sciencetalk

@GertSmit,

Bij eerdere posts van jullie heb ik vaker inhoudelijk argumenten geleverd. Deze zijn niet tot nauwelijks tot veranderingen in het document gekomen.

De formule:
$$K_r\sqrt{x^2+y^2+z^2}=1$$

Uit de wiskunde is bekend dat een sfeer (bol) de volgende formule heeft (1):
$$R=\sqrt{x^2+y^2+z^2}$$
Met \(\small R\) de radius. Dus de formule voor \(\small K_r\) of kromming zoals jullie noemen is:
$$K_rR=1$$
$$K_r=\frac{1}{R}$$
In woorden: kromming is omgekeerd evenredig met de de radius van een sfeer (bol). Een zeer bekende formule die al eeuwen gebruikt word. Inderdaad een grafiekje hiervan toont een hyperbool. Zoals in jullie documentje: Beetje raar dat jullie de x-as de radius nu: "ruimte tijd" noemt. Dat kun je naar mijn weten niet uitdrukken in een enkel getal. Meerdere combinaties kunnen hetzelfde resultaat geven. Dat heb ik vorig jaar ook al duidelijk aangegeven.

Misschien handig een reken voorbeeld te geven. Dan recht door zee zien hoe de methode werkt en toegepast word.

1)
Bereken de valtijd van een voorwerp wat van een hoogte word losgelaten zonder begin snelheid. Hoogte: 10 [meter], massa voorwerp: 500 [gram], radius: 10 [cm], sfeer hol van binnen: wanddikte: 1 [cm]. Locatie: Amsterdam.

2)
Kunnen jullie uitleggen hoe hoge kwaliteit optica instrumenten diffractie gratings kunnen maken van verschillende materialen? Wat is jullie opinie? Prutst dit bedrijf maar wat? Enig idee hoe deze hoogwaardige optica word ontwikkeld?

Aluminium Diffraction Gratings: Edmund Optics
Gold Diffraction Gratings: Edmund Optics

(nu krijg ik het vermoeden dat men zou kunnen denken: misschien kunnen wij onze ideetjes verkopen aan optica firma's? Dan zou ik zeggen: heeft men enig idee wat optica inhoud: ooit een optische opstellingen doorgerekend, opgebouwd en gemeten?)

3)
Jullie code bevat een heleboel random nummer generators. Daar kun je inderdaad leuke grafiekjes mee maken. Er zijn online C compilers op internet (heb even geprobeerd maar dat zouden jullie moeten doen. Zoek op: online C compiler bijvoorbeeld). Pas de code aan zodat deze hier ook werkt, en deel een voorbeeld code dat men kan testen.

Isaac Newton zei ooit:

“If I have seen further, it is by standing on the shoulders of giants.”

Hij bedoelde daarmee dat zijn ideeën niet uit hemzelf kwamen, maar dat hij verder bouwde op de ideeën van anderen. Heel wat toppers in de fysica hebben deze quote in hun boeken staan.

Het gaat echt helpen om eerst jouw wiskunde wat bij te werken en misschien wat relativiteitstheorie te doen. Je gaat ervan schrikken hoe mooi de theorie van Einstein in elkaar zit.

Overigens voor de kromming die een belangrijike rol speelt in jou theorie, wordt in de euclidische meetkunde \(\kappa\) gebruikt, niet Kr. Je verandert dat best overal. Einstein werkte met de Rieman tensor en scalar R om een theorie te bekomen die covariant is. De theorie covariant maken zal moeilijk zijn in jouw geval, maar dat zal vermoedelijk wel nodig zijn.

GertSmit schreef: ↑di 26 jul 2022, 21:11 Het model geeft één enkele basale formule van waaruit elke andere formule (afhankelijk van de extra parameters) te herleiden is.

Ok. Waar zien we dat? Mag ook hier.

GertSmit schreef: ↑di 26 jul 2022, 20:33 . Hier de link naar de code: https://metric.science/download/newton.cpp.txt

ik neem aan dat je die code ergens uitvoert en dan resultaten ziet op je scherm. Misschien kun je eens een filmpje of foto's maken van die resultaten en dan aan de hand van die resultaten uitleggen wat je nu precies bedoelt. Ik vrees dat het anders niet t volgen is voor de mensen op het forum. ik heb zelf ook wel programma's geschreven, maar die laten ook resultaten zien op het scherm. Ik zou mensen niet lastig gaan vallen met details van code van die programma's want zelf zou ik ook weer helemaal erin moten duiken om mijn eigen code van 10 jaar geleden nog te ontrafelen. dat gaat hem dus niet worden. en dat is ook wat je hier ziet gebeuren.

Volgens een n-body model de simultaan berekende banen van vijftig db's, oftewel vijftig lemniscaat gravitatieputten.
https://metric.science/video/dimensiona ... finity.mp4

GertSmit schreef: ↑ma 25 jul 2022, 22:02 De beschrijving van de refractie van fotonen is een eerste aanzet tot een fundamenteel begrijpen waarom de in een tralie gegenereerde golfpatronen als observatie een mogelijke congruentie hebben afhankelijk van de in de tralie gebruikte atoomsoort.

Kun jij met jouw theorie verklaren waarom het patroon wat je ziet gaat veranderen als je de afstand tussen de spleten verandert? En als je de afstand tussen de spleten hetzelfde laat maakt het volgens jou dan verschil van welke materiaal die spleten zijn gemaakt?

