sciencetalk

De AMS-02 (Alpha Magnetic Spectrometer 02) gaat kosmische straling meten.

Doel van het onderzoek,

Oorzaak en bewijs zoeken voor donkere materie en donkere energie.

Het instrument AMS-02 is een doorontwikkelde variant van AMS-01 dat in 1998 aan boord van de Space Shuttle de ruimte in ging. Dit instrument schiep hoge wetenschappelijke verwachtingen voor een opvolger. Die is er nu en zal tot zeker 2020 metingen verrichten vanaf de buitenkant van het ruimtestation.

Mogelijk biedt AMS-02 op termijn een wetenschappelijke doorbraak op het gebied van donkere materie en donkere energie.

Bron.

http://www.esa.int/esaCP/SEMNKN58BOG_Netherlands_0.html

Neutra,

Wat is jouw verklaring/idee voor de rimpelingen in achtergrondstraling als je denkt dat donkere energie science fiction is.

ZVdP schreef:Bedoel je dat je voor 'E' de donkere energie zou invullen en voor 'm' de donkere massa?

In dat geval: nee. Beide fenomenen hebben helemaal niets met elkaar te maken.

Het is gemakkelijk nee te zeggen zonder het waarom erbij te vermelden. Donkere materie is toch materie en donkere energie energie. Is er hier geen twijfel mogelijk?

Ik dacht dat je de donkere energie en materie in 1 vergelijking samen wilde steken.

Apart is er geen probleem voor donkere materie, aangezien dit gewoon materie is, zoals al de rest.

Voor donkere energie is er ook geen probleem volgens de wikipedia pagina. Wat ik me nu nog wel afvraag is hoe het dan zit met de negatieve druk ervan.

ZVdP schreef:Ik dacht dat je de donkere energie en materie in 1 vergelijking samen wilde steken.

Apart is er geen probleem voor donkere materie, aangezien dit gewoon materie is, zoals al de rest.

Voor donkere energie is er ook geen probleem volgens de wikipedia pagina. Wat ik me nu nog wel afvraag is hoe het dan zit met de negatieve druk ervan.

Ik denk dat dit zo zit : de gravitatie neemt af met de toename heelal terwijl de donkere energie toeneemt met de toename heelal. De gravitatie remt uitzetting heelal af (positieve druk), de donkere energie blaast het heelal op (negatieve druk)

Hoi Kotje en anderen,

Ik zit met een paar vragen over de kritische mate van uitdijing en het eventeel terug inkrimpen van ruimte-tijd.

-Wat is het verband met versnelde uitdijing en afkoeling van materie in deze ruimte-tijd.(roodverstuiving sterrenclusters)

Ik neem aan dat het gewoon de tijd is die voor de afkoeling zorgt?

-Waarom neemt men aan ,dat er pas na totale afkoeling materie en verdamping zwarte gaten, de ruimte zal inkrimpen?

-Dit kan eventueel ook eerder gebeuren?

Een singulariteit is 13,7 miljard jaar geleden beginnen te expanderen door ?

Kan deze singulariteit het gevolg zijn van een eerder ingekrompen ruimte-tijd?

Hypothese,

Een ruimte-tijd krimpt na kritische mate van uitdiijng over een lange periode aan tijd, tot zij steeds dichter en dichter wordt.

Tijd zal naarmate de materie dichter op elkaar drukt, steeds langzamer lopen, totdat zich een nieuwe singulariteit vormt ,en op moment dat de tijd stopt vormt zich een nieuwe expansie waaruit een nieuwe ruimte-tijd ontstaat.

M.a.w

Ik sta achter de theorie die het eventueel mogelijk maakt dat alles (materie) altijd heeft bestaan.

En dus in het oneindige door zal blijven gaan.

Iets kan niet ontstaan uit niets

Alles is er gewoonweg al geweest.

Groetjes,

Hiddo

-- nieuw topic samengevoegd met bestaand topic --

hoi allemaal ik heb enkele vragen ,

Wat is donkere materie? Wat is donkere energie? Wat is het verschil?

Hoe weten we dat donkere materie niet gewoon ‘gewone’ materie is die we niet kunnen zien?

Zulke vragen kun je eerst zelf opzoeken in wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Donkere_materie, of in het bestaande topic dat hiervoor is geplakt.

Opmerking moderator

Hallo mensen van het wetenschapsforum,

ik zie dat dit forum vernieuwd is sinds ik hier de laatste keer kwam maar dat is al een tijdje geleden.

Ik heb een kleine theorie bedacht over donkere materie maar ik post ze hier omdat ik vrijwel zeker ben dat ik wel enkele basisfouten heb gemaakt en iemand me hier zou kunnen zeggen waar ik veel te snel ben over gegaan. Gewoon een denkspoor dat waarschijnlijk eenvoud te verwerpen zal blijken.

Ik heb laatst vernomen dat in de quantumfysica geldt dat wat op geen enkele manier in contact staat met de rest van het heelal niet bestaat. Nu dacht ik: wat als er een deel van het heelal is (zeg maar in termen van enkele superclusters van sterrenstelsels) dat zo ver staat van de rest (including ons) dat er geen licht van komt of kan bereiken. Dan staat dat toch op geen enkele manier in contact met de rest van het heelal, niet? Dus zou dat dan kunnen verklaren waar donkere materie of energie vandaan komen? Ik heb begrepen dat de 'donkere materie' of 'donkere energie' een oplossing moet zijn voor het te grote gewicht van het heelal in vergelijking met haar gekende massa van gewone materie.

Die grens, ver weg in het heelal op ongeveer 47 miljard lichtjaar van ons af noemen we de waarnemingshorizon.

Alles 'achter' die horizon heeft geen causaal verband met onze omgeving.

Ook eventuele donkere energie of materie achter die horizon kan geen invloed uitoefenen op onze omgeving / waarnemingen.

Ik heb begrepen dat de 'donkere materie' of 'donkere energie' een oplossing moet zijn voor het te grote gewicht van het heelal in vergelijking met haar gekende massa van gewone materie.

Donkere materie en donkere energie zijn twee heel verschillende dingen; de enige overeenkomst is dat we van beiden nog niet weten wat het precies is. Wat we wel weten, is dát het er is. Zonder donkere materie en donkere energie ligt de hele moderne kosmologie op z'n gat.

Donkere energie is iets dat ervoor zorgt de uitbreiding van het universum versnelt (in plaats van afremt, zoals je zonder donkere energie zou verwachten). Het lijkt een eigenschap van de ruimte zelf te zijn.

Van donkere materie weten we dat het bestaat doordat het door middel van zwaartekracht (en alléén door zwaartekracht) interacteert met gewone materie. Op allerlei manieren, zowel theoretisch (bv de formatie van sterrenstelsels) als experimenteel (bv afbuiging van licht, beweging van sterren rond het centrum van het sterrenstelsel) , is vastgesteld dat het er moet zijn.

Beiden kunnen dus niet hun oorsprong hebben buiten het waarneembare heelal (naast de reden die Michel Uphoff al aangegeven heeft).