Alternatieven voor de relativiteitstheorie

[always]

Ok , en de vraag is nu of de methode van de LET voor een horizontale spiegelopstelling dezelfde uitkomst geeft als de pythagoras methode in de verticale spiegelopstelling?  En is het in beide gevallen zo dat de lichtklok zelf door haar absolute beweging trager loopt?

[Professor Puntje]

Ok , en de vraag is nu of de methode van de LET voor een horizontale spiegelopstelling dezelfde uitkomst geeft als de pythagoras methode in de verticale spiegelopstelling?

Dat heb ik zojuist bewezen. Zie mijn berichtjes #13 (voor de horizontale lichtklok) en #15 (voor de verticale lichtklok). Het enige verschil dat optreedt is dat een bewegende horizontale lichtklok afwisselend lang en kort tikt. Maar de tijd tussen drie tikken T' (= T₁ + T₂) is voor de horizontale en verticale klok gelijk.

 

 En is het in beide gevallen zo dat de lichtklok zelf door haar absolute beweging trager loopt?

Volgens de LET is dat zo. Maar binnen de SRT bestaat er geen absolute beweging en worden de relativistische effecten afgeleid uit de twee bekende postulaten. Binnen de SRT zijn de ruimte- en tijdmetingen van alle inertiaalwaarnemers gelijkwaardig.  

 

[always]

Dan de cycli van de atoomklok, zouden die ook makkelijker via de LET kunnen worden verklaard? Dat die bijna 10 miljard frequentie bijvoorbeeld een wijziging ondergaat in de registratie?

[Professor Puntje]

Dan de cycli van de atoomklok, zouden die ook makkelijker via de LET kunnen worden verklaard? Dat die bijna 10 miljard frequentie bijvoorbeeld een wijziging ondergaat in de registratie?

 
Leuke vraag! Maar daarvoor heb ik eerst nog wat info nodig over hoe zo'n klok eigenlijk werkt. Ik weet ook niet alles...

[Marko]

Ok , en de vraag is nu of de methode van de LET voor een horizontale spiegelopstelling dezelfde uitkomst geeft als de pythagoras methode in de verticale spiegelopstelling?  En is het in beide gevallen zo dat de lichtklok zelf door haar absolute beweging trager loopt?

 
](*,)
 
Kijk, dat bedoelde ik dus met daar heb je het probleem al.
 
Er is geen absolute beweging. Beweging is relatief. Er gebeurt niets met de klok, er gebeurt iets met de tijd; net zoals er ook iets gebeurt met de afstand. Op het moment dat je je ten opzichte van iemand beweegt hebben jij en die andere persoon andere ideeën over afstand en tijd. 
 
Dat lijkt een heel raar idee, maar in feite is het idee van absolute beweging nog veel gekker. Als je op een fiets zit vind je het ook heel normaal om te zeggen dat je 20 km per uur gaat. Maar ga je dan écht 20 km/h? Je fietst op een Aarde die rond de zon draait, en die 2*pi*150 miljoen kilometer, dus ruim 1 miljard kilometer aflegt in een jaar (dat is 100.000 kilometer per uur).
 
En die zon maakt onderdeel uit van een gigantisch sterrenstelsel met spiraalarmen waarin sterren een beweging rond een gigantisch zwart gat in het centrum maken. Dus wat is je echte snelheid? Je weet het niet, en voor wat je ook wil doen maakt het geen klap uit. Als je op je fiets ergens naar toe gaat is het veel belangrijker dat je snelheid 20 km/h is ten opzichte van een handig gekozen referentiepunt. En als je fietst ga je er ook vanuit dat je - ik noem maar wat - 5 km hebt afgelegd, terwijl dat in feite veel verder is, want de Aarde heeft zich immers ook verplaatst? 
 
Dat doen we zo vaak, en is zó normaal, dat veel mensen er niet meer bij stilstaan wat ze aan het doen zijn: gebruik maken van relatieve snelheden, en afstanden die gedefinieerd zijn in een handig gekozen referentiekader. 
 
Het begrip absolute snelheid heeft dus geen betekenis, we kunnen er praktisch gezien niets mee. 
 
