sciencetalk

1) Foton kan je niet vermenigvuldigen. Je zou misschien bij moderne natuurkunde eens kunnen vragen hoe dit allemaal in elkaar zit.

2) De aardas is vast, maar omdat de aarde draait zal op 21 juni (lente - zomer dus) het noordelijke uiteinde, de noordpool, naar de zon staan en op 21 december het zuidelijke uiteinde van de aarde, de zuidpool, naar de zon gericht staan. Dit verklaart waarom het in (onze) winter de hele winter lang donker (ook over dag) is en de hele zomer lang licht is op de noorpool (zelfs 's nachts!). De plaatsen waar het 's nachts en overdag dus constant donker of licht kan zijn liggen boven de noordpoolcirkel en onder de zuidpoolcirkel. Die liggen op 66°33' noorder en zuiderbreedte.

3) Weeral, de aardas staat schuin maar de aarde draait ook, daarom zal tussen de steenboks- en de kreefstkeerkring de zon loodrecht staan. Natuurlijk nooit op alle plaatsen tegelijk. Dit is de zogenaamde ITC-zone, alleen in deze zone kan de zon zenitaal staan. Op 21 juni staan de zon loodrecht op de kreeftskeerkring (boven de evenaar ligt die, op 23°27' noorderbreedte) en op 21 december staat de zon loodrecht op de steenbokskeerkring (op 23°27' zuiderbreedte, onder de evenaar dus). In het midden, tussen die datums, staat de zon loodrecht op de evenaar.

4) Je vader heeft het fout. Alle elektromagnetische straling is identiek, alleen heeft het een andere frequentie (en dus ook een verschillende golflengte, want de frequentie is de snelheid over de golflengte lambda ). Het licht is wit, alle kleuren dus, als het net van de zon komt. Dmv van een prisma (denk aan een regenboog) kan je alle kleuren als het ware "scheiden". Hetzelfde gebeurt als het licht door de atmosfeer gaat. Licht met een lage frequentie gaat gemakkelijk door de atmosfeer (rood of geel bijvoorbeeld), licht met een hoge frequentie (blauw!) lukt het echter niet om tussen de gasdeeltjes door te reizen en wordt daarom verstrooid. Hierdoor komt het volledig verstrooid op ons netvlies en daarom is de lucht op aarde mooi blauw.

Op mars is er een andere chemische samenstelling van de atmosfeer waardoor andere frequenties verstrooid en doorgelaten worden. Vandaar dat niet op iedere planeet de atmosfeer blauw is.

Sorry, toch weer een paar misvattinkjes rechtzetten:

Het licht is wit, alle kleuren dus, als het net van de zon komt.

Er bestaat natuurkundig niet zoiets als "wit" licht. Onze ogen zien dat mengsel als wit licht, dat is alles. Wit licht is dus puur een biologisch verschijnsel.

Dmv van een prisma (denk aan een regenboog) kan je alle kleuren als het ware "scheiden".

Dat kan niet "als het ware", dat kan, en dat komt omdat de snelheid van licht in vacuum weliswaar voor alle frequenties gelijk is, maar dat dat niet meer geldt zodra fotonen op deeltjes botsen, waarbij hun energie wordt opgenomen en (meestal) een fractie van een microseconde later weer als foton wordt uitgezonden.

Hetzelfde gebeurt als het licht door de atmosfeer gaat. Licht met een lage frequentie gaat gemakkelijk door de atmosfeer (rood of geel bijvoorbeeld), licht met een hoge frequentie (blauw!) lukt het echter niet om tussen de gasdeeltjes door te reizen en wordt daarom verstrooid.

Om het even welke frequentie foton heeft een even grote kans om op een gasdeeltje in de atmosfeer te botsen. Echter, de hoge frequenties (kortere golflengten) lopen bij die botsingen een ietwat grotere vertraging op bij het weer uitgezonden worden. Blauw licht gaat dus ietwat trager door een medium als rood licht. Blauw licht wordt daardoor ook sterker gebroken (bijvoorbeeld in een prisma, of in de atmosfeer in een waterdruppeltje) dan rood licht.

Rood licht heeft een geringere energie, en wordt bij een botsing met een deeltje vaker niet weer uitgezonden als foton, maar de energie verdwijnt dan in trillingen van het gasdeeltje, en dus omgezet in warmte. Er verdwijnt dus per saldo ook wat rood uit het licht onderweg.

Hierdoor komt het volledig verstrooid op ons netvlies en daarom is de lucht op aarde mooi blauw.

Als dat licht volledig verstrooid werd zou je de zon nooit kunnen zien, dan zouden we permanent in een diffuus licht als onder een wolkenhemel leven. Er wordt maar een klein deel van het licht verstrooid. Omdat blauw licht dus iets sterker wordt afgebogen, en rood licht iets meer wordt geabsorbeerd, zien we de hemel overdag blauw. IN de vroege ochtend en late avond staat de zon achter de horizon. Het zonlicht bereikt ons dan alleen nog maar via een lange weg door de atmosfeer. Onderweg wordt een groot deel van het blauwe licht al verstrooid en bereikt ons niet meer. Het licht wat we dan nog waarnemen bevat dan procentueel veel meer rood, (het blauw is er al uit) en dus lijkt de avondhemel rood.

