sciencetalk

gerbrand schreef:

Wezel schreef:Nederland heeft een handelsoverschot. We exporteren nogal altijd meer dan we importeren.

China heeft ook een enorm handelsoverschot, onder andere omdat de yuan duurder is dan hij zou moeten zijn (nog steeds, ondanks de devaluatie).

De VS hebben een groot handelstekort, maar de dollar blijft nog stabiel omdat iedereen in de wereld nog steeds dollars wil hebben.

Dit komt omdat Amerika bijvoorbeeld China betaald in dollars en heel veel daarvan. China verspreit dit zoveel mogelijk in eigen land, maar heeft een overschot aan dollars. Dit kunnen ze niet omzetten in yuan en zomaar in de ouwe sok stoppen, omdat het omzetten van zoveel extra dollars in yuan slecht is voor de handelspositie van China. Wat doet China? Ze investeerd die extra dollars weer in Amerika. Zo betaald Amerika dus eigenlijk China om op haar beurt weer dat geld deels terug te geven aan Amerika.

Een handelsoverschot omdat een munt te duur is? Dat is nogal tegenstrijdig. Een lagere valutakoers is per definitie beter voor de export. Je bent dat immers goedkoper voor het buitenland. China houdt haar munt juist laag om een handelsoverschot te kunnen behouden, omdat zij denkt dat dit goed is voor haar economie. China zou haar munt makkelijk kunnen apprecieren als ze dat wilde. Ze krijgt immers genoeg Dollars binnen om dat om te zetten en zo haar munt te laten apprecieren

Indeed, the unit prices of many technology goods have fallen consistently -- and, indeed, this is good. But this "good deflation" is simply productivity growth, or "efficiency gains" as Paulsen puts it. And so "good deflation" is good because productivity growth is good -- and that's because productivity growth means wealth growth.

Productivity growth means wealth growth

Hier schrik ik toch even van hoor. Hoe kan je zeggen dat werkloosheid niet slecht is?

in deflation [there's] a declining spiral. Businesses make less profits so they cut back [on] employment. People feel less like spending money. Businesses then don't make any profits and everything works itself into a declining spiral.

In Nederland hebben mensen al lange tijd moeite met uitgeven en worden aankopen (ook in het bedrijfsleven) uitgesteld tot het echt nodig is. Impliceert dat dan dat we in een deflatie spriaal zitten en dat bedrijven minder winst maken ? Dat lijkt niet zo te zijn, want het inflatie percentage is juist gestegen en de winst van bedrijven is toegenomen. Dan zou de redenatie dus niet opgaan en zou ook bij uitgestelde aankopen nog steeds winst voor bedrijven reëel zijn. Waarmee in ieder geval één belangrijk argument tégen deflatie ongegrond is.

Productivity growth means wealth growth

Voor wie ? Voor de overbodig geworden werknemers ?

Lutetia schreef:En waar ik eigenlijk de hele tijd een beetje probeer naar toe te redeneren is hetgeen jij ook al aangeeft:

als economische groei ontstaat door verlaging van productiekosten, door ofwel veel meer te gaan produceren of door de kostenfactor omlaag te brengen bij gelijkblijvende productie, dan komt de verhoging van de economische groei in bijna alle gevallen terecht bij maar een heel klein deel van de bevolking: de eigenaars , aandeelhouders van deze bedrijven.

Ik heb iets eerder al opgemerkt dat als deze 10% van de totale bevolking hun vermogen op deze manier 100% zien toenemen, terwijl de overige 80% aan de economische onderkant hun vermogen daardoor met gemiddeld 10% ziet afnemen, is er over het totaal gezien nog wel sprake van een economische groei, maar die is niet meer in het belang van de samenleving (wat de getallen betreft: het is een exponentiele grafiek, vandaar dat het niet een eenvoudige optelsom van percentages is).

Lutetia schreef:

Lawrence schreef:
Ik heb iets eerder al opgemerkt dat als deze 10% van de totale bevolking hun vermogen op deze manier 100% zien toenemen, terwijl de overige 80% aan de economische onderkant hun vermogen daardoor met gemiddeld 10% ziet afnemen, is er over het totaal gezien nog wel sprake van een economische groei, maar die is niet meer in het belang van de samenleving (wat de getallen betreft: het is een exponentiele grafiek, vandaar dat het niet een eenvoudige optelsom van percentages is).

Dat is volgens mij een variant op Marx. De fabriekseigenaar (machthebbers van het kapitaal) worden rijken, de bevolking armer, etc.

De productiviteit is afgelopen honderd jaar enorm toegenomen, de welvaart net zo.

Productiviteitsverhoging is goed, behalve als werk dat leuk is vervangen wordt door werk dat vervelend is, met een geringe productiviteitsverhoging. Itt. sommige mensen ('salon socialisten') denken, valt lopende bandwerk, schepen uitladen, in kolenmijnen werken, etc. daar niet onder.

