiode.
Een wit gat bivindt zich op een tijdstip! over een bep. en bestaat dus niet over een langere periode en zijn dus niet zichtbaar.
Het gevolg is dat de tijd op een zwart gat stil staat want alle ruimtes van verschillende tijdstippen komen daar samen.
Wat mij dus opvalt is dat de tijd aan de rand van het waarneembare heelal ook stil staat. Niet alleen omdat we dan terug kijken naar wat al is geweest (omdat de lichtsnelheid eindig is), maar ook omdat de rand van het heelal zich met de lichtsnelheid van uitdijt. Toen kwam ik op het idee dat het heelal omsloten is door een zwart gat. Omdat een zwart gat alles opslokt (om het zo maar even te noemen) verklaart dat ook waarom het heelal versnelt uitdijt, het wort opgeslokt door het zwart gat dat ons omsluit. Verder ontstond alles wat nu in het heelal zit ooit vanuit een wit gat (de oerknal), een wit gat dat nu niet meer te zien is omdat het geen levensduur heeft.
Bovendien denk ik, dat als je een zwart gat binnen gaat, je aan de andere kant moet spreken van een wit gat. Omdat een wit gat geen levenduur heeft en dus altijd in het verleden licht kun je niet een wit gat binnengaan (dan zou je immers terug moeten gaan in de tijd). Een wit gat binnengaan betekent eigenlijk hetzelfde al een zwart gat verlaten (dat kan ook niet). Dus zowel om een zwart gat te verlaten als een wit gat binnen te gaan moet je sneller dan het licht. Bij een zwart gat is dat om de ontsnappingssnelheid te trotseren en bij een wit gat is dat om terug te keren in de tijd toen het wit gat er nog was. Pffjuw...
miss is dat omsluitend zwart gat dan een uitdijend gat dat zelf wordt aangetrokken door iets anders, waardoor het heelal ook blijft uitdijen en dit nooit bereikt
en ik vind dit wel nog een aannemelijke theorie omdat het zou kunnen verklaren waarom er geen hogere snelheid bestaat dan het licht, omdat deze miss het zwart gat is ontsnapt?? ok ok ik bazel maar wat
PS. Materie ontstaat niet spontaan, het ontstaat als een transformatie van energie.
mis, als Amstelerdam zegt
In een vacuum onstaat toch spontaan materie, heb ik ooit eens ergens gelezen.
heeft hij gelijk, maar hij weet niet goed waarover hij het heeft, in het vacuüm ontstaat spontaan materie die geen energie uit het heelal neemt, maar uit het vacuüm, en dat verklaart Heisenberg(vraag me niet om een formele uitleg) het zit zo dat er constant, overal in het heelal paren van deeltjes en antideeltjes ontstaan die hun energie van nergens halen, we noemen deze deeltjes virtuele deeltjes, ze ontlenen hun energie aan het vacuüm, echter bestaan ze zo kort dat ze volgens heisenberg dat mogen, nu kun je zeggen wat heeft dat voor invloed op het heelal, wat voor betrekking heeft dat met de werkelijkheid, maar als ze bestaan, hebben ze ook een massa die bestaan heeft en aangezien dit overal en altijd gebeurt(nu niet te letterlijk, maar ik bedoel op talloze plaatsen en tijdstippen) krijgt het vacuüm een massa en energie dichtheid en de gevolgen zijn duidelijk
waarom de deeltjes meteen weer verdwijnen, is omdat ze elkaar weer annihilleren(deeltje en antideeltje lossen elkaar op tot pure energie die ze dan teruggeven aan het heelal)
nu is het zo dat als dit gebeurt aan de waarnemingshorizon van een zwart gat dat het zwarte gat een der twee deeltjes opslokt en dat het andere deeltje onsnapt, zo worden de deeltjes reël, maar door het opslokken van het deeltje met negatieve energie verdampt het zwarte gat energie en verlost het zijn schuld aan het vacuüm
tot zover, sloppel
kwor gek.