Ik ben geen kernfysicus maar met de lessen die ik op school krijg/kreeg, en de informatie die ik op dit forum lees:  

De bovenste, -straling is ioniserende straling (radioactief dus), dat wil zeggen dat hij de kernen van atomen kan beschadigen. Bijvoorbeeld een proton of neutron meer of minder. Voor de mens wil dit zeggen, dat als dit bijvoorbeeld op het DNA van een celkern komt, het DNA van die cel verandert (als de atoomkern een proton verliest wordt het immers een "andere" stof). Hierdoor treden er mutaties (zoals oa kanker) op in de cel. Deze straling is dus zeer gevaarlijk.  

De onderste zijn radiogolven, volgens mij zijn ze volledig onschadelijk, want radio's werken hiermee.

ok, ik dacht altijd dat die stralingen niet de extreemste waren, kennelijk wel, weer wat geleerd ga verder met de discussie zou ik zeggen

Het enige wat mij nu nog niet duidelijk is het daglicht door verstrooing van de fotonen door gasmolecullen,ik begrijp niet waarom het daarom lichter zou worden,volgens mij heb je gewoon meer fotonen nodig om het daglicht te verkrijgen,ik vermoed dat er nog een verklaring voor is?

De verschillende freqentie van fotonen begrijp ik ook niet hellemaal en zal dat eens navragen bij de moderne natuurkunde,wel interessant,ook waarom het licht daardoor verschillende kleuren krijgt,wonderlijk.

het licht bestaat al uit verschillende kleuren, alleen door botsingen met andere moleculen splitst het

Als dat licht volledig verstrooid werd zou je de zon nooit kunnen zien, dan zouden we permanent in een diffuus licht als onder een wolkenhemel leven. Er wordt maar een klein deel van het licht verstrooid. Omdat blauw licht dus iets sterker wordt afgebogen, en rood licht iets meer wordt geabsorbeerd, zien we de hemel overdag blauw. IN de vroege ochtend en late avond staat de zon achter de horizon. Het zonlicht bereikt ons dan alleen nog maar via een lange weg door de atmosfeer. Onderweg wordt een groot deel van het blauwe licht al verstrooid en bereikt ons niet meer. Het licht wat we dan nog waarnemen bevat dan procentueel veel meer rood, (het blauw is er al uit) en dus lijkt de avondhemel rood.

Volledig mee eens, licht met een lagere frequentie wordt niet verstrooid, toch niet zoveel als het blauwe licht. Daarom dat het rode licht mooi geconcentreerd blijft en je de zon als een mooie geel-rode bol ziet.

Bedankt Jan voor de rest nog wat duidelijk te maken, had niet zoveel tijd om te posten maar wilde toch vlug op alle vragen van solarplanet een antwoord geven .

Het enige wat mij nu nog niet duidelijk is het daglicht door verstrooing van de fotonen door gasmolecullen,ik begrijp niet waarom het daarom lichter zou worden,volgens mij heb je gewoon meer fotonen nodig om het daglicht te verkrijgen,ik vermoed dat er nog een verklaring voor is?

Ik snap je vraag niet echt. Bij verstrooiing botsen de fotonen met een molecule, in de lucht zijn dit gassen vandaar gasmolecullen. Het foton wordt geabsorbeert maar bijna onmiddellijk weer terug weggezonden. De kans dat het in de zelfde richting is is zeer klein. Het licht wordt dus verstrooid.

De verschillende freqentie van fotonen begrijp ik ook niet hellemaal en zal dat eens navragen bij de moderne natuurkunde,wel interessant,ook waarom het licht daardoor verschillende kleuren krijgt,wonderlijk.

Kleur is gewoon hoe ons lichaam elektromagnetische straling tussen bepaalde frequenties "vertaald". Een goudvis kan bijvoorbeeld de golven van je afstandbediening wél zien, wij niet.

Voor het begrip frequentie moet je maar eens wat rondkijken of googlen. Het is gewoon een maat voor hoe vaak zich iets herhaald. Een sinusfunctie heeft bijvoorbeelde een periode T van 2\(\pi\). De frequentie f wordt bepaald door en dat is bij benadering 0.16Hz. Elektromagnetische golven herhalen zich zo snel dat je zoveel decimalen hebt dat je een voorvoegsel gebruikt. 1MHz = 1,000,000Hz wil zeggen dat die radiogolf zich op een seconde, 1 miljoen keer heeft herhaald.

Hans Erren schreef:

\(S=S_0/r^2\)

zonneconstante

\(T =(\frac{ \epsilon_r S} {\epsilon_e 4\sigma})^\frac1{4}\)

Om de vraag te beantwoorden, nemen we de volgende waarden voor de grootheden:
=0.7 (co-albedo)
=0.6293 (infrarood emissiviteit)
S = 1366 W/m-2

T= 12.942 ºC

40000 km verder:

r=(150 000 000 + 40 000)/150 000 000 of 1.0002667 Astronomische eenheid

S= 1365.272

T= 12.904 ºC

verschil: 0.038 graden