Als men de afstand tussen de spleten varieert kan men het golfpatroon interpreteren. Juist als je de afstand niet varieert maar de gebruikte atoomsoort wel zou men een verandering in het golfpatroon kunnen zien. Dit vereist wel hoogwaardig laboratoriummateriaal wat ik niet in bezit heb waardoor ik het niet kan testen. Dit als de thesis waar is en de combinatie nucleus/elektronen krommingstechnisch ruimte laat voor banen voor geëxalteerde elektronen waardoor zou blijken dat de atoom wel degelijk een determinante verbuiging van ruimtetijd oplevert. In dit geval zal een passerend foton door deze verbuiging van deze ruimtetijd heengaan met alle veranderingen in de baan van dien. Dat is de hypothese.

GertSmit schreef: ↑wo 27 jul 2022, 01:30 Juist als je de afstand niet varieert maar de gebruikte atoomsoort wel zou men een verandering in het golfpatroon kunnen zien. Dit vereist wel hoogwaardig laboratoriummateriaal wat ik niet in bezit heb waardoor ik het niet kan testen.

Het maakt natuurlijk niet uit of jij dat test of anderen. Anderen hebben dat natuurlijk al wel getest en het blijkt dat de atoomsoort niet van invloed is op het golfpatroon wat je waarneemt.

Het probleem is dat me al meerdere malen gezegd is dat dat zo is. Nou wil ik dat wel geloven maar tot nu toe heb ik nul verwijzingen (of links) gehad naar info over deze testopstelling en de resultaten. Prima als men bewijzen wil, ik wil ze ook.

GertSmit schreef: ↑wo 27 jul 2022, 08:48 Het probleem is dat me al meerdere malen gezegd is dat dat zo is. Nou wil ik dat wel geloven maar tot nu toe heb ik nul verwijzingen (of links) gehad naar info over deze testopstelling en de resultaten. Prima als men bewijzen wil, ik wil ze ook.

de simpelste vorm van een tralie is een CD. https://nl.wikipedia.org/wiki/Tralie_(natuurkunde)
en een laser koop je voor een paar euro. een rode of een groene geeft dan verschillende patronen als je de laser in een cd laat spiegelen. (daarom zie je ook zo;n mooi regenboogweffect met gewoob licht met alle kleuren)
Uit dat soort proefjes volgt het voorspelde patroon op basis van spleetafstand en geberuikte golflengte van het licht.
Kun je met jouw theorie verklaren dat rood of groen laserlicht aan ander buiginspatroon geeft?

Dat de these over diffractie van licht waar is wil ik wel geloven, dat bepaalt niet dat de these van refractie van licht onwaar is en daar heb ik nog geen enkele info over gekregen. De éne these sluit de ander niet uit.

Misschien ben jij de eerste die me een verwijzing naar die specifieke testopstelling om refractie te meten kunt geven en dat je mij op die manier de resultaten geeft van die testopstelling?

GertSmit schreef: ↑wo 27 jul 2022, 09:03 Dat de these over diffractie van licht waar is wil ik wel geloven, dat bepaalt niet dat de these van refractie van licht onwaar is en daar heb ik nog geen enkele info over gekregen. De éne these sluit de ander niet uit.

Dat is te oppervlakkig. als jij een theorie hebt dan moet die theorie ook in staat zijn om een uitspraak te doen over bv een bepaalde testopstelling met rood licht groen licht en een bepaalde afstand tussen de tralies. Dus wat zegt jouw theorie daarover?

Het model geeft daarin aan dat afhankelijk van de gebruikte atoomsoort er meer of mindere mate van afbuiging van fotonen zal plaatsvinden. Golflengte/tralie verschijnselen worden enerzijds veroorzaakt door diffractie, aan de andere kant mogelijkerwijs ook door refractie. Groen licht zal andere eigenschappen hebben dan rood licht, groen licht heeft een kleinere λ en dus een grotere kromming en zou qua beweging waarschijnlijk anders (intenser) in haar baan worden afgebogen. Anderzijds neemt het groene foton minder ruimte in waardoor de kans dat het in de directe kromming van het atoom komt kleiner wordt.

GertSmit schreef: ↑wo 27 jul 2022, 09:27 Misschien ben jij de eerste die me een verwijzing naar die specifieke testopstelling om refractie te meten kunt geven en dat je mij op die manier de resultaten geeft van die testopstelling?

Geen idee dan zou ik op het internet moeten gaan zoeken. Maar dat kun jij ook natuurlijk want ik heb niet meer info over waar dat te achterhalen is dan jij. jij bent immers degene die met een theorie komt dus zou verwacht mogen worden dat je dan ook probeert data te achterhalen die jouw theorie bevestigt (of ontkracht) Ik heb je nu wel een paar hints gegeven waarmee je zelf verder kunt zoeken.

het feit dat je geen meetdata hebt maakt jouw theorie niet waardevoller. Het is imemrs iet zoiets dat het waar is tot het tegendeel is bewezen. sterker nog: jouw denkstappen zijn voor anderen niet logisch op elkaar volgend en als je dan ook nog geen praktische aanwijzingen hebt dat het klopt dan is het in de praktijk weinig waardevol.