sciencetalk

nou, briljant.. 8-[ ...

Halen we er wat elektrostatica bij: stel nou dat je plaatjes een beetje statisch geladen zijn. Ze hangen allemaal in dezelfde omgeving en maken hetzelfde mee, zo'n lading zal dus op alle plaatjes nagenoeg gelijk zijn, en in ieder geval gelijk van teken (- of +).

Zou je er twee perfect draaibaar onder elkaar ophangen, dan zouden ze uiteindelijk een keer tot rust komen in een positie haaks op elkaar: dat is namelijk de positie waarin de elkaar afstotende ladingen een maximale afstand tot elkaar kunnen nemen. Als ik dat zo eens zit te bedenken geldt dat ook voor een hele ketting: om en om vlak en 90° gedraaid lijkt me een natuurlijke uitkomst.

Maar dit verklaart nog niet waarom ze allemaal dezelfde kant op draaien als ze een beetje vrijheid zouden hebben: de kans op terugdraaien ipv doordraaien is dan net zo groot, want levert hetzelfde gewenste resultaat, nl maximale afstand.

Tja, het blijft dus vooralsnog een raadsel.

Kijk op de foto naar hoe het hele beeld nu hangt met behulp van twee rijen 'afstandhouders' aan de achterkant (ter wille van de foto) Maar het moet uiteindelijk natuurlijk gewoon vrij kunnen hangen en zachtjes wiegen...

Heb je al geprobeerd één zo'n "ketting" van figuurtjes ondersteboven te hangen?

Ziet er wel mooi uit!

Ze ook horizontaal verbinden is geen optie?

Heb je nog gekeken of het wat terug torderen van een paar metalen haken te doen is, en helpt?

Hoewel.. het zijn er wel een paar honderd.

De elementjes worden al volkomen willekeurig aan elkaar gehangen..... Dus geen oplossing. En ze horizontaal verbinden is inderdaad geen optie: elke streng moet juist vrij hangen en kunnen bewegen. Meest vreemde vind ik dat ook de ronde C-haakjes niks oplossen: die geven elk element toch voldoende 'vrijheid', ook al hangen ze in de 'oksel'...

En dat terug torderen: 450 haakjes op dezelfde manier 'verbuigen'......zie ik niet gebeuren eerlijk gezegd.

Heb je al eens geprobeerd wat het oplevert als je in plaats van haakjes de elementjes aan elkaar knoopt met dunne nylon visdraad? In eerste instantie geen fraai gezicht waarschijnlijk, maar als proefje misschien de moeite waard. Mocht dat werken dan kun je altijd op zoek naar een methode om dat te verfraaien.

Misschien komt de draaiing door een mikroscopisch klein richeltje op het perspex ornament dat moeiteloos verwijderd kan worden met een kleine vijl. Dat kun je eerst proberen bij twee ornamenten

Met visdraad o.i.d. werkt niet en is ook in praktische zin geen optie. Ze draaien dan alle kanten op....

En wat dat richeltje betreft: ze zijn aan beide kanten met folie beplakt dus feilen kan niet, maar ik voel zelfs niet de minste rand, dus ja,.....

MYS schreef: ↑wo 05 jun 2013, 20:48
Met visdraad o.i.d. werkt niet en is ook in praktische zin geen optie. Ze draaien dan alle kanten op....

En wat dat richeltje betreft: ze zijn aan beide kanten met folie beplakt dus feilen kan niet, maar ik voel zelfs niet de minste rand, dus ja,.....

Hebben ze geen duidelijke boven- en onderkant en/of voor- en achterkant?

Als ze er geheel symmetrisch uitzien zou het stom toeval zijn dat je ze allemaal net zo hebt opgehangen dat ze uit zichzelf eenzelfde kant opdraaien. Of was er geen vrije keus hoe je ze aan elkaar kunt hangen.

Wellicht is er een externe oorzaak voor de draaiing zoals luchtstroming?

Geheel symmetrisch inderdaad, alle kanten.... En toeval kan hier niet de oorzaak zijn. Luchtstroming ook niet, want vandaag heb ik dit 'beeld' ergens anders opgehangen met exact hetzelfde resultaat. Is dit iets om bij TNO te vragen? geen idee of dat zomaar kan...

Vragen kan, maar TNO werkt normaal gesproken niet voor niets, en ook niet voor weinig...

Ik kan me zowel bij de metalen als bij de plastic haakjes voorstellen dat er door de productie noodzakelijkerwijs een kleine torsie ontstaat. De metalen haakjes worden neem ik aan gebogen, als de matrijs dan niet precies loodrecht op de draad staat, ontstaat er al torsie. En perfect loodrecht zal het nooit zijn.

De plastic haakjes zijn naar ik aanneem gespuitgiet. Daar heb je te maken met vervormingen ten gevolge van de manier waarop het gesmolten plastic in de vorm wordt geperst én vervormingen ten gevolge van het niet helemaal homogeen afkoelen in de matrijs.

Maar dezelfde afwijking bij zowel de perspex als metalen haakjes vind ik toch wel bijzonder... En die eerste zijn overigens lasergesneden. Toch lijkt TNO me de aangewezen instantie om het antwoord te vinden. Enfin, ik kan eerst een vrijblijvend informeren natuurlijk.

Eens met Marko.

De metalen c haakjes komen vast van een rol draad, mogelijk speelt die flauwe kromming ook mee. Dat beide soorten haakjes dezelfde afwijking vertonen kan op toeval berusten. Een zeer kleine afwijking kan al voldoende zijn, want die wordt zwaar uitvergroot (factor 10 of meer per plaatje, maal het aantal plaatjes).

Even kijken kost niets. Leg voor je kosten gaat maken eens een paar metalen haakjes om en om op een glazen plaat en voel of er (minieme) beweging in zit.

Ik kan het natuurlijk verkeerd begrepen hebben, maar is het niet geometrisch te verklaren? Als de elementen niet vierkant zijn, en de openingetjes voor de draadjes waaraan ze ophangen zitten op eenzelfde afstand van de kant, dan is het niet perfect symmetrisch.

Om het concreter te maken: stel dat de elementen A4 bladen waren. Om ze perfe t op te hangen, zouden de bevestigingspunten op de diagonaal moeten liggen. Stel nu dat de elementen zo zijn verwezenlijkt dat de gaatjes op 5mm van beide randen ligt, dan ligt deze opening niet op de diagonaal, wat zou kunnen verklaren waarom ze niet mooi in evenwicht blijven.