sciencetalk

Informatica leert "code is data, data is code". Dus het is niet zo dat "data" pas betekenis (semantiek) verkrijgt op het moment dat het wordt "geïnterpreteerd", de data kan best de semantiek beschrijven waarmee het zelf, of andere data, geïnterpreteerd moet worden. In veel opzichten krijgt de "code" dan pas betekenis (functionaliteit) als er "data" door heen stroomt.

(Dit is een niet-triviaal resultaat, dus als het niet in 1 keer duidelijk is dan geeft dat niet hoor.)

moet je dat plaatje interpreteren dan?

Nou ja, laat ik het anders vragen, welke informatie bevat dat plaatje?

Dat kan volgens mij niet objectief zijn.

zeg maar: de bal is rond, dat is ook informatie, maar hoe wil je dat anders interpreteren?

Als je het uitspreekt zonder tussenpozen, dan beledig je daarmee iemands moeder in het Swahili.

De informatie die jij bedoelt krijgt pas die betekenis als je Nederlands kunt, en bekend bent met de fenomenen bal en rond. M.a.w. het hangt af van de waarnemer.

ow das een leuk feitje

bevat dat plaatje wel informatie? wat is dan precies informatie?

maar elke taal beschrijft hetzelfde, alleen op een andere manier.

gmlk schreef:Wat voor antwoord verwacht je op die vraag?

Welke 'verklaring' we ook bedenken, het zal nooit  veel meer zijn dan een andere naam voor 'ruimte'.

Ruimte is niet niets, want zelfs volledig lege ruimte, is meer dan helemaal geen ruimte.

En als je kijkt naar zoiets als nonlokaliteit (dat 1 zo'n figuurtje van hierboven op meerdere locaties tegelijk kan bestaan), wat zegt dit dan over ruimte? Dan lijkt het mij dat ruimte ook uit iets anders dan zichzelf bestaat, omdat het niet fundamenteel is.

maar informatie die ergens iets over zegt kun je toch maar op 1 manier interpreteren (zeg maar: de bal is rond, dat is ook informatie, maar hoe wil je dat anders interpreteren?)

Hoeveel verschillende betekenissen denk je dat 1 enkele letter kan hebben?

Hoeveel verschillende betekenissen denk je dat 1 enkele letter kan hebben?

Vele.

Elke letter hier is eigenlijk een getal, binary gecodeerd over het algemeen in ascii of unicode, in big endian of little endian, soms wierd endian. Het is een geheel getal dus, maar mogelijk niet altijd dezelfde. Soms minder soms meer bits, soms de bytes omgedraaid of verwisseld. Soms niet eens binair.

Elke letter kan ook een glyph zijn, de vorm van de letter, zoals deze op mijn scherm word weer geven. En tenzij jij exact dezelfde configuratie hebt als ik (MacOSX, mijn fonts, etc) zie jij een iets andere glyph dan ik. De vorm kan zelfs afhankelijk zijn van de letters er voor en er achter, en de plaats in de regel, woord, zin, paragraaf, artikel, etc.

Een goed introductie boek over dit onderwerp is Godel, Escher, Bach van Douglas R. Hofstadter.

Als materie uit ruimtetijd bestaat, waar bestaat ruimtetijd dan uit?

Uit ruimte en uit tijd... En waar bestaat ruimte dan uit? En waar bestaat tijd dan uit? Ruimte is een begrip met 3 dimensies, wat we gebruiken om locatie of afmetingen van objecten te bepalen. Tijd is een 1(?) dimensionaal begrip, waarmee we veranderingen van objecten kunnen vastleggen; dat laatste noemen we gebeurtenissen. Tel je dit bij elkaar op en je krijgt ruimtetijd, een 4 dimensionaal begrip, waarmee we locatie, afmetingen en veranderingen van objecten kunnen vaststellen. Het bestaat voor de rest nergens uit, het is alleen maar een hulpmiddel.

...ruimtetijd, een 4 dimensionaal begrip, waarmee we locatie, afmetingen en veranderingen van objecten kunnen vaststellen. Het bestaat voor de rest nergens uit, het is alleen maar een hulpmiddel.

Dus als materie uit ruimtetijd blijkt te bestaan, dan moeten we dus toegeven dat we nergens uit bestaan?

Hoe is dat te verklaren?

p__ schreef:.....

Als materie uit ruimtetijd bestaat, waar bestaat ruimtetijd dan uit?

.....

Wat zeggen jullie hiervan:

Materie = Ruimtetijd

Maar dan in een andere "aggregatietoestand"

Gegeven dat het universum versneld groter wordt en er niet zoveel materie bij komt is het niet een eenvoudige gelijkheid.

Hiervoor is al opgemerkt dat materie wellicht gewoon een kromming van de ruimte is...

materie = gekromde ruimte.

Alternatief kan ruimte tijd ook wel een hele grote multistate cellulaire automaat zijn en dan is materie maar een bepaalde configuratie van toestanden van de cellen, een configuratie die binnen de eenvoudige regels de automaat zichzelf instand (stabiel) houden en met hun omgeving interactie hebben (de krachten).

Hoe dan ook, je kunt geen experiment maken om het onderscheid tussen de theorieen te bepalen omdat alles wat we kunnen maken op een veel te grote macroschaal werkzaam zal zijn.

btw: de meeste theorieën gaan er uit van dat de ruimte meer dan 4 dimensies heeft.

Het volledige artikel is trouwens nu wel te lezen:

Markopoulou's vision of the universe as a giant quantum computer might be more than a useful analogy: it might be true, according to some theorists. If so, there is one startling consequence: space itself might not exist. By replacing loop quantum gravity's chunks of space with qubits, what used to be a frame of reference - space itself - becomes just a web of information.

If electrons and quarks - and thus atoms and people - are a consequence of the way space-time tangles up on itself, we could be nothing more than a bundle of stubborn dreadlocks in space. Tangled up as we are, we could at least take comfort in knowing at last that we truly are at one with the universe.http://www.newscientist.com/article/mg19125645.800.html

Hier nog een link erover in newscientist:

If loop quantum gravity turns out to be true, and everything we see is made from a single thing that is not really a thing but a connection on a graph, we could after all be left with one ultimate question (though as our story on page 12 shows, loop quantum gravity is not the only theory of the universe to pose it): where does that reality come from?http://www.newscientist.com/article/mg19125642.900.html

En de Smoling pagina op edge:

http://www.edge.org/3rd_culture/smolin06/s...in06_index.html

Nog een beter plaatje: