sciencetalk

Nee, het probleem is dat je met die staafjes niet zou kunnen vliegen omdat je arm gewoon niet zoveel kracht kan hebben.

Stel je hebt stuwkracht van beneden naar boven, als je echter uit het lood raakt krijgt je een component van de stuwkracht die loodrecht op de stuwkracht staat. Dus, als 10 graden uit het lood komt te staan, moet je sin(10) = 17% van de stuwkracht met je staafje gebruiken om dat tegen te werken. Stel je weegt met al je apparatuur 200 kg, dan is de stuwkracht tenminste 2000N, en moet je 340 Newton verzetten, of 34 kg met een of twee handen dragen. Dat wil dus zeggen dat je steeds minimaal 17 kg per hand draagt. Dat is al heel erg vermoeiend. En dit is nog in ruststand, als de stuwkracht hoger is (je versneld naar boven) dan wordt deze kracht ook groter. Als je een beetje snel wil vliegen zijn je armen gewoon te slap om dat te doen.

Ik heb helaas niet veel verstand van vlieg(tuigen) helaas. Maar het stuwpunt moet ergens op de zwaartelijn van het object (mens+tuig) liggen.

Er is een dergelijk apparaat gebouwd, waterstofperoxide en hydrazine als brandstof. Met een dergelijk apparaat kon men iets van 1 minuut vliegen als ik mij niet vergis.

Een mogelijkheid zou kunnen zijn om het principe van een helicopter toe te passen (die werken met een hoofdrotor,waar de hoofbewegingen mee worden gedaan en een balansrotor), een hoofdmotor op de rug voor de hoofdbewegingen en een handbesturing om balans en richting te wijzigen.

Het instrumentarium van de handbesturing met aandrijving wel bevestigd aan het rugtoestel;ik geloof wel in mogelijkheden!

Schwartz schreef:Onder de informatie van mijn naam staat een plaatje van een persoon die vliegt met staven in zijn handen en hij heeft een rugunit.

Ik zou graag wat formules willen zien die bwijzen dat je hiermee stabiel kunt vliegen.

De rugunit geeft opwaartsekracht en ook de staven.

De verhouding is erg belangrijk.

Met de staven kan men sturen.

Men kan extra power geven om snel te stijgen.

Hoe hard zal zoiets stabiel kunnen vliegen????

Ik heb dit wel eens in een James Bond film gezien. Lang leve de trucages.

Een vliegtuig kan stabiel vliegen dankzij zijn vorm. Die vorm ontbreekt hier.

Als òf de rugunit òf de staven te sterk aandrijven, gaat hij voorover dan wel achterover roteren.

Omdat het menselijk lichaam niet een stabiele vorm heeft, valt hier nauwelijks aan te rekenen.

Volgens mij zijn sceptische opmerkingen voor wat betreft de rocketbelt in de huidige tijd onterecht. Op heb al meerdere malen demo's op tv gezien die volgens mij gewoon echt waren (zoals bij openingen van belangrijke honkbalwedstrijden e.d. Weliswaar vliegt de beste man niet veel hoger dan tien rijen op de tribune en misschien slechts een halve minuut, maar stabiel is hij wel.

Op wiki vind ik dit: http://en.wikipedia.org/wiki/Bell_Rocket_Belt

Een luchtvaartcentrum zou dit eens moeten onderzoeken.......

het zou kunnen als er een programma in de rugunit zit die ervoor zorgt dat de branders telkens van positie veranderen.

zonder de computer lijkt het me onmogelijk om in de lucht te blijven zweven zonder neer te storten.

zonder de computer lijkt het me onmogelijk om in de lucht te blijven zweven zonder neer te storten.

Toch werd het rond 1960 al gedemonstreerd, toen was een beetje computer zo groot als een auto.

Zie geschiedenis rocketbelt.

Het geheim van de Rocket belt is het feit dat de uitstoot van de stuwstralen ruim boven het zwaartepunt plaatsvindt. Ook vuurpijlen vinden zo hun weg omhoog.

Dat een vliegtuig niet stabiel hoeft te zijn om te kunnen vliegen wordt iedere dag bewezen door de F 16 en consorten die zonder stuurcomputer in brokken uit de lucht zouden vallen vanwege de instabiliteit.....

Ik heb nagedacht over de staven die de man in het midden van de poort in zijn handen heeft.

Deze vertonen schuine standen.

Om stabiel te stil te hangen in de lucht en dan te gaan draaien is het handig om deze schuine vorm te hebben.

Uitleg:

Indien men de staaf in geheel rechte toestand houdt bekomt men vier kracht vectoren.

U: 100% up

D: 90% up

L: 10% left (er is een kracht naar links)

R: 10% right. (er is een kracht naar rechts)

staaf in linkerarm: (top) bovengedeelte: LD en (under) ondergedeelte RD

staaf in rechterarm: bovengedeelte RD en ondergedeelte LD

Stelt men het volgende voor:

linkerarm: top U under RD

rechterarm: top U under LD

(verlies van de twee D's worden gecompenseerd door de rugunit)

Omdat de L en R tegen elkaar in staan heffen ze elkaar op waardoor er geen draaiing is.

We hebben nu de componenten: RLDDUU : Omdat r en L tegen elkaar in staan vervallen deze:

DDUU

Zet men nu de rechtarm op draaiing naar rechts ontstaat het volgende:

linkerarm top U under RD

rechtarm top RD under U

We hebben nu de componenten: RRDDUU :

Men ziet dat na aftrek van DD en UU we twee keer een R overhouden waardoor de zaak naar rechts gaat draaien met behoud van opwaartsekracht zoals in rust.

Wilt men naar links dan bekomen we het volgende:

linkerarm top LD under U

rechtarm top U under LD

We hebben nu de componenten: LLDDUU :

en we hebben nu twee L waardoor we naar links gaan en de DD en UU is weer gelijk.

Notitie:

de staven werken niet met vuur of verbrandingsmotoren...

het zijn geen raketjes!!!

Met alle respect maar vanwaar je initiële vraagstelling?...Met de verwijzing naar de Rocketbelt en de overige antwoorden heb je toch al een heleboel kant en wal rakende respons gekregen.

Waar komt het plaatje vandaan en is het je bedoeling om wat von Däniken-achtige antwoorden te krijgen?