sciencetalk

De groene hond schreef:Tjah, of iets wat we nog niet kunnen voorstellen.

Een paar eeuwen geleden konden we ons ook niet voorstellen dat de aarde rond is, en kijk nu? 8)

Jawel, voorstellen wel. Mensen konden zich toen ook prima een 3-dimensionale bol voor de geest halen? Ze geloofden alleen niet dat de aarde er een was

Het is denk ik meer een kwestie van definities.

(en van schaal)

Zie ook het antwoord van Vortex29...

Jouw vraag "wat is er buiten het heelal" impliceert dat jij "het heelal" niet als "grootste eenheid" bestempelt.

Denk jij dan dat het heelal nog "in" een groter geheel "zit"?

Bij dit soort vragen kun je niet op je intuïtie afgaan. Een veelgebruikte analogie is het oppervlak van de Aarde (of een andere bol): er is geen rand, maar het is wél eindig (m.a.w.: de oppervlakte is te berekenen en niet oneindig). En als er geen rand is, dan kun je ook niet vragen wat er voorbij die rand is. Met het universum is net zoiets aan de hand. Er is geen "rand" maar het is wél eindig. Het dilemma is pas op te lossen als we één of meerdere dimensies aan ons waarnemingsniveau kunnen toevoegen. Op het oppervlak van een bol kun je niet omhoog. Als je dat opeens wél kunt (dimensie erbij!), dán kun je "over de rand" kijken.

rodeo.be schreef:Simpel; wat is er buiten het heelal?

*) "Stopt" de ruimte gewoon ergens (-> is er dan een muurtje of zoiets?)

..

zelfs ik ben niet zo dom een cirkel eindigd ook nergens

hou het netjes... een cirkel eindigt misschien niet maar je hebt wel binnen een cirkel en buiten een cirkel

De theorie van Einstein geeft toch ook deels "antwoord" daarop, volgens hem bestaat het heelal uit 4 dimensies, toch? Alleen kunnen we ons dat niet voorstellen...

sen... schreef:Het is denk ik meer een kwestie van definities.

(en van schaal)

Zie ook het antwoord van Vortex29...

Jouw vraag "wat is er buiten het heelal" impliceert dat jij "het heelal" niet als "grootste eenheid" bestempelt.

Denk jij dan dat het heelal nog "in" een groter geheel "zit"?

Ik geloof zelf dat het heelal zelf, en dan bedoel ik het echte heelal en niet dat deel wat we kunnen zien( dat een straal heeft van 15 miljard lj) letterlijk oneindig groot is. Omdat het ons bekende deel van het heelal zich steeds sneller aan het uitdijen is.

Maar toch heb ik er ook een paar vragen over. En dan het volgende. De sterren zijn gegroepeerd tot sterrenstelsels, die op hun beurt gegroepeerd zijn tot clusters van sterrenstelsels, welke weer gegropeerd zijn tot superclusters, die uiteindelijk de structuur vormen van het ons zichtbare deel van het heelal. En ik hoor en lees ook dat er theoriën zijn dat dat deel van ons heelal, wat we eigenlijk ten onrechte het heelal noemen is gegroepeerd tot een nog groter geheel, ofwel een multiversum. Kan het zijn dat het "multiversum" op z'n beurt weer deel uitmaakt van een nog weer groter geheel? M.a.w. kan het zijn dat het multiversum een oneindig klein stipje is vergeleken met het echte grote heelal?

Immers het ene oneindig is groter dan het andere oneindig.

Als ik je goed begrijp verschuif je steeds de schaal (sterrenstelsels-> clusters-> superclusters-> multiversum-> ?) maar blijf je het aldus omschreven gebied wel "heelal" noemen.

Die redenering volgend is er dus niets "buiten" het heelal omdat je definitie van dat heelal steeds met de schaal meeschuift...

het ene oneindig is groter dan het andere oneindig

Dat klinkt als een tegenstrijdigheid

sen... schreef:Als ik je goed begrijp verschuif je steeds de schaal (sterrenstelsels-> clusters->  superclusters-> multiversum-> ?) maar blijf je het aldus omschreven gebied wel "heelal" noemen.

Die redenering volgend is er dus niets "buiten" het heelal omdat je definitie van dat heelal steeds met de schaal meeschuift...

Klopt, daarom is mijn redenering ook dat we altijd maar een beperkt deel van het heelal kunnen zien, als het oneindig is in omvang. En als dat zo is is het echte heelal gelijk aan een multiversum, denk ik.

Klopt, daarom is mijn redenering ook dat we altijd maar een beperkt deel van het heelal kunnen zien, als het oneindig is in omvang.

Bedoel je dat je denkt dat wanneer het heelal wél eindig is in omvang we dan uiteindelijk alles van het heelal kunnen waarnemen ipv slechts een gedeelte? Of begrijp ik je nu verkeerd?

Het heelal begint aan mijn voordeur en eindigt in mijnen hof.

Het heelal begint aan mijn voordeur en eindigt in mijnen hof.

De theorie van Einstein geeft toch ook deels "antwoord" daarop, volgens hem bestaat het heelal uit 4 dimensies, toch? Alleen kunnen we ons dat niet voorstellen...

Volgens de moderne M-theorie(de overkoepelende theorie van de 5 snaartheorien) moeten er 11 dimensies zijn,hierbij een link:

http://noorderlicht.vpro.nl/wetenschap/web...3823365+5612977

Tevens hierbij een link over niets en iets op een ander forum,wie weet voegt het wat toe aan de discussie hier: de discussie staat bij connect your brain,onderwerp niets.

http://www.hiq.nl/forum.htm

Maar hoe ziet nix er dan uit, stel dat we er konden komen, en we vliegen dat "niets" in, dan is dat niets geen niets meer want jij zit er in, dan is het dus "iets" geworden, en er is altijd wel een manier om "iets" te bekijken.

Ik heb me dit ook heel vaak af staan vragen wat er nou precies is, en heb ook aan een soort muur staan denken enzow.

Ik vond dat stuk in Man in Black trouwens ook mooi, dat ze het hele helal uitzoomen, en dat het slechts een knikker is van een paar ruimte wezens.

Dit is natuurlijk wel een heel raar voorbeeld, maar het kan natuurlijk wel, dat het helal maar iets heel kleins is ten opzichte van wat anders.

Als een atoom een sterrenstelsel zou zijn zou een knikker vanuit dat oogpunt ook een heel helal zijn, en voor ons maar een klein bolletje.

Maarja, dit is denk ik gewoon een vraag waar we nooit antwoord op zullen krijgen...

dit soort vragen heeft Stephen Hawkinks beantwoord in zijn twee boeken die ook in het nederlands zijn vertaald.

Volgens hem is het niet relavant om daar over na te denken. Hij kan dat beter uitleggen dan ik, maar het heeft iets met de vorm van het heelal te maken