sciencetalk

Spaghettificatie treedt alleen op als de verschillen in de zwaartekracht tussen bijvoorbeeld je voeten dichterbij het black hole en je hoofd twee meter verder weg zo enorm zijn dat je lichaam niet in staat is het verschil tussen die trekkende krachten op te weerstaan. Je wordt dus in een sliert uiteen getrokken.

Een foton is een hoeveelheid energie, en heeft geen afmetingen. Er is dus geen verschil in zwaartekracht aan de 'bovenkant' en 'onderkant', want die zijn er niet. Dus ook geen spaghettificatie.

Overigens kan je heel goed de waarnemingshorizon van een groot zwart gat binnenvallen en daar niet uiteen getrokken worden (wat er in het zwarte gat, dus achter die waarnemingshorizon gebeurt zal voor altijd een geheim blijven). Hoe groter het zwarte gat, hoe kleiner de zwaartekrachtverschillen per meter zijn. Bij een enorm zwaar zwart gat merk je in beginsel niet eens dat je de waarnemingshorizon passeert. Kleine zwarte gaten zijn dus wat dit betreft het venijnigst.

Wat een externe waarnemer wel ziet is, dat de kleur van het licht steeds roder wordt, en op het moment dat het licht de waarnemingshorizon raakt is de golflengte oneindig lang geworden en niet meer zichtbaar.