Aardingskabel op perron

[klazon]

Die aangelaste vlag is niet geschilderd om iets te verdoezelen maar om roesten te voorkomen. Het lijkt er op dat dit de enige kolom is waar zo'n aansluiting aan zit. Wat het doel is blijft voorlopig even gissen.

De kolommen zelf zijn misschien geaard via de fundering. Als de betonwapening wordt doorgelast zijn de heipalen voldoende voor een goede aarding.

[Benm]

Ik bedoelde er meer mee te zeggen dat het duidelijk iets is dat men achteraf heeft gedaan: nadat die staander geplaatst en gelakt was heeft men zo te zien een stuk blank geschuurd, daar die vlag aan gelast, en er vervolgens weer verf overheen gedaan, maar niet helemaal de goede kleur

Overigens is het ook gek dat er een putje naast zit met een aardsymbool en A erop, net als bij een paar andere (maar niet alle) staanders - zij bijlage. Bij de andere zie je verder geen aangelaste kabels oid, dus het blijft raar!

[klazon]

Het deksel van zo'n putje kan je eenvoudig optillen. Alleen zal je daar niet veel wijzer van worden, denk ik. In dat putje zit een koperen strip waar enkele kabels op zijn aangesloten.

[Benm]

Dat lijkt me inderdaad ook, en dat maakt het des te myserieuzer dat men een aarddraad heeft aangesloten door die aan de paal te lassen, pal naast een dergelijk putje - ik neem aan dat dat ook wel ondergronds had gekund als het doel was om die paal te aarden.

[Rola]

Je zou de vraag ook kunnen stellen op het spoorforum.nl
De ns/prorail heeft altijd aanvullende eisen gehad oa over aarding.

[Benm]

Zou inderdaad kunnen - ik had het idee dat die aardpunten onder de tegels er vooral liggen om een handige 'aarde' bij de hand te hebben in geval van (las)werkzaamheden of iets dergelijks.

Het getoonde punt ligt overigens een heel eind buiten het daadwerkelijke stationsgebouw en is niet meer dan onderdeel van een glazen + stalen overkapping. Door die overkapping lopen wel electrische verbindingen voor verlichting, informatieschermen en dergelijke, maar niets met een hoog vermogen.

Die aardabel is overigens best fors - dikker dan nodig zou zijn om iets te aarden voor statische electricieit of het laten afschakelen van een aarlekschakelaar. Het zou een stukje extra veiligheid kunnen zijn voor een extreme situatie waarbij een bovenleiding breekt en terecht komt tegen die constructie.

Wellicht heeft het iets van doen met het 25 kV compatible maken van bepaalde baanvakken, al lijkt het dat onlogisch dat te doen door een dergelijke constructie: koperdieven genoeg hier, al zouden die zomaar de pech kunnen hebben een aluminium kabel te jatten.

[hbh]

Hij neemt in ieder geval altijd de weg van de minste weerstand naar aarde.

Bliksem zal bij bochten in een bliksemafleider niet de weg van de minste weerstand volgen. Dan zoekt hij liever door de lucht een andere weg.

Dat er in een bliksemafleider installatie ingeval van een - niet toelaatbare - scherpe bocht, bij inslag een verhoogd spanningsveld optreedt en dienovereenkomstig eventueel overslag naar een ander punt plaats vindt, doet niets af aan het feit dat elektrische stromen altijd de weg van de minste weerstand kiezen.

[Benm]

Dat stroom de weg van de minste weerstand kiest is niet helemaal waar: Het verdeelt zich proportioneel over alle weerstanden. Nu zal de weerstand van een bliksemafleider in de regel kleiner zijn dan die van de rest van het gebouw en dus het -merendeel- van de stroom door de bliksemafleider lopen, maar in principe zou je nog steeds een optater kunnen krijgen.

De dikte van de geleider is dan wel van belang: Een blikseminslag levert in de orde van 10.000 ampere op. Als die een weerstand van 0.1 ohm/meter heeft en je die vastpakt op 1 meter vanaf een solide aardpunt krijg je tijdens de inslag alsnog een schok van 1000 volt t.o.v. de aarde.