Vrijwel niemand vind het leuk werkeloos te zijn, maar als mensen kunnen kiezen tot 36 uur werk of 60 uur hard zwoegen voor hetzelfde loon, kiezen ze voor het eerste.

Zijn die percentages eigen schattingen of kun je die staven met cijfers? Mij lijkt het dat het vermogen van iedereen toeneemt bij een groei van de productiviteit, alleen niet van iedereen evenveel. Hoe de extra welvaart verdeeld wordt, wordt bepaald door allerlei factoren, zoals de politiek.

En wat de productiviteit betreft: is het niet zo dat in Europa bijvoorbeeld al jaren een ernstige overproductie van landbouwproducten is en de prijzen hiervan kunstmatig hoog gehouden worden ?

En dat geldt wat mij betreft ook voor electronica: er wordt gewoon teveel geproduceerd omdat iedereen een beetje wil meepakken van iedere nieuwe markt. Dat leidt tot overproductie, dumpen van producten en faillisementen. Precies de situatie die we in de jaren 90 gehad hebben en nu weer dreigen aan te breken.  

De varkenscyclus (herinner ik me nog van Economie I). Bij electronica valt dat volgens mij wel mee.

Meestal zitten er ook grote bedrijven achter, die dat wel kunnen voorzien ofwel opvangen.

Wederom: als dat een gevolg is van economische groei, dan hoeft dat van mij niet en zou deflatie in ieder geval de zaken weer eens in het juiste perspectief plaatsen

Wezel schreef:

Lutetia schreef:

Voor de gehele economie. Er zijn twee mogelijkheden volgens mij:

1) Het gaat economisch slecht. De vraag is eerder beperkt, dus het heeft geen zin om te profiteren van de extra productiviteit door meer goederen te produceren met hetzelfde aantal werknemers. In eerste instantie worden er dus misschien mensen op straat gezet. Daardoor maakt het bedrijf meer winst. Die winst wordt verdeeld over: het management, de aandeelhouders, eventueel bonussen voor de werknemers. Al deze mensen hebben dus een groter inkomen en gaan dus meer uitgeven. De vraag stijgt waardoor de bedrijven meer willen produceren en dus extra werknemers aantrekken. Deze mensen hebben op hun beurt een inkomen, waardoor de vraag nog meer stijgt. En zo gaat het verder.

2) Het gaat economisch goed. De vraag is groot genoeg dus de extra geproduceerde goederen zullen afgenomen worden als men de productie opdrijft en hetzelfde aantal werknemers behoudt.

Lawrence schreef:Hier schrik ik toch even van hoor. Hoe kan je zeggen dat werkloosheid niet slecht is?

Dat zei ik niet. Ik haalde uitspraken van een econoom aan waaruit ik concludeerde dat zijns inziens "het verhogen van de efficiency [dus gelijk of meer produceren tegen minder kosten] economische groei betekent", wat mijns inziens vertaald moest worden als omlaagbrengen van de arbeidskosten, en dus logischerwijs minder werkgelegenheid. En dat vind ik een verontrustende conclusie

En waar ik eigenlijk de hele tijd een beetje probeer naar toe te redeneren is hetgeen jij ook al aangeeft:

als economische groei ontstaat door verlaging van productiekosten, door ofwel veel meer te gaan produceren of door de kostenfactor omlaag te brengen bij gelijkblijvende productie, dan komt de verhoging van de economische groei in bijna alle gevallen terecht bij maar een heel klein deel van de bevolking: de eigenaars , aandeelhouders van deze bedrijven.

Ik heb iets eerder al opgemerkt dat als deze 10% van de totale bevolking hun vermogen op deze manier 100% zien toenemen, terwijl de overige 80% aan de economische onderkant hun vermogen daardoor met gemiddeld 10% ziet afnemen, is er over het totaal gezien nog wel sprake van een economische groei, maar die is niet meer in het belang van de samenleving (wat de getallen betreft: het is een exponentiele grafiek, vandaar dat het niet een eenvoudige optelsom van percentages is).

Om mensen minder te laten besteden, moeten de prijzen juist omhoog: inflatie.

Ik begrijp je redenering volkomen,

maar bij deflatie zijn er geen winnaars op de arbeidsmarkt. De 10% die zorgt voor 90% van de totale inkomsten, krijgen die inkomsten vanuit die 80% van de bevolking. Rijken worden rijk, vooral m.b.v. de armeren. Deze minder vermogende mensen kopen namelijk hun producten/diensten bij die "rijken". Als deze mensen dat niet meer kunnen door hun schulden en werkloosheid , voelen de "rijken" dat ook in hun zakken.

Dat geld voor een gesloten economie. Ik vraag mij echt af of die 10% zeer rijken hun vermogen besteden in het land waar zij wonen. VOlgens mij vloeit een (zeer) groot deel naar belastingparadijzen, of doen zijn met het geld investeringen in het buitenland. In dat geval zou deflatie in Nederland niet echt veel invloed op hun vermogen hebben (ervan uitgaande dat de landen waar zij hun geld belegd hebben, geen deflatie kennen).