sciencetalk

Een recent 'klassiek' stuk.

Uit 1928, Bolero van Ravel.

<object width="425" height="350"></param></param><embed src="" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" width="425" height="350"></embed></object>

Jawel, dat is André.

Hecht zich niet altijd aan de partituur ten gunste van een feestje. Maar zijn muziek is nog steeds goed.

Blij dat je hem geplaatst hebt. Het is ook één van mijn favorieten. Ik hou van de uitgebreide uitvoering door het Berliner Philharmoniker o.l.v. Daniel Barenboim (ook te vinden op YouTube).

Hecht zich niet altijd aan de partituur ten gunste van een feestje. Maar zijn muziek is nog steeds goed.

Ik neem aan dat je eerste zin slaat op Rieu en de tweede op Ravel.

Anders hebben we een serieus meningsverschil.

Volgens mij slaan beide zinnen op André "ik weet wat de mensen willen" Rieu.

Ik ben een groot voorstander van André Rieu. Alleen al om dat ik van mening ben dat niemand enig recht heeft een muzikant te vertellen hoe hij zijn partituur uit moet voeren.

André doet wat hij wil en ik mag het wel. Het is niet ontzettend goed. Maar zeer vermakelijk. Als je het niet goed vind, luister er dan niet naar.

Eerlijk gezegt is dit natuurlijk niet de beste uitvoering van de Bolero die ik ooit gehoort heb.

Als ik alleen maar het beste van het beste kon apprecieren, dan kan ik de radio niet aanzetten, niet naar amateur concerten gaan, kan ik zelf geen instrument bespelen. Zou ik altijd met kaas in mijn oren moeten lopen.

In plaats daarvan kan ik ook genieten van de wat minder goed uitgevoerde muziek.

Nog een vrij recent klassiek stuk (nou ja, 1901) iedereen kent de melodie wel. (na 1 minuut 50

<object width="425" height="350"></param></param><embed src="" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" width="425" height="350"></embed></object>

(niet zo'n goede opname)

Zo supermooi vind ik de Bolero van Ravel niet maar van deze uitvoering krijg ik kippenvel

<object width="425" height="350"></param></param><embed src="" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" width="425" height="350"></embed></object>

DePurpereWolf schreef:
Ik ben een groot voorstander van André Rieu.

Dat wat klassieke muziek zo aangrijpend en fascinerend maakt, sloopt Rieu er bewust uit.

Dat moeilijke gedoe is voor zijn publiek niet nodig. Die snappen daar toch niets van.

Het gaat om het melodietje en het lieftst om een zo bekend mogelijk deuntje.

Dat Rieu $ dat $$ doet $$$ begrijp ik wel.

Die versimpeling is voor het grauw dat in het leven alleen popherrie gewend is precies het niveau dat zij nog kunnen begrijpen.

Blijkbaar behoor jij tot die schare.

Jeetje zeg, sinds wanneer is luisteren naar simpele muziek iets slechts?

Ik neem aan dat je dus ook geen eredivisie kijkt, want het echte voetbal komt toch uit de Premier league in engeland. =D>

Ik begrijp niet waarom je iets 'tegen' slechte muziek kunt hebben. De wereld zit vol met slechte muziek. Is dan iedereen muzikaal dom in jou mening?

Zoals ik al zei, heb ik er ook geen probleem mee om naar amateur muzikanten te luisteren, en zelfs daar kan ik van genieten.

Ik vind het bizar dat je een mening over mij vormt door de muziek waarnaar ik luister.

Als ik DPW een beetje begrepen heb kun je deze vergelijking trekken:

Als er toevallig even iets poppy op de radio gedraaid wordt (neem aan dat het een voor de rest voortreffelijk muziekprogramma betreft) keil je hem toch ook niet meteen buiten? Oké, soms zet je 'm wel zo rap mogelijk af omdat je even geen mainstream-thrash in je oren wil, maar dat is het punt niet.

André Rieu is de Beyoncé van de klassieke muziek: qua entertainment kan je niet ontkennen dat het niet slecht ineen zit, en je kan ook moeilijk anders dan een zeker talent erkennen. Voor de rest zijn het vooral commercieel, en amper muzikaal, hoogvliegers.

Dat gezegd zijnde denk ik wel dat je van mensen die Rieu en Beyoncé het summum van goeie muziek noemen, kan zeggen dat ze niet veel kaas van muziek gegeten hebben. Als je erkent dat er slechte muziek is, dan bestaat er meteen ook zoiets als slechte smaak.

Peter Pan suggereert dat André Rieu 's doelstelling is veel geld te verdienen. Niet dat ik daar op tegen zou zijn of dit een laag motief zou vinden maar bij hem is dit helemaal niet het geval voor zover ik weet. Hij heeft al 15 jaar veel succes maar is desondanks diverse malen bijna failliet gegaan omdat hij elke keer al zijn geld en meer inzet om nog mooiere, duurdere shows te maken. Er hoeft maar iets verkeerd te gaan en het doek valt. Commercieel is dan ook geen treffende karakterisering van zijn manier van muziek maken. Het plezier en de gedrevenheid straalt er bovendien vanaf als je naar al die mensen kijkt.