Nu zal niemand expres een bliksemafleider vasthouden, maar leunen tegen een metalen paal zoals die op het station is niet ondenkbaar. Die palen lijken me echter zo dik dat hun weerstand veel lager is en je het qua eletrische schok wel overleeft.

[hbh]

Dat stroom de weg van de minste weerstand kiest is niet helemaal waar: Het verdeelt zich proportioneel over alle weerstanden.

Vanzelfsprekend verdeelt de stroom zich omgekeerd evenredig over de diverse paden met verschillende weerstand maar de vervangingsweerstand van die parallelle circuits is altijd kleiner dan die van het individuele circuit met de kleinste weerstand. Derhalve kiest de stroom ook in dit geval, altijd de weg van de minste weerstand.

[jkien]

.. doet niets af aan het feit dat elektrische stromen altijd de weg van de minste weerstand kiezen.

Het is me niet duidelijk waarom je suggestie wekt dat bliksem de weg van de minste ohmse weerstand volgt. Misschien bedoel je ermee dat de hoofdontlading de weg volgt van de voorontlading? Prima. Maar het gaat in dit topic om de weg die de voorslag kiest. Die maakt liever geen omweg van 100 meter opzij en dan 5 meter naar beneden. De voorslag heeft geen interesse in een omweg met scherpe hoeken, hij kiest liever een random route door de lucht, bijvoorbeeld via de rand van de overkapping naar mensen op het perron. De lage ohmse weerstand van een omweg met scherpe bochten interesseert de voorslag niet. Hij vindt een eigen route door de lucht, ook als dat vooraf de grootste weerstand is.

[Benm]

Het gaat in de regel inderdaad om die voorontlading - die ioniseert een kanaal in de lucht dan vervolgens wel de 'weg met de kleinste weerstand' voor de hoofdontlading vormt. Maar goed, dat is een bijzonder geval natuurlijk, lucht is een isolator totdat je het ioniseert.

Vroeg gebruikte men zelfs radioactieve punten voor bliksemafleiders - of dat echt effectief is is nooit bewezen, maar gezien de gevaren zie je het tegenwoordig niet meer.

Maar mijn punt over de weg van de minste weerstand was vooral dat je je niet veilig moet wanen als er een weg met een lagere weerstand naar de aarde is dan door jou heen. Als het een beetje een matige geleider is met niet idioot goede aarding dan kan het nog best fout aflopen: neem iets als tegen een lantarenpaal leunen waar op dat moment de bliksem in slaat.

[hbh]

.. doet niets af aan het feit dat elektrische stromen altijd de weg van de minste weerstand kiezen.

Het is me niet duidelijk waarom je suggestie wekt dat bliksem de weg van de minste ohmse weerstand volgt. Misschien bedoel je ermee dat de hoofdontlading de weg volgt van de voorontlading? Prima. Maar het gaat in dit topic om de weg die de voorslag kiest.

Volgens mij ging het in de OP van dit topic niet specifiek over de vraag welk pad een voorslag kiest maar of die kabel op dat station bestemd was voor bliksemafleiding of de veiligheidsaarding van de perron overkapping. Op de eerste mogelijkheid heb ik zijdelings gereageerd, refererend aan een (natuur)wet uit de elektrotechniek en ben toen verder gegaan, zoals meerdere deelnemers aan deze discussie, over het doel als veiligheidsaarding. Dat is wat genuanceerder dan "suggestie wekken" dat blikseminslag altijd de weg van de minste weerstand.

[jkien]

Akkoord, als de regel niet wordt toegepast op bliksem.

[Benm]

Ik zou niet denken dat het iets met bliksem te maken heeft eigenlijk - die constructie op het perron is een vrij eenvoudige overspanning met glasplaten in een stalen constructie. Dit ligt ook een behoorlijk stuk van het daadwerkelijke stationsgebouw dat een stuk hoger is (zeker het stadskantoor dat er pal tegenaan ligt) - feitelijk is het gewoon een nogal lang uitgevallen 'bushokje' dat toevallig op een perron staat.