Re: Waarom lijken we vooralsnog alleen te zijn in het universum?
Geplaatst: do 12 nov 2009, 13:29
Met de mensheid zelf kun je wel een dialoog beginnen, in dat opzicht kun je de 'mensheid' zien als een super-organisme. Een soort van agent waarmee je communiceert, ook al bestaat die zelf uit verschillende agents. Ook zou je in het begin eens kunnen uitleggen aan de mens hoe hij onsterfelijk kan worden :eusa_whistle: , gewoon, om de dialoog op gang te houden. Of je zou de mens kunnen laten weten hoe hij boven de lichtsnelheid kan komen om informatie/zichzelf door te sturen en zo...Waarom zou je ook een bericht willen sturen aan mensen die maar <140 jaar worden? Daar kun je toch nooit een dialoog mee beginnen?
Maar als het zo ver zit in de technologie, is het waarschijnlijk dat ze de mens beschouwen als niet meer dan een mierennest. Interessant, maar simpel en primitief. Wanneer hebben wij voor het laatst een dialoog proberen op te zetten met een mierennest? Als er een weg moet liggen waar er een mierennest ligt, dan twijfelen we er niet aan om die laatste gewoon weg te vegen...
Nee, meer redundantie impliceert geen grotere entropie. Neem bijvoorbeeld iedere bit en verstuur die 10 keer. Veel redundantie, lagere entropie. Het is slechts bij comprimeren dat de entropie moet toenemen, maar dat heb je hier niet nodig, aangezien de overdrachtsnelheid toch zo traag gaat.Natuurlijk verstuurd een AI het signaal dan met heel veel instap momenten, sync frames, error correctie... zodat het ook echt aan komt. Door al deze bewerkingen neemt de redundantie zo echter wel toe. De kans is daardoor echter ook grotere dat mensen het voor ruis zullen aan zien?
Het is dus juist hierdoor dat mensen het niet als ruis zullen aanzien, misschien wel het omgekeerde, dat we het gewoon als een periodiek signaal gaan zien... ](*,)