Nu blijkt er iets raars te zijn, want de lichtsnelheid is wel degelijk absoluut. Het maakt niet uit wie het meet, en wat zijn snelheid (ten opzichte van wat dan ook) is, de lichtsnelheid is altijd hetzelfde. Dat is raar, tegenintuïtief, maar wel een gegeven. De metingen liegen niet. Al ga je op je kop staan, de lichtsnelheid is altijd c.
 
Dat gegeven gebruikte Einstein als aanname, en leidde af wat dat voor waanemers die ten opzichte van elkaar bewegen betekent voor begrippen als afstand en tijd. 
 
Vanuit dat raamwerk kun je tijd-dilatatie afleiden, zowel door uit te gaan van een transversale lichtklok (dus met de spiegels loodrecht op de bewegingsrichting) als een longitudinale lichtklok (zoals je nu graag wil zien). Die afleiding liet Einstein onder andere zien in een appendix in het boek "Relativity" (https://www.bol.com/nl/p/relativity/1001004001282604/)

[always]

Met het woord absoluut bedoelde ik dat in de context die de Prof gaf in #13: "In een LET loopt niet de tijd in het stelsel van de bewegende lichtklok trager, maar is het de lichtklok zelf die door haar absolute beweging trager loopt en daardoor een in absolute zin "onjuist" tijdsverloop aangeeft. Enkel in het absolute ruststelsel stilstaande klokken geven de ware tijd aan."
 
Dus ik vermoed dat het gebruik daar van het begrip absoluut toch uiteindelijke relatief bedoelt is.

[Marko]

Dan de cycli van de atoomklok, zouden die ook makkelijker via de LET kunnen worden verklaard? Dat die bijna 10 miljard frequentie bijvoorbeeld een wijziging ondergaat in de registratie?

 
Nee, dat kan niet. De "LET" neemt aan dat de "ether", de veronderstelde dragen van de EM-golven, op de een of andere manier elektromagnetische velden, en daarmee materie van vorm laten veranderen. Dat, gecombineerd met wat principes uit de SRT leidt dan tot een theorie die verklaart dat je een constante lichtsnelheid meet. 
 
Maar die theorie doet geen enkele moeite om te verklaren hoe die ether invloed heeft op processen in een atoomkern. Niet zo raar, want radioactiviteit was ten tijde van Lorentz nog helemaal niet bekend.
 
Wat wel raar is, is waarom mensen zich ruim 100 jaar later nog vastklampen aan een achterhaalde theorie, en wat nóg raarder is, is dat ze beginnende wetenschappers in de war brengen door deze theorie aan hen op te dringen.

[always]

IN hoeverre is de ruimtetijd niet een soort ether dan?

[Marko]

Met het woord absoluut bedoelde ik dat in de context die de Prof gaf in #119: "In een LET loopt niet de tijd in het stelsel van de bewegende lichtklok trager, maar is het de lichtklok zelf die door haar absolute beweging trager loopt en daardoor een in absolute zin "onjuist" tijdsverloop aangeeft. Enkel in het absolute ruststelsel stilstaande klokken geven de ware tijd aan."
 
Dus ik vermoed dat het gebruik daar van het begrip absoluut toch uiteindelijke relatief bedoelt is.

 
Nee hoor, daar is absoluut echt bedoeld als absoluut. Een zelfverzonnen absoluut referentiekader, het enige kader waarin afstand en tijd "echt" is, maar dat per definitie onmogelijk te detecteren is.
 
Wat mij betreft onnodige moeilijkdoenerij. En wat belangrijker is: Wat de wetenschappelijke wereld, de wereld van de echte profs dus, betreft, ook.

[Professor Puntje]

Met het woord absoluut bedoelde ik dat in de context die de Prof gaf in #13: "In een LET loopt niet de tijd in het stelsel van de bewegende lichtklok trager, maar is het de lichtklok zelf die door haar absolute beweging trager loopt en daardoor een in absolute zin "onjuist" tijdsverloop aangeeft. Enkel in het absolute ruststelsel stilstaande klokken geven de ware tijd aan."
 
