sciencetalk

Ik denk dat wij niet moeten oordelen over de persoonlijke voorkeuren van de ambtenaren zolang het uiteindelijke werk maar niet gehinderd wordt en de "klant" er niets van merkt.

Persoonlijk lijkt me dat het probleem pas gaat spelen als homosexuelen een kerkelijk huwelijk willen. En dan gaat het er maar om in hoeverre men bereidt is de opvattingen over het legitiem zijn van zo'n inzegening vanuit religieus standpunt bekeken, op te rekken. Het blijft in ieder geval een ongemakkelijke situatie.

Praktisch gezien denk ik dat de mogelijkheid om te weigeren geen problemen hoort op te leveren mits homostellen er nooit last van krijgen, bijvoorbeeld doordat de enige verlichte ambtenaar in hun gemeente twee maanden op vakantie is. Zo lang er geen discriminatie plaatsvindt door 'de overheid als geheel' (in tegenstelling tot een paar losse ambtenaren), ga ik de barricades niet op.

Los daarvan is het gewoon een kwalijke zaak dát er kennelijk nog een significant aantal mensen is die geen homo's willen trouwen. En dat religieus geïnspireerde discriminatie op basis van geaardheid kennelijk van een heel andere aard wordt geacht dan racistisch geïnspireerde discriminatie op basis van kleur.

Dat ambtenaren het recht krijgen om bepaalde dingen te weigeren, vind ik acceptabel; de homofobe weigerambtenaren zelf vind ik verachtelijk. Hoe lang nog voor de verlichting voltooid is? Laten we ons best doen.

Dat de Nederlandse wetgever aan zijn (gemeente)ambtenaren de juridische mogelijkheid geeft om te weigeren de huwelijksplechtigheid tussen koppels van hetzelfde geslacht te voltrekken, is hypocriet en volstrekt onverenigbaar met de principes van het ambtenarenrecht. Nu wordt er de perceptie gecreëerd dat ambtenaren het recht hebben bepaalde verplichtingen van hun mandaat à la carte niet uit te voeren. De Nederlandse wetgever stuurt een compleet verkeerd signaal de wereld in! In België zweert een ambtenaar "getrouwheid aan de Koning, gehoorzaamheid aan de Grondwet en aan de wetten van het Belgische volk." In Nederland zullen ze wel iets gelijkaardigs zweren. Dat komt er dus op neer dat een ambtenaar blindelings, loyaal en onvoorwaardelijk de wetten en reglementering van zijn hiërarchische overste dient uit te voeren, wars van zijn persoonlijke filosofische of levensbeschouwelijke overtuiging. Een ambtenaar in functie heeft geen religieuze overtuiging, hij is een neutraal staatsorgaan. Derhalve is een wettelijke uitzondering op het voltrekken van homohuwelijken wegens "persoonlijke bezwaren" totaal absurd. Een ambtenaar behoort in zijn functie van ambtenaar geen persoonlijke mening te hebben. Natuurlijk heeft hij als mens wel een persoonlijke overtuiging, maar in de uitoefening van zijn ambt is die irrelevant. De redenering achter de wetswijziging is ook zo krom als maar zijn kan: "de gewetensbezwarde ambtenaar trad in dienst toen de wet op het homohuwelijk in Nederland nog niet bestond, dus mag hij vandaag weigeren homohuwelijken te voltrekken." Ja hallo zeg! Ambtenaren voeren wetten uit. Wetten hebben nogal eens de neiging om in de loop der jaren te veranderen. Wie begint aan een carrière als ambtenaar is verondersteld te weten dat de wetten zoals die er vandaag uitzien, er gegarandeerd anders zullen uitzien binnen 10 jaar. De kans is dus vrij groot dat er hier en daar eens een wet tussensluipt waarmee men het op persoonlijk vlak niet eens is, maar die men als ambtenaar dan toch zal moeten toepassen. Wie met die idee niet kan leven, had maar een andere job moeten kiezen.

