sciencetalk

[attachment=3909:art_440x...rmGLwNk_.jpg]

Wat ik ervan begrijp is dat een wormgat alleen een theoretische 'shortcut' door de ruimte is. Je kan er een theoretische tijdmachine van maken door een van de twee uiteinden te versnellen. Dat wordt dan wel heel erg vergezocht. De toegevoegde waarde van een parallel universum zie ik ook niet zo. Een zwart gat met een wormgat naar een wit gat kan zich prima in hetzelfde universum bevinden. Verder lijkt het erop dat als er dingen 'in' een zwart gat vallen, door de singulariteit gaan en vervolgens uitgespuugd worden uit een wit gat, eerst totaal in energie worden omgezet. Met andere woorden: energie en materie kan in een zwart gat gezogen worden en eventueel als energie door een wormgat gaan, maar informatie gaat volledig verloren door de singulariteit.

Alle theorie gaat dus alleen op voor energie, niet voor informatie. Overigens is het niet alleen massa die de zwaartekracht bepaalt, ook de dichtheid speelt een rol.

Squawk schreef:Wat ik ervan begrijp is dat een wormgat alleen een theoretische 'shortcut' door de ruimte is. Je kan er een theoretische tijdmachine van maken door een van de twee uiteinden te versnellen. Dat wordt dan wel heel erg vergezocht. De toegevoegde waarde van een parallel universum zie ik ook niet zo. Een zwart gat met een wormgat naar een wit gat kan zich prima in hetzelfde universum bevinden. Verder lijkt het erop dat als er dingen 'in' een zwart gat vallen, door de singulariteit gaan en vervolgens uitgespuugd worden uit een wit gat, eerst totaal in energie worden omgezet. Met andere woorden: energie en materie kan in een zwart gat gezogen worden en eventueel als energie door een wormgat gaan, maar informatie gaat volledig verloren door de singulariteit.

Alle theorie gaat dus alleen op voor energie, niet voor informatie. Overigens is het niet alleen massa die de zwaartekracht bepaalt, ook de dichtheid speelt een rol.

Maar er zijn ook andere wormgaten buiten zwarte gaten (en dus singulariteiten). Bijvoorbeeld een zwart gat dat zo snel roteert dat het een soort ring vormt. Het gat in die ring is een soort singulariteit, maar een die groter is dan een punt. Massa kan daar ook door passeren, informatie ook. En bovenal, er is niets dat uitsluit dat er wormhole's zouden bestaan die nog 'comforabelere' reizen toestaan!

Ik wil even mijn kijk op wormgaten delen. Ik denk namelijk dat als er wormgaten zijn, dat je ook al ga je zo'n wormgat binnen je niet in het verleden terecht kan komen. Want wie zegt dat een wormgat in het verleden terecht komt? Ik zal het beter uit proberen te leggen.

Stel je gaat een wormgat binnen. En je komt in het "verleden" terecht. In welk "verleden" zou je dan terecht moeten komen? 5 jaar geleden of misschien 10 jaar geleden of 15 jaar geleden? En dan zou je dus alles wat je in die periode hebt meegemaakt opnieuw moeten kunnen herleven? Maar hoe kan dat dan als alleen JIJ degene bent die zo een wormgat binnen is gegaan? En al die andere mensen dan die er toen waren en leefden? Of zijn die er dan niet?

Maar dan is er nog iets. Stel 10 jaar geleden stond er ergens een gebouw. Nu vandaag de dag is dat gebouw gesloopt. Zou dat gebouw er dan weer staan als je door een wormgat zou kruipen en terug in de tijd zou gaan?? Maar dat zou dan eigenlijk niet kunnen want het gebouw is al gesloopt......dus terug in de tijd gaan wil niet zeggen dat alles weer is zoals het ooit is geweest. Dan ben jij dus degene die in het "verleden" is.

Maar als alles in het verleden toch is zoals het nu is (omdat er geen dingen terug gedraaid kunnnen worden) Dan zou het heden eigenlijk ook het verleden moeten zijn. Met andere woorden er bestaat geen verleden meer.

Wil iemand mij het proberen uit te leggen. Ik vind dit altijd zo een ontzettend lastig onderwerp?

Pierlala schreef:Maar als alles in het verleden toch is zoals het nu is (omdat er geen dingen terug gedraaid kunnnen worden) Dan zou het heden eigenlijk ook het verleden moeten zijn. Met andere woorden er bestaat geen verleden meer.

Wil iemand mij het proberen uit te leggen. Ik vind dit altijd zo een ontzettend lastig onderwerp?

De truc zit hem inderdaad in het niet meer rechtlijnig denken van tijd. Het is niet omdat het nu gepaseerd is, dat het 'weg' is. Tijd is niet meer dan een vierde dimensie, naast hoogte, breedte, diepte. Wij als mensen hebben het gevoel te gaan in 1 bepaalde richting, namelijk de richting die we de toekomst noemen (speciale geestelijke uitzonderingen daargelaten).