Dus ik vermoed dat het gebruik daar van het begrip absoluut toch uiteindelijke relatief bedoelt is.

 
Neen - de LET gaat uit van het bestaan van een absoluut ruststelsel. Bijgevolg kun je binnen die theorie spreken van beweging en rust in absolute zin, namelijk ten opzichte van dat absolute ruststelsel. Dat is een fundamenteel verschil met de SRT waarin alle inertiaalstelsels als gelijkwaardig worden beschouwd en er bijgevolg alleen relatieve beweging en rust bestaan.
 
Zoals de naam al zegt is de LET voortgekomen uit de oude ethertheorieën. Door Lorentz, Poincaré en anderen is daar een vorm aan gegeven die verenigbaar is met de speciaal relativistische verschijnselen. Men hoeft daarvoor echter niet langer het bestaan van een materiële ether aan te nemen, een absoluut ruststelsel volstaat.

[Marko]

 
Zoals de naam al zegt is de LET voortgekomen uit de oude ethertheorieën. Door Lorentz, Poincaré en anderen is daar een vorm aan gegeven die verenigbaar is met de speciaal relativistische verschijnselen. Men hoeft daarvoor echter niet langer het bestaan van een materiële ether aan te nemen, een absoluut ruststelsel volstaat.

 
Dat is een valse voorstelling van zaken. "De" LET is een oude ethertheorie. De theorie is gestoeld op het bestaan van een ether als lichtdragend medium, en Lorentz heeft tot aan zijn dood het bestaan van een dergelijke theorie niet helemaal los kunnen of willen laten. Voor Lorentz, die opgroeide met een door de ether gevormd wereldbeeld en die aan de basis stond van de ontwikkeling van een aantal theorieën vanuit dat wereldbeeld, is dat prima voor te stellen. Voor iemand in een tijd waarin dat wereldbeeld al ruim 100 jaar onnodig ingewikkeld blijkt, niet.
 
Hier wordt de suggestie gewekt dat Lorentz, Poincaré (en anderen) zodanig aan de theorie hebben gesleuteld dat deze verenigbaar werd met de SRT. Dat is pertinent niet het geval. De theorie van Lorentz was eerst, maar Einsteins SRT zette de theorie in een helderder perspectief, dat de door Lorentz gevonden vergelijkingen breder toepasbaar maakt, en ook de basis legt voor een nog algemenere benadering, de ART - al was daar in 1905 natuurlijk nog geen sprake van.
 
Vervolgens wordt de suggestie gewekt dat een ethertheorie ook zonder ether kan, waarbij de ether dan niets anders is dan een absoluut referentiekader, ten opzichte waarvan alle snelheden gedefnieerd zijn, maar dat verder niet gedetecteerd kan worden. Met andere woorden: je daadwerkelijke, absolute, snelheid kun je nooit kennen, het enige wat je ooit zult weten is je relatieve snelheid ten opzichte van een zeker wel waarneembaar object. Of, met nog andere woorden: Alle inertiaalstelsels zijn gelijk, maar er is er 1 die we definiëren als zijnde in absolute rust, alleen die ene is "toevallig" net niet waarneembaar.
 
Een goed principe binnen de wetenschap is om geen onnodige aannames te doen. Dat principe wordt Occams scheermes genoemd. Het aannemen van een niet-waarneembaar stelsel is een voorbeeld van een onnodige aanname. Men kan de waarnemingen immers ook prima beschrijven zonder dat niet-waarneembare stelsel.

[always]

Soms wordt dacht ik wel geopperd dat de kosmische achtergrondstraling nog enigszins kan dienen als absoluut frame. Ik vermoed dat het niet heel precies gaat omdat ook daar afwijkingen in zitten, maar zou toch het een nadere bepaling kunnen geven van een zekere absolute bewegingen ?
 
Verder vraag ik me ook af of het echt uitgesloten is dat er zoiets als een absoluut frame kan bestaan. Ze zeggen bijv. wel dat licht geen medium nodig heeft, maar stel bijv. dat de ruimtetijd met zijn energie (of virtuele deeljtes) nu eens toch het medium is van licht. Kan dat en zou dat een absoluut frame opleveren?