Ik weet overigens niet of er over smaak te twisten valt. Misschien vinden veel mensen het ijsdansen van Torvill en Dean ook wel kitch maar in mijn ogen verbleekt de schoonheid van de meeste muziek bij het zien van een dergelijk harmonieus samenspel

Peter Pan suggereert dat André Rieu 's doelstelling is veel geld te verdienen. Niet dat ik daar op tegen zou zijn of dit een laag motief zou vinden maar bij hem is dit helemaal niet het geval voor zover ik weet. Hij heeft al 15 jaar veel succes maar is desondanks diverse malen bijna failliet gegaan omdat hij elke keer al zijn geld en meer inzet om nog mooiere, duurdere shows te maken. Er hoeft maar iets verkeerd te gaan en het doek valt. Commercieel is dan ook geen treffende karakterisering van zijn manier van muziek maken. Het plezier en de gedrevenheid straalt er bovendien vanaf als je naar al die mensen kijkt.

Mja, geld is misschien niet de (voornaamste) drijfveer, maar veel artiesten die als "commercieel" getypeerd worden zijn eigenlijk al vele malen "binnen" en hoeven het daarvoor ook niet te doen.Ze hebben waarschijnlijk vooral plezier en dat is ze zeker gegund. Neemt niet weg dat anderen muzikaal in feite even gedreven zijn, maar iets minder toegankelijk en nog veel minder geld binnenhalen.

Ik weet overigens niet of er over smaak te twisten valt. Misschien vinden veel mensen het ijsdansen van Torvill en Dean ook wel kitch maar in mijn ogen verbleekt de schoonheid van de meeste muziek bij het zien van een dergelijk harmonieus samenspel

Ik denk eigenlijk wel dat er tot op bepaalde hoogte over smaak te twisten valt. Om één of andere reden trek ik meer naar Beethoven dan naar Bach, en daar valt m.i. weinig over te discussiëren. Het gaat hier niet over invloed, zaken die wat gemakkelijker in het oor liggen, ... maar om liever bitter dan zoet lusten.

Niemand twijfelt er aan de andere kant aan dat mijn doorwrochte interpretatie met één vinger van Broeder Jacob niet meteen veel te zien heeft met bovengenoemde heren. En zelfs als ik me heel mijn leven op niets anders toeleg dan klassieke muziek, piano en componeren, schud ik geen Brandenburgs Concert uit mijn mouw, al werd ik honderd jaar. Nochtans betekent de stelling dat er over smaak niet te twisten valt dat je met evenveel recht mijn renditie van Broeder Jacob prachtig mag noemen als dat je dat doet voor pakweg De Zevende.

Dat het moeilijk is en moeilijk ligt om iets dergelijks te kwantificeren, betekent niet dat het onmogelijk is.

Adpruys schreef:Peter Pan suggereert dat André Rieu 's doelstelling is veel geld te verdienen. Niet dat ik daar op tegen zou zijn of dit een laag motief zou vinden maar bij hem is dit helemaal niet het geval voor zover ik weet. Hij heeft al 15 jaar veel succes maar is desondanks diverse malen bijna failliet gegaan omdat hij elke keer al zijn geld en meer inzet om nog mooiere, duurdere shows te maken. Er hoeft maar iets verkeerd te gaan en het doek valt. Commercieel is dan ook geen treffende karakterisering van zijn manier van muziek maken. Het plezier en de gedrevenheid straalt er bovendien vanaf als je naar al die mensen kijkt.

Zonder dat je het zelf beseft geeft je een karakterisering van de zakenman die het alleen om de business gaat.

Kenmerkend voor dat soort personen is juist dat ze blind in hun ideeën geloven, en niet naar anderen luisteren en alles inzetten. Je wordt ook niet zo'n grote zakenman als je niet alles inzet. Kijk maar eens naar andere grote zakenmannen

b.v. Hennie van der Most die de kerncentrale Kalkar overkocht om er een attractie van te maken:

"20,000 houses with a value of 200,000 Euro each could have been build out of the circumference of the investments.

The total complex has a surface of 55 hectare. This corresponds with 80 soccer fields.

There are so many wires processed in the entire complex that these could embrace the entire globe twice.

There has been so much concrete processed in this complex, that one could construct a highway from Amsterdam to Maastricht.

4 milliard Euro have been invested".

of neem John de Moll met al zijn gewaagde experimentjes,

of een oom van me. Zijn halve leven straatarm (telkens failliet), nu de eigenaar van 5 fabrieken. (Zo dom als een schop overigens; dat geldt ook voor Hennie van der Most).

Voor Rieu komt zijn conservatoriumkennis goed van pas. (Ik neem aan dat hij op het conservatorium gezeten heeft).

Ik weet overigens niet of er over smaak te twisten valt.

Inderdaad, over smaak valt niet te twisten. Rieu is pulp.

Goed, weer wat anders dan. Niet klassiek-klassiek, maar wel heel erg mooi:

<object width="425" height="350"></param></param><embed src="" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" width="425" height="350"></embed></object>

(Titel klopt niet, de componist is Yeong-Wook Jo)

Inderdaad erg mooi.

Ook ik heb nog een nieuwe bijdrage: Toccata in D Mineur, Op. 11 van Sergei Prokofiev. Het doet hier en daar wat chaotisch aan en ik ken niet veel mensen die het echt appreciëren, maar je moet er gewoon van houden. Let ook op de hallucinante vingerbewegingen van de pianist (vooral naar het einde toe):

<object width="425" height="350"></param></param><embed src="" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" width="425" height="350"></embed></object>