Ik meen trouwens ook een mogelijke discriminatie te ontwaren. De Nederlandse wetgever creëert nu twee categorieën ambtenaren. Enerzijds zijn er de ambtenaren die tegen de wet op het homohuwelijk zijn. Zij krijgen nu uitdrukkelijk de wettelijke toelating om te weigeren. Anderzijds zijn er de ambtenaren die tegen een andere wet zijn. Zij zijn nog steeds verplicht om tegen hun overtuiging in die wet toch toe te passen. Bijvoorbeeld: ambtenaar A is tegen het homohuwelijk, hij mag dus weigeren homo's te huwen. Ambtenaar B is tegen echtscheidingen, maar hij is verplicht om tegen zijn persoonlijke ideeën in, een echscheiding in de gemeenteregisters te registreren. Wat is er specialer aan de wet op het homohuwelijk dat een ambtenaar er "gewetensbezwaren" tegen mag inroepen, terwijl dat bij andere wetten niet mag? Dit is toch hypocrisie ten top? De Nedelandse wetgever moet consequent zijn: ofwel mag geen enkele ambtenaar zich op gewetensbezwaren beroepen (wat in elk normaal land de regel is), ofwel mogen alle ambtenaren zich op eender welk gewetensbewaar beroepen (en dan stort het systeem van de ambtenarij in als een kaartenhuisje). Het huidige systeem ban "dit mag je wel weigeren, maar dat dan weer niet" is er één van volstrekte willekeur. Het creëert een onrechtvaardigbare discriminatie ten aanzien van al die andere ambtenaren die misschien niet met het homohuwelijk een probleem hebben, maar wel met iets anders en toch die wet "blindelings, loyaal en onvoorwaardelijk" moeten toepassen.

De verklaring voor dit hypocriet stukje wetgeving moet natuurlijk niet ver gezocht worden: de ChristenUnie zit de volle 5 minuten mee in de Nederlandse regering, en de poppen gaan aan al het dansen. Arm Nederland!

Even een snelle reactie. Dit:

De verklaring voor dit hypocriet stukje wetgeving moet natuurlijk niet ver gezocht worden: de ChristenUnie zit de volle 5 minuten mee in de Nederlandse regering, en de poppen gaan aan al het dansen. Arm Nederland!

is nonsens. De wet is al veel eerder aangenomen.

Het gaat erom dat als de regel is ingevoerd na je indiensttreding als trouwambtenaar én het gaat tegen je geloofsprincipes in, je mag weigeren homoparen te trouwen.

Ik vind dat toch maar een magere reden. Hoeft een rechter zich dan ook niks aan te trekken van nieuwe of veranderde wetten, als hij al voor die tijd rechter was en het niet strookt met zijn geloof?

Het lijkt mij dat als je bepaalde taken niet kunt of wilt uitvoeren vanwege wat-dan-ook (bijvoorbeeld je geloof), dat je dan gewoon ongeschikt bent voor dat werk.

Of wat nu als een rechter of ambtenaar zich later (nadat hij al in dienst is getreden en bepaalde wetten of regels al zijn ingevoerd) bekeert tot een bepaald geloof... Wat heeft dan prioriteit?

Rogier schreef:Ik vind dat toch maar een magere reden. Hoeft een rechter zich dan ook niks aan te trekken van nieuwe of veranderde wetten, als hij al voor die tijd rechter was en het niet strookt met zijn geloof?

Het lijkt mij dat als je bepaalde taken niet kunt of wilt uitvoeren vanwege wat-dan-ook (bijvoorbeeld je geloof), dat je dan gewoon ongeschikt bent voor dat werk.

Of wat nu als een rechter of ambtenaar zich later (nadat hij al in dienst is getreden en bepaalde wetten of regels al zijn ingevoerd) bekeert tot een bepaald geloof... Wat heeft dan prioriteit?

Inderdaad; de maximum snelheid op snelwegen wordt verhoogd maar agenten die voor xx-xx-xxxx in dienst zijn gekomen mogen nog flitsen bij 120. Beetje absurd.

Inderdaad; de maximum snelheid op snelwegen wordt verhoogd maar agenten die voor xx-xx-xxxx in dienst zijn gekomen mogen nog flitsen bij 120. Beetje absurd.

Ja althans, mits harder rijden tegen hun geloof is natuurlijk.

De kerk van 120km/h?

Ger schreef:Even een snelle reactie. Dit:

is nonsens. De wet is al veel eerder aangenomen.

Nee toch niet. Ik citeer het bovenvermelde krantenartikel: "De passage over het homohuwelijk is in het regeerakkoord opgenomen op verzoek van de ChristenUnie, die waarborgen wilde voor de rechten van ambtenaren met gewetensbezwaren."

Maar eigenlijk maakt het niet veel uit of dit voorstel er nu doorgekomen is onder druk van de ChristenUnie of van het CDA en of dat nu tijdens deze legislatuur of de vorige was. Mijn punt is gewoon dat de idee dat ambtenaren naar eigen goeddunken mogen weigeren bepaalde wetten toe te passen, het ambtenarenrecht volledig ondergraaft én dat het een discriminatie creëert tussen ambtenaren met gewetensbezwaren inzake homohuwelijken enerzijds, en ambtenaren met andere gewetensbezwaren anderzijds. Ik kan geen enkele zinnige reden bedenken waarom de eerste categorie wél mag weigeren, en de tweede categorie niet. Zijn die eerste categorie ambtenaren dan zoveel specialer dat ze ietsje meer mogen dan hun collega's? All animals are equal, but some animals are more equal than the others...

