sciencetalk

noortje schreef:suyver: dat van het gevaar van een supernova die te dicht is bij ons, heb ik ook gelezen. als ik me niet vergis in een artikel van de standaard (of andere krant) enkele jaren geleden.

als er een ster ontploft en we kunnen het met het blote oog zien, dan weet men dat gewoon.

Het is een enorme explosie. een ster die sterft.

een rode reus kan een supernova vormen, maar niet alle reuzen doen dat en ze moeten ook niet perce rood zien om een supernova te vormen.

onze zon heeft een te kleine massa om ooit een supernova te vormen. zij zal een witte dwerg worden.

ik heb vele boeken gelezen en het is wel duidelijk dat het een witte dwerg zou worden maar eerst zou hij de vorm van de betelgeuse aannemen

ja zo zit dat, onze zon zal eerst een rode reus worden. iK heb dat ook nergens ontkent, ik zei dat niet alle rode reuzen supernova's worden, en onze zon zal geen supernova geven;)

ja zo zit dat, onze zon zal eerst een rode reus worden. iK heb dat ook nergens ontkent, ik zei dat niet alle rode reuzen supernova's worden, en onze zon zal geen supernova geven;)

Jij weet het , maar dan wel een kleine rode (reus) want de echte rode reusen zijn sterren die toen ze (zeg maar nog jong waren) veeeel groter

dan onze zon.

Ook is het zo dat deze super sterren een veel kortere levensduur hebben

omdat ze instabiel zijn.

DePurpereWolf schreef:Ik las ook dat de laatste Supernova (in het melkwegstelsel) in 1604 was, gezien door Keppler, wordt het niet eens tijd voor een nieuwe?

Als zo'n supernova dichter dan 100 miljoen lichtjaar van ons verwijdert is kan het de maan overschijnen, gaaf.

18 jaar geleden heb ik ook een verschijnsel aan de hemel waargenomen,

wat mischien wel een supernova geweest zou kunnen zijn.

Ik zag een ster oplichten, de helderheid van de ster nam toe tot ongeveer de helderste ster aan de hemel.

toen de ster oplichte zag ik rondom de ster ontzetten veel meer sterren die ook mee oplichte.

daarna werd de helderheid minder, en verdween de ster die oplichte, en ook de sterren die mee oplichte.

de ster was daarna ook niet meer waarneembaar, maar dat was waarschijnlijk daarvoor ook al niet.

Het hele fenomeen duurde ongeveer 5 secondes.

Het bijzondere aan wat ik heb waargenomen zijn de sterren die rondom mee oplichte,

Zouden dit sterren zijn geweest, of planeten?

Een logische verklaring zou zijn dat dit planeten waren die het licht van de supernova reflecteerde.

Als het planeten waren dan kan ik uit mijn waarneming concluderen dat er vele male meer planeten bestaan dan sterren.

zouden het planeten zijn geweest? Of zouden de omliggen sterren een tijdelijke hogere magnitude hebben gekregen door de explosie?

Een planeet in welk stelsel (behalve ons eigen) dan ook kan niet genoeg licht reflecteren zodat wij hem met het blote oog kunnen zien en ook nog eens kunnen onderscheiden van zijn eigen ster. Ook al is de afstand bij ons tussen die "planeet" en zijn moederster aan de hemel maar een paar boogseconde (een afstand moeilijk te onderscheiden aan de hemel), dan nog is dat ontiegelijk veel op zo'n afstand en kan het geen planeet zijn.

Als het een supernova was die met het blote oog waarneembaar was dan zou het groot nieuws geweest zijn. De laatste was zoals hierboven als gezegd in 1602 die we konden zien met het blote oog.

Het zou kunnen dat je een satteliet, het ISS of een metoriet (of meteorietenregen, dat verklaard de andere heldere "sterren") gezien hebt.

iig is dit deel:

Een logische verklaring zou zijn dat dit planeten waren die het licht van de supernova reflecteerde.

Als het planeten waren dan kan ik uit mijn waarneming concluderen dat er vele male meer planeten bestaan dan sterren.

complete onzin

sorry, ik had me vergist, deze theorie was onzin

Hallo,

Dat programma van NG ging over de zogenaamde "Death Star" of Neutronenflitsers.

Er werd daar gezegd dat als er zo een "flits" plaatsvind binnen een afstand van 200 lichtjaar van de aarde we het niet overleven: geroosterd in een paar seconden.

Mvg,

Paul Siemons

sorry, ik had me vergist, deze theorie was onzin