Nu sluit er natuurlijk niets uit dat we als mens (via bv. wormholes) een soort sprong in het verleden zouden kunnen maken. Het is namelijk niet helemaal weg, maar wij hebben wel die indruk dat het weg is, omdat wij gewoon vooruitgaan in de tijd. In het grote geheel der dingen zou het nog altijd kunnen 'bestaan'.

Eigenlijk zou je het goed kunnen vergelijken met tijdreizen zoals hollywood ze uitbeeldde. Gewoon ergens in het verleden verschijnen.

Analogie: stel dat je als mens op een trein zit. Wat je ook doet, je beweegt steeds in 1 richting. Alles wat je langs je treinstel ziet bewegen is er slechts voor jou op dat ene moment, en is daarna 'weg'. Die bewegingsrichting is als het ware de tijd. Nu kun je op het volgende station uitstappen, de auto terug nemen, naar je vertrekstation rijden, en dezelfde trein een uur later nemen. Alles ga je opnieuw langs je treinstel zien bewegen! Ook al was het precies 'weg'.

Maar weet wel, dit is allemaal zeer speculatieve wetenschap. Er is niet veel die in die richting wijst en al helemaal niets die dat experimenteel doet, maar er is ook niets die zo'n scenario uitsluit.

misschien is buiten de lijntjes denken hier van toepassing.

tijdreizen gebeurt niet in het heden, verleden of de toekomst maar interdimentionaal.

wanneer je tijdreist kom je niet in het verleden van nu terecht, maar in het heden van het verleden.

en ben je toeschouwer van jezelf.

je ziet jezelf maar bent niet in staat om iets te doen.

je ziet jezelf maar bent niet in staat om iets te doen.

Waarom zou je niet in staat zijn om iets te doen? :eusa_whistle:

De kans is groot dat 'tijd' iets van onze hersens is en helemaal niet iets van de wereld. Het verleden en de toekomst bestaan niet en 'de lengte' van het heden is (dus) niet definieerbaar.

Zijn er mensen die kunnen meegaan met het idee dat onze hersens het uitdijen van ruimte interpreteren als 'tijd'? Dat in ons hoofd dus als het ware dynamische ruimte wordt opgesplitst in statische ruimte en 'tijd'? Als je het zo bekijkt is tijdreizen naar het 'verleden' onmogelijk. Het enige wat mogelijk is, is het afremmen van tijd door de uitdijing bij te houden of door de uitdijing af te remmen. Misschien zelfs wel wiskundig uit te werken, maar dat is te hoog gegrepen voor mij...

Waarom zou je niet in staat zijn om iets te doen? :eusa_whistle:

omdat je dan jezelf zou kunnen tegenwerken of iets doen wat verandering kan hebben in de toekomst.

De kans is groot dat 'tijd' iets van onze hersens is en helemaal niet iets van de wereld. Het verleden en de toekomst bestaan niet en 'de lengte' van het heden is (dus) niet definieerbaar.

daar kan ik wel in volgen. maar dan nog is tijdrijzen mogenlijk alleen niet lichamelijk.

je kan het dan zo zien dat telkens je terugdenkt aan vroeger je aan het tijdreizen bent.

en missien kan het zo ver gaan dat waneer "tijd" gemaakt wordt door oonze hersenen dat je in het onderbewustzijn veel verder in de tijd kan gaan dan bij bewustzijn. want dan wordt het "logisch" denken uitgezet.

en dan nog ben je niet in staat iets te doen in de andere tijd dan er aanwezig te zijn en te kijken.

omdat je dan jezelf zou kunnen tegenwerken of iets doen wat verandering kan hebben in de toekomst.

Maar er zijn daar toch nog genoeg alternatieve theorieën voor?

a) we hebben geen vrije wil tout-court, nu ook niet, en we kunnen dus sowieso de tijdsloop niet veranderen.

b) als we naar het verleden reizen komen we niet in 'ons' verleden terecht, maar in een nevenuniversum. Een die zich afsplitst van onze tijdslijn. Een beetje zoals een kwantummechanische interpretatie die zegt dat bij het decohereren de andere mogelijkheden niet verdwijnen maar verder bestaan. We zouden dan misschien in zo'n andere mogelijkheid terechtkomen. Hierdoor kunnen we dus geen inconsistenties veroorzaken.

c) Het universum heeft misschien helemaal geen last van causale inconsistenties, en lost die zelf op. Dus hoe hard je ook wil, je kunt er geen veroorzaken...

d) ...

ja allemaal mogelijk,

maar dan wil dat zeggen in geval b dat je met wormgaten niet in de tijd reist maar van dimensie naar dimensie he