De kerk van 120km/h?

Oh ja, mijn fout. Alleen een religieuze levensovertuiging staat boven de wet; eventuele logisch beredeneerde en onderbouwde gewetensbezwaren moeten per definitie buigen voor de wet.

Zie je, dit is dus een van de vele redenen waarom ik geloofsvormen in hogere machten verafschuw

We hebben het hier voor de duidelijkheid over werkweigering wegens gewetensbezwaardheid op basis van levensbeschouwing; Verwant hier aan een werkweigering op grond van sterke geestelijke, psychische of emotionele nood; of op grond van een conflict van belangen.

De normale procedure in zo'n geval is dat de gewetensbezwaarde duidelijk maakt aan degene die hem deze taak toewijst dat hij dit weigert op grond van onoverkoombare gewetensbezwaren. De taak toewijzer moet dan een keuze maken: Hij kan de taak terugnemen en deze geven aan iemand anders die geen gewetensbezwaar heeft of hij kan de persoon ontslaan wegens werk weigering. Alternatief, kan de gewetensbezwaarde besluiten om ontslag te nemen. Ook kunnen beide partijen naar de rechter stappen als men vind dat men onterecht is behandeld. De werknemer die bijvoorbeeld zijn ontslag aanvecht. Het is dan aan de rechter om een afweging te maken op basis van (mogelijk) bestaande wetgeving.

In het algemeen wordt een bezwaard geweten geaccepteerd als legitieme reden om een opdracht te weigeren als men aannemelijk kan maken dat men daadwerkelijk een bezwaard geweten heeft. Dit is soms lastig: Het is afhankelijk van keuzes die men gemaakt heeft in het verleden en in het persoonlijke leven. Een vegetariër die bezwaar heeft om mee te werken aan het opruimen van de veestapel kan het waarschijnlijk makkelijker aannemelijk maken dan iemand die wel vlees eet.

Algemeen wordt het als een teken van vrijheid beschouwd als de overheid mensen vrij laat in hun geweten en rekening houd met en ruimte geeft aan de verschillen tussen mensen in dit opzicht. Slechts totalitaire regimes plaatsen de overheid boven het persoonlijke geweten van de individu.

Ik vind dat toch maar een magere reden. Hoeft een rechter zich dan ook niks aan te trekken van nieuwe of veranderde wetten, als hij al voor die tijd rechter was en het niet strookt met zijn geloof?

Een rechter kan zodra hem dit duidelijk word zich terugtrekken (verschonen) van de zaak, het wordt dan toegewezen aan een andere rechter. (meer)

Ger schreef:Er zit iets meer achter dan niet willen. Het gaat erom dat als de regel is ingevoerd na je indiensttreding als trouwambtenaar én het gaat tegen je geloofsprincipes in, je mag weigeren homoparen te trouwen.

Al ben je nu een overtuigd gelovige en keihard tegen het homohuwelijk, als je pas trouwambtenaar bent geworden na de invoering van het homohuwelijk, heb je niets te zeggen en moet je gewoon je plicht uitvoeren. Dan wist je immers al voor je indiensttreding dat je homoparen zou moeten gaan trouwen.

Ik vindt dit, wat vast zal kloppen, te gek voor woorden. Wetten worden gewijzigd. Moraliteit veranderd over tijd. De overheidsambtenaren die zich in de verandering niet kunnen vinden, zullen een ander ambt moeten zoeken. Hierin kan wat mij betreft geen uitzondering gemaakt worden.

Geloof is een op "niet staafbare feiten" gebaseerde ovetuiging, iets persoonlijks. Hou het daar bij. Geeft dat persoonlijk geloof conflict met verwachtingen van werkgever, overheid of de maatschapij in het algemeen, dan zul je moeten kiezen. Of je doet mee in de maatschappij, je werk voor werkgever of overheid, of je kiest er voor dat niet te doen met als gevolg dat je een omgeving zult moeten zoeken waar jouw persoonlijke geloof geaccepteerd wordt of niet voor conflict zorgt.

Je kunt niet verwachten dat je omgeving zich aanpast, jij zult je aan moeten passen, het zijn jouw overtuigingen tenslotte.

Je kunt niet verwachten dat je omgeving zich aanpast, jij zult je aan moeten passen, het zijn jouw overtuigingen tenslotte.

Dit is de definitie van intolerant zijn. Geen ruimte in de samenleving voor minderheden. De wil van de meerderheid is absoluut.