sciencetalk

Anonymous schreef:Wat houdt dit nu in ? Of je kind nu Downsyndroom heeft of niet, je beslist toch samen om een kindje te hebben, en jij moet hier toch ook mee instemmen? 'Zo'n' kindje hebben is natuurlijk niet niks en er moet niet licht overgegaan worden.

+ Die kindjes moeten niet constant in instellingen, sommigen gaan naar gewone scholen en leren lezen en schrijven net als wij, MAAR ze leren gewoon trager. Er zijn er die later op zichzelf kunnen leven... Hoe het kind evolueert hangt allemaal af van het leerproces die ze ondergaan en de hoeveelheid stimulans ze gegeven wordt.

Voor mij hoeft het kind dan niet geboren worden (is mss wel erg uitgedrukt) maar als m'n vrouw het toch graag wil dan ga ik haar zeker niet tegen houden... Ik denk nu eenmaal wel dat je evenveel van een kind kan houden met of zonder het down syndroom ...

Ik zou het alleen doen voor het kind zelf (lijkt mss wel egoïstisch) want zo een kinderen worden nu eenmaal wel gepest op school enzovoort, en dat is nu net iets waar je als ouder machteloos tegenover staat

Ik heb dus akkoortd gestemt. Hieronder volgt mijn argumentatie voor deze mening

Hoewel je heel veel al voor de geboorte van een kind kunt bepalen, krijg ik hier toch een rare smaak van in m'n mond. Eugenetica (zoals dit met een mooi woord heet) wordt vaak in verband gebracht met Hitler en het Nazi-regime. Dit klopt ook wel. Echter de wereld van de eugenetica heeft grote ontwikkelingen door gemaakt.

Als we het tegenwoordig hebben over eugenetica dan lijkt dit helemaal niet meer op de praktijken van het Nazi-regime. Toch moeten we oppassen dat we kinderen niet geboren laten worden omdat je persé een kind met blauwe ogen wil. Echter bij problematische ziektes, zou dit een uitkomst kunnen zijn. Nu rest dan nog alleen de vraag wat we onder problematische ziektes verstaan. ziektes als progeria lijken me vrij duidelijk, echter met het Downsyndroom valt goed te leve. Nu moet je je afvragen: Wil ik een kind met deze ziekte? Wil ik dit kind dat 'aandoen' (aandoen is een groot woord maar bij gebrek aan een beter woord) en kan ik dat zelf wel aan?

Dit is slechts mijn mening, reacties zijn altijd welkom

Beste Wouter_Masselink: ik ben het volledig eens met uw theorie en ik vind uw reactie zeer 'to the point'. Maar: als 'gezonde' persoon kunnen we niet of heel moeilijk oordelen over dat 'problematische'...

Mijn twee kinderen zijn volledig doof en lijden bovendien aan het syndroom van Usher (retinitis pigmentosa): dat is een voortdurende en onherstelbare aftakeling van het netvlies. Ze zijn nu allebei rond de twintig.

Twintig jaar geleden leek me dat heel problematisch. Vandaag zie ik hier in huis twee gelukkige twintigers die volop genieten van elke dag.

Beste groeten,

Jan

Ik ben VOOR abortus, maar dan bij lichamelijke afwijkingen bvb maar één arm of één been.

Voor mongooltjes zou ik het niet doen, als ik het bekijk vanuit het perspectief van het kind, ik denk dat mongooltjes gelukkiger leven dan 90% van de normale mensen.

Ook al is het als ouder veel moeilijker om ervoor te zorgen.

Gray schreef:Ik ben VOOR abortus, maar dan bij lichamelijke afwijkingen bvb maar één arm of één been.

Voor mongooltjes zou ik het niet doen, als ik het bekijk vanuit het perspectief van het kind, ik denk dat mongooltjes gelukkiger leven dan 90% van de normale mensen.

Ook al is het als ouder veel moeilijker om ervoor te zorgen.

Het gaat erom wat de kwaliteit van leven is van deze kinderen. (en hoe goed hun ouders daarmee om kunnen gaan) Tegenwoordig valt goed te leven met maar een arm of een been. De keuze moet voorgelegd worden aan de ouders van het desbetreffende kind. Alleen hun niemand anders mag deze keuze maken. Zij zijn immers de gene die (behalve het kind zelf) met de problemen te maken krijgen.

En dan moet je je ook nog eens afvragen wanneer je een feutus een klompje cellen noemd en wanneer je deze een mens noemd. Dit zijn denk ik de belangrijkste aspecten waarop moet worden gelet. But hey that's just lil' old me.

Mijn tante en oom hebben bewust voor gekozen om het kindje met Down Syndroom weg te halen. Ze hebben al twee kerngezonde jongens die nog jong zijn en met een kind erbij met Syndroom van Down erbij wordt het heel erg belastend

ik wil even alle mensen bedanken die gestemd of geantwoord hebben. Ik heb 83% behaald voor mijn jaartaak, wat meer of voldoende is..

bedankt

xjill

ik ben het er niet helemaal mee eens. kinder met het syndroom van down zij ook kinderen hebben ook recht op een leven, maar deze kinderen moeten wel extra zorg krijgen en dat kost dan weer geld dus economisch gezien zou het veel besparen als ze er niet waren maar ik vind dat kindern met het syndroom van down ook recht hebben op een leven..