sciencetalk

Een aardlekschakelaar kijkt naar het verschil tussen de fasestroom en de nulstroom. Daarbij maakt het niet uit welke van de twee de grootste is. Bij een verwisseling tussen twee groepen zullen dus beide aardlekschakelaars hetzelfde verschil zien. Maar dat betekent niet noodzakelijk dat ze beide uitschakelen. Door fabricagetoleranties kan er een net iets sneller zijn. 

Interessant... eerlijkgezegd had ik me geen scenario kunnen bedenken waarbij dit voorkomt afgezien van bedradingsfouten. Feitelijk zou een aardlek dus moeten uitschakelen als ik wat stroom injecteer tussen nul en aarde bij een wandcontactdoos? Ik kan het natuurlijk expres doen, met bijvoorbeeld een transformator en dan de secundaire wikkeling (evt via een weerstand) tussen nul en aarde schakelen om daar een te grote retourstroom te creeeren. Als dit werkt zou het ding moeten afslaan ongeacht de faserelatie, in het ene geval omdat er teveel terug komt en in het andere geval te weinig (?)

Je hoeft niet eens stroom te injecteren. Je kan in de wandcontactdoos gewoon de nulbus verbinden met het aardcontact, dan gaat de aardlekschakelaar er ook uit. Ergens in de buurt is altijd wel een verbruiker (hoeft niet eens in je eigen huis te zijn) en dan gaat een deel van de nulstroom via jouw testverbinding naar aarde. Ik doe dat wel eens om te testen of het aardcontact in de WCD echt aan aarde verbonden is.

Serieus?  Werkt dat betrouwbaar?
 
Ik meet hier wisselend 0.5 tot 0.8 Vrms tussen nul en aarde aan een wcd. Ik weet niet hoe laag de weerstand van de bedrading is, maar dat lijkt me toch aan de lage kant om 300 mA stroom op te leveren. Deze groep heeft geen aardlek, ik zou de stroom kunnen meten al vraag ik me af of dat verstandig is

Waarom ga je uit van 300mA? In Nederland moeten aardlekschakelaars 30mA zijn.
 
Alleen in België zetten ze aardlekschakelaars achter elkaar, een van 300mA voor de totale installatie en dan nog een van 30mA voor de natte groepen (badkamer en keuken).

Het verschil wordt gemeten en als dat boven een bepaalde waarde komt, 300 mA, behoort er afgeschakeld te worden.

Foutje, moet 30 mA zijn

Die 30 vs 300 mA zou de crux wel eens kunnen zijn. Ik heb het domweg op de wcd gemeten, fluctuerende stroom tussen pakweg 0.18 en 0.30 Arms (geen aardlek op die groep, dus geen probleem).
 
In mijn huis zitten verder geen zware verbruikers op die groep - als ik een waterkoker oid zou aansluiten denk ik dat de spanning op de nul wel een eind oploopt en de stroom tussen nul en aarde fors groter zou zijn.
 
De weerstand van het hele pad lijkt daarmee zo'n 2 ohm te zijn. Dat zou ca 300 meter installatiedraad zijn (of 150 meter heen en terug), al weet ik niet hoeveel contactweerstand etc er in de meetpennen en shunt van de meter zit. Nu zit ik op de 15e verdieping, dus het zou kunnen dat ze ergens onderin het gebouw de nul en aarde aan elkaar hebben zitten, wellicht zelfs met een fysieke aardpen. 

Als je in een zo hoog gebouw zit, dan zijn er ongetwijfeld meerdere aardpennen. Wat ze ook wel doen is alle heipalen als aardpennen gebruiken. En het zou me ook niet verbazen als de trafo onder in het gebouw staat en bij de trafo zitten nul en aarde in ieder geval aan elkaar.

Ik weet eigenlijk niet hoe het in dit gebouw zit. Het is een redelijk fors gebouw, 17 hoog, 132 appartementen waarvan de helft 100 m2 of groter, inclusief electrische boilers voor warm water, en 3 liftinstallaties. Alles bij elkaar gebruikt dat nogal wat stroom.
 
Het zou me niet verbazen als in de (onbewoonde) begane grond of de kelder inderdaad een transformator ligt die gevoed wordt uit middenspanning (10 of 20 kV ondergronds oid). 
 
De weerstand tussen nul en aarde doet vermoeden dat er in ieder geval een aardpunt onder het gebouw ligt, er is geen zichtbaar transformatorstation dichtbij genoeg om slechts 2 ohm te verkrijgen tenzij men idioot dikke kabels gebruikt.