sciencetalk

ponyjaar schreef:Nee, dat ben ik absoluut niet met je eens!

Denk je eens in dat je die ring doormidden zou zagen en de twee helften van elkaar probeert te duwen, dan zou je de beide ringhelften moeten optillen.

En daarmee het gewicht van de gehele ring.

Oftewel je hebt een kracht van 1102000 TON nodig om beide ringhelften uit elkaar te drukken!!!

Maar de zwaartekracht staat overal loodrecht op de de ring.

Vergelijk: Als de aarde plat zou zijn hebben we een 40.000 km lange buis van aluminium (op palen bijvoorbeeld).

Nu is de aarde rond en vormt de buis een ring die zichzelf (wellicht) in evenwicht houdt.

Maar de zwaartekracht staat overal loodrecht op de de ring.

Precies, daarom zal de som van de zwaartekracht op het deel dat over het westelijk halfrond loopt een oostwaards gerichte kracht opleveren, hoe groot die kracht is, dat is een ingewikkelde wiskundige berekening maar het is in ieder geval een gigantische kracht.

Hetzelfde geldt voor het oostelijke deel van de ring dat in westelijke richting getrokken wordt met een evenzogrote kracht.

De druk op het punt waar de helften samenkomen is dus astronomisch hoog en deze druk zal overal in de ring optreden.

Daarom zal hij ineenstorten.

Je bent volgens mij in de war met een ring die overal een gelijk gerichte zwaartekracht ondervindt, bijvoorbeeld een ring van 10 km diameter op een bij benadering platte aarde. Daar vinden inwendige krachten plaats.

Een loodrechte kracht heeft geen zijwaartse componenten.

Waarom zal die grote kracht alleen op de helft, waar die doormidden gezaagd wordt werken? Dan zal dat op z'n minst ook over de hele ring verdeeld worden.

Waarom zal die grote kracht alleen op de helft, waar die doormidden gezaagd wordt werken? Dan zal dat op z'n minst ook over de hele ring verdeeld worden.

De grote kracht waar ik het over heb, zal op ieder punt in de ring werkzaam zijn aangezien hij niet op het aardoppervlak rust.

De zwaartekracht van de aarde is gericht naar het middelpunt, deze kracht zal de ring dus eigenlijk proberen te verkleinen.

Er ontstaat dus een horizontaal gerichte druk in de ring die evengroot is als het totale gewicht van de ring.

Vortex29 schreef:Overdenk het volgende:

Je bekijkt de ring in twee delen, één helft op het westelijk halfrond en de andere helf op het oostelijk halfrond. Deze twee helften zullen in tegengestelde richting door de zwaartekracht tegen elkaar worden geduwd. Hoe groot denk je dat deze kracht is?

Ik denk dat we het/een materiaal eventueel wel sterk genoeg kunnen krijgen om op dat punt waar de twee helften samen komen de boel heel te houden.

Waar ik me eerder zorgen om zou maken is gewoon het inklappen van de ring richting aarde. Een brug zonder peilers en hangkabels valt ook in elkaar. Bij kleinere bruggen worden de brug rond gelegd zodat deze niet in stort. De kromming van de aard is echter zo nihil dat dat effect te verwaarlozen is. Je zult hebt dus feitelijk met een zeer lange overbrugging te maken. Ik weet niet of dat wel haalbaar is, aangezien je hem dan heel stevig (en dus vooral hoog) moet maken waardoor hij heel zwaar wordt, waardoor je hem nog hoger moet maken, waardoor, etc.

ik ben het ermee eens dat er op de ring een enorme druk word gevormd maar ik heb 2 theoretische mogelijkheden 1: je vult de ring met een materie lichter dan lucht ofwel zou je kunnen 2 motoren aan de ring kunnen koppelen die verbonden met de aarde zijn en die de ring dan aandrijven dat hij ronddraait ( natuurlijk moeten dat supermotoren zijn en de ring eens aan het draaien is bijna iet meer te stoppen) maar dan zou het al heel wat oplossen.

Wat zal er eigenlijk gebeuren als je een langwerpige ballon gelijkwaardig aan tesla's ring maakt, en je vult deze met helium?

Hij zal dan zodanig met helium gevuld moeten worden dat-ie precies zweeft.

Teveel helium levert het omgekeerde effect op, namelijk enorme trekkrachten, zodat de ring breekt.

In de praktijk zal zo'n superlichte ring ook veel last hebben van de wind.

Het is en blijft dus vooral een fantasie - gedachtenspinsel.

Zou dit tesla verhaal het magnetischveld van de aarde kunnen verklaren?

Onze aarde draait. Ik meen dat de draai richting van de aarde loodrecht op het aardmagnetischveld staat.

Door metalen in onze aardkorst en er onder zou dit als het ware een soort (niet helemaal ideaal) grote testla spoel kunnen zijn.

Als onze binnenste van de aarde, (aardkern) langzamer draait ten opzicht van onze aardkorst.

Zou dit dan het aardmagnetisme verklaren?

of weet iemand anders een verklaring ervoor?

groetjes

Onze aarde draait. Ik meen dat de draai richting van de aarde loodrecht op het aardmagnetischveld staat.

Dit is niet waar.

DimmenGestel schreef:Onze aarde draait. Ik meen dat de draai richting van de aarde loodrecht op het aardmagnetischveld staat.

Dit is niet waar.

zou dat dan te verklaren zijn als de aard-kern in iets andere richting draait.

Ik denk dat je het niet zo diep moet zoeken.

Een spoel wordt pas magnetisch als er een stroom doorheen loopt, waar zou die dan vandaan moeten komen???

Alle magetiseerbare deeltjes in de aarde versterken elkaar gewoon en vormen zo het aardveld.

Leg maar eens een spijker in de buurt van een magneet, je zal zien dat die spijker ook magnetisch wordt.

Zelfs een stalen tafelpoot die jarenlang vertikaal heeft gestaan, is door het aardveld gemagnetiseerd (dit kan je met een kompasnaald aantonen)

Dus ook alle stalen tafelpoten dragen bij aan het aardveld.

Die meneer Tesla is een grote fantast, hoewel ik het idee